به گزارش خبرنگار
گروه ورزش باشگاه خبرنگاران، آن روزهای قهرمانی در فوتبال در بازی های آسیایی با مردان محبوب یعنی پورحیدری و پروین و آن روزهای افتخار افرینی در فوتبال آسیا و شب های شادی غلبه بر آمریکا و آن زمان که غزال تیزپای فوتبال ایران استرالیا را در خاک خودش زمین گیر کرد...
روز های شادی و لبخند در ورزش با بلند کردن هر وزنه از قویترین مرد جهان و آن زمان که لبخند افتخار و قدرت روی لب هایمان نقش می‌زد و نام ایران و ایرانی اعتماد و اعتبار و قدرت را موج می‌زد...
گاهی یادمان می رفت که ستون این افتخارات کجاست روی کدام خاک ایستاده ایم که با افتخار ایران ایران فریاد می زنیم...
شادی های خیابانی را در کدام خاک برگزار کردیم و زمینه این بلند پروازی ها چه کسانی بودند...
پایه های این سکو ها روی بازوان استوار مردانی است که دیروز و امروز و هر روز تا ابد بی ادعایند و ما نه تنها که جهان می داند.
روزی که حسین رضا زاده دلاور آذری زبان ایران با نام یا ابوالفضل دنیای وزنه برداری را شگفت زده کرد این توان مردانی بود که نیرویشان را از دلاوری های سردار بزرگی چون شهید باکری و باکری های آذری گرفتند و روی زمینی تکیه زدند که استواریش با گام های این مردان خدا بود.
و مازندران دیار دلاوران با ده هزار و 400 شهید که هرکدام ذره ذره خاک ایران را با خونشان حفظ کردند ،شهید احمد کشوری و بسیار شهیدانی که سکو ها را حفظ کردند تا بهداد سلیمی و رضا یزدانی ها روی ان بایستند.
و نصف جهان با تمامی بزرگی اش همیشه خود را کوچکترین این خاک دانست تا جاییکه بزرگانی چون شهید همت ،شهید خرازی شهید ردانی پور و شهید احمد کاظمی و دیگر شهیدان پازل موفقیت قهرمانانی را روی سکو های جهانی و در میدان های سبز فوتبال روی خاک های گرم چیدند تا ملی پوشانی همچون وحید شمسایی آقای گل جهان احسان حاج صفی ها ...بر سکو های قهرمانی بدرخشند.
شهدای کردستان از باتمانی ها گرفته تا کاک جلال بارنامه و شهدای کامیاران، مردان نبرد که سدی بودند در برابر هجوم ناجوانمردانه و سکویی ساختند تا بزرگانی همچون کیانوش رستمی و پهلوانان کشتی ایران بر بلندای قله جهانی ورزش بنشینند و پرچم ایران را با افتخار به اهتزاز در آورند.
روزی که جوان کرمانی با گام های بلند زمین های چمن را در نوردید تا بهترین گلزن فوتبال ایران شود زیر این چمن ها خاک گرمی بود و هست که خون شهدایی مانند یونس زنگی آبادی در آن جریان دارد که راهش را سردارانی همچون قاسم سلیمانی ادامه می دهند کسانی‌که نیم نگاهشان لرزه را به تن دشمن می‌اندازد و خواب را از چشمان ناپاکشان می‌رباید.
شادی گل حمید استیلی و بوسه کشتی گیران بر پرچم ایران در خاک امریکا و قهرمانی های مستدام ایران در رشته های مختلف ورزشی در سایه امنیت کدام پاسدار بود مردانی آسمانی همچون حسن باقری که سقای بسیجیان بود و یا حسن تهرانی مقدم با تخصص و دانش بی حد خود توانست نفس دشمنان را در عصر تکنولو‍‍ژی بگیرد.
روحشان با ما بود و این بار پیکرشان را روی دوش های استوار مردانی تشییع خواهیم کرد که صاحبان خود را می ستایند و ولی نعمت های خود را فراموش نکردند.
5 دی ماه 1365
ان روزها توپ در زمین ما بود و ما باید بازی را به زمین حریف می بردیم و این کار باتوجه به یار اضافه حریف کار دشواری بود که فقط غیرت و تعصب ایرانی اسلامی می خواست و بازیکنان ما بازی را در خاک حریف ادامه دادند و سرشان را جلوی توپ گذاشتند و ....
همان زمان که دلاوران ایرانی در خاک عراق جانفشانی می کردند بستر ارام و گرم را برای ورزش فراهم کردند ،قهرمانان ما تمرین می کردند و دلاورانمان در خاک حریف می جنگیدند.
بله کربلای 4 قهرمان زیاد داشت و اگر تعداد طلا هایی با عیار دلاوران را به جدول ورزش اضافه کنیم ...نه جدولی نیست که این طلا ها و این افتخارات در ان بگنجد....
و این فقط رویا و خیال است و سه امتیاز های ورزش و رنگارنگ مدال های این سال ها و ضامن امنیت خاک ایران زمین و صاحبان اقتدار امروز امدند تا غیبت فیزیکی شان را جبران کنند و ما غیبت ذهنی مان را بر طرف کنیم ...
آن زمان که شادی های خیابانی را با هم تقسیم می کردیم و این روزها که غم همه وجودمان را فراگرفته با زهم مرهون آنهایی هستیم که بار ما را به دوش کشیدند و افتخار داریم پشت تابوت مطهرشان قدم بزنیم و اشک بریزیم.
شرکای استیلی ها و رضا زاده ها و صاحبان ورزش و امنیت ایران امروز روی دوش همین ورزشکاران تشییع می شوند تا یادمان باشد این طلا کجا و ان طلا کجا...
دریا دلان غواص صد متر تا خدا را در دجله و اروندو آبهای جزیره ام الرصاص رکورد زدند تا امروز مدال افتخار از کسانی بگیرند که در هر قشر و مقام و منزلنی خود را مرهون آنان می دانند.
وعده ورزشکاران امروزساعت 16 میدان بهارستان....
اکبر باقری
انتهای پیام/