به گزارش خبرنگار
سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران وزیر خارجه 71 ساله روز یکشنبه و در جریان دوچرخه سواری در مرز بین سوئیس و فرانسه دچار شکستگی پا شد و هرچند اکنون در حال گذراندن دوران نقاهت است، اما هیچ تصویری از وی منتشر نشده است.
شکستن پای وزیر خارجه آمریکا اختلالاتی در برنامه‌های وی مانند جلوگیری از سفر به اسپانیا و همچنین ممانعت از شرکت در اجلاس ائتلاف ضد داعش در پاریس که با حضور حیدر العبادی نخست وزیر این کشور برگزار شد، شده است اما دکتر بروک پزشک معالج وی گفته است روند عمل پیچیده نبود، ما شکستی را به طور کامل ترمیم کردیم و قصد داریم تا روز چهارشنبه جان کری را از جایش بلند کرده و راه ببریم.
اما برخی از پزشکان معتقدند که این مصدومیت مانع از مسافرت یا حتی راه رفتن کری برای یک ماه یا بیشتر می‌شود و این مسئله می‌تواند مذاکرات هسته‌ای دولت اوباما با ایران را که کری نقش مهمی در آن ایفا می‌کند را تحت تاثیر قرار دهد.
سخنگوی وزارت خارجه روز دوشنبه اعلام کرده بود که امکان دارد مهلت 30 ژوئن برای دستیابی به توافق هسته‌ای تمدید شود. با این حال این نکته را هم گفت که: «کری تا قبل از تصادفش متعهد به جدول زمانی بوده است و روند بهبودی وی به طور جدی و مسئولانه دنبال می‌شود.»
تصادف کری تاثیرات نامشخصی بر مذاکرات هسته‌ای با ایران حداقل در مورد کند شدن روند آن‌ها و دیگر فعالیت‌های دیپلماتیک وی خواهد داشت.
هرچند برخی رسانه‌ها روایت دیگری از حادثه‌ی که برای "کری" اتفاق افتاده است پرداخته‌اند و به تبیین دلایلی برای عدم انتشار تصاویر وی می‌پردازد، این گزارش حاکی است کری روز 31 ماه مه دیداری مخفیانه با یکی از سران داعش داشته که در نهایت به درگیری مسلحانه و تلاش برای ترور وی ختم شده است، خبری که در درستی یا نادرستی آن تردید وجود دارد.
در کنار مصدومیت کری برخی رسانه‌ها نیز از بستری شدن محمد جواد ظریف به خاطر کمر درد در بیمارستان خبر دادند این اتفاق چند روز پس از مصدومیت کری در حین دوچرخه سواری می‌افتد، پیش از این ظریف به دلیل همین عارضه به بیمارستان منتقل شده بود و در مذاکرات هسته‌ای نیز با ویلچر حاضر شده بود.
وضعیت ناخوشایند جسمانی وزیر امور خارجه کشورمان این روزها همراه با مسائل پیچیده‌‌ِی دیگری برای محمد جواد ظریف است، رفتارهایی مانند دبه درآوردن آمريكايي‌ها در مذاکرات سنگ اندازی فرانسويان با حربه بازدید از مراکز نظامی ایران و از سوی دیگر برخی موضع گیرهای منتقدان داخلی از جریان مذاکرات هسته‌ای که نمونه‌هایی از آن تجمعات "برنمی‌تابیم" در برخی شهرهای ایران، از فشارهایی است که این روزها بر دیپلمات‌ها وارد می‌آید،
تجمعاتی که چندان به مصلحت و نفع کشور نخواهد بود چرا که ساز و کار موضوع هسته‌ای که مبحثی مورد وفاق ملی است، مشخص است و نباید منجر به عاملی برای ایجاد واگرایی میان ملت متحد ایران شود.
از صحت و سقم این انتقاد‌ها که بگذریم ساعت‌ها مذاکرات حساس و پر مباحثه از سویی و التهاب پاسخگویی از سوی دیگر از جمله فشارهای قابل ذکری است که بر افراد درگیر در روند مذاکرات وارد می‌شود.
این فشارها تنها بر تیم ایرانی نیست بلکه مذاکره کنندگان دولت اوباما نیز فشارهایی را از سوی کنگره علی الخصوص جمهوری‌خواهان و لابی‌های صهیونیست‌ها و اعراب متحمل می‌شوند.
بستری شدن علی اکبر صالحی در بیمارستان را هم که در نظر بگیریم هر چند به مزاح می‌توان به همدلی اعضای بدن دیپلمات‌ها تعبیر کرد، اما به نوعی فشارهای وارده را نیز نمی‌توان کتمان کرد.
مصدومیت‌هایی که به احتمال زیاد تاثیرات خود را هر چند ناچیز بر روند مذاکرات خواهد گذاشت و این در حالی‌است که ايران و قدرت‌های جهانی تا پايان ماهِ ژوئن يعنی دهم تيرماه برای رسيدن به توافق جامع و نهايی هسته‌ای فرصت دارند و طرفین متعهد به رعایت جدول زمانبندی هستند و «سرگئی ریابکوف» مذاکره کننده ارشد هسته‌ای روسیه اعلام کرده است که کار تنظیم متن توافق جامع در مورد برنامه هسته ای ایران رو به پایان است.
انتهای پیام/