به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران- اکرم رضایی ثانی؛ برای ماندگاری در هر حرفه‌ای باید حی به نام «حال خوب» در طول انجام آن کار به انسان دست بدهد. حال خوبی که شخص را از استرس و اضطراب‌های روزمره دور می‌کند.
حال خوبی که فرشته نوبخت آن را با خواندن و انس گرفتن با کتاب احساس کرده است.
*خانوم نوبخت با توجه به شروع فصل تابستان و اوقات فراغت چه کتابی را برای مطالعه پیشنهاد می‌کنید؟
یک کتاب دوازده جلدی از نشر پارسه، آثار فاخر ایرانی مانند داستان‌هایی از شاهنامه، تاریخ بیهقی، منطق‌طیر و داستان‌های مثنوی معنوی و... را به زبان شیرین کودکانه بازنویسی کرده‌اند.
این کتاب برای سنین 7 تا 14 سال مناسب است.
این کتاب را معرفی می‌کنم زیرا که کودکان باید از این سن با ادبیات کشور خود آشنا شوند زیرا به لحاظ قصه پردازی حتی نکات آموزشی، نکات اخلاقی، عرفانی و حتی دینی ادبیات سیار غنی داریم.
*چه راه‌کارهایی برای سوق دادن جوانان به سمت کتاب دارید؟
خانواده‌ها باید در این زمینه همراه کودک، نوجوان و جوان‌های خود باشند. یکی از دلایلی که فرزندان ما به سمت فضای مجازی می‌روند، بی‌توجهی خانواده‌ها است.
ما نمی‌توانیم به آن‌ها بگوییم همزمان با زمانه‌ی خود حرکت نکنند زیرا که فرزندان و جوانان این عصر هستند. و به آن نیاز دارند. خانواده باید برای رشد کتابخوانی با قرار دادن فضای آموزشی و ایجاد فرصت برای مطالعه را مدیریت کنند.
*چه چیزی تخیل شما را برای نوشتن تحریک می‌کند؟
واقعیت... واقعیت به شدت ذهن مرا برای نوشتن تحریک می‌کند.
یکی از برنامه‌های روزانه‌ی من پیاده روی کردن به مدت یک ساعت است. در این مدت با دقت به اتفاقات پیرامونم، مسائلی که در سطح جامعه رخ می‌دهد، آدم‌ها و نوع رفتارهایشان، خواندن روزنامه و بیشتر کنش‌ها و واکنش‌های افراد تخیل مرا برمی‌انگیزد.
*خانم نوبخت تا به امروز چه کتاب‌هایی از شما به چاپ رسیده است؟
مجموعه داستان‌های کوتاه به نام «کلاغ» که محور اصلی آن روابط آدم‌ها در فضای شهری است.
کتاب دیگرم به نام «سیب ترش» و بعدی یک رمان به نان «از همان راهی که آمدی برگرد» است. این کتاب یک واقع گرای اجتماعی به کودکان پرورشگاهی است که بعد از پرورش‌گاه وارد اجتماع می‌شوند و مسائل که مانع از رشد و ترقی آن‌ها می‌شود را بیان می‌کند. این کتاب‌ها از انتشارات «چشمه» است.
*در حال حاضر کتابی در دست نگارش دارید؟
بله، کتاب «فصل گیلاس» که تا آخر امسال منتشر می‌شود. نگاه اصلی این کتاب نگاه ما آدم‌ها به مرگ است که سعی کرده‌ام در این کتاب به مرگ به نوع دیگری نگاه کنم.
*کتاب در زندگی شما چه جایگاهی دارد؟
کتاب برای خود من بهترین حال است. وقتی آشفته و مضطربم یا بخواهم به خود هدیه‌ای بدهم یک داستان کوتاه با یک مقاله می‌خوانم.
همیشه به کتاب به عنوان ابزاری نگاه می‌کنم که حال مرا خوب می‌کند. به نظرم به جای اینکه در زندگی یکدیگر کنکاش کنیم بهتر است با استفاده از کتاب لحظه‌های خوبی برای خود خلق کنیم.
*تا به امروز به هدف قصدتان در نویسندگی رسیده‌اید؟
خیر، هنوز به آنچه که می‌خواستم نرسیده‌ام، زیرا راه زیادی پیش رو دارم، یک نویسنده‌ی واقعی نوشتن و زندگی را جدا از هم نمی‌داند. و این دو همواره با هم هستند. زیرا یک نویسنده زمانی که فکر می‌کند، راه می‌رود، آشپزی می‌کند در ذهن خود همچنان می‌نویسد. من راه زیادی دارم تا به آنچه در ذهنم است برسم و در این زمینه خیلی راسخم زیرا تا آنجا که زمان داشتم و زندگی به من این اجازه را داد با عشق به کار خود توجه کرده‌ام ولی در حل حاضر به ایده‌آل خود نرسیده‌ام.
*از نظر شما نویسندگی یک تفریح است یا یک حرفه؟
نویسندگی را به دید یک حرفه نگاه می‌کنم و فکر می‌کنم غیر از این هم نمی‌تواند باشد و این فرهنگ باید جا بیافتد زیرا نوشتن یک کار حرفه‌ای است زیرا نویسنده زمانی که کار می‌کند تمام زندگی و ذهن خود را درگیر کار می‌کند.
*سؤال آخر اینکه آینده ادبیات کشورمان را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
ما از دهه‌ی 80 در زمینه‌ی ادبیات حرکت رو به جلویی داشته‌ایم. صادقانه و بدون تزریق ذهنیت‌های غلطی که به ما شده است می‌توان گفت در زمینه داستان کوتاه از دنیا کم نداریم، حتی در زمینه رمان گام‌های بلندی را برداشته‌ایم اما پیشرفت در زمینه ادبیات کودک را نمی‌توان نادیده گرفت. در آینده حتماً اتفاقات خوبی خواهد افتاد.
انتهای پیام/