اصغر میرشکاری در گفتگو با
خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگاران نبود یک فرهنگ عمومی همگانی را که د راستای حفظ و اعقلای ادبیات حرکت کند را شکل اصلی ما در حوزه فرهنگ ادبی می‌داند و به لزوم اصلاح زبان مردم و نخبگان تاکید دارد.
*آقای میرشکاری متولد چه سالی هستید؟
من متولد 1 اسفند سال 1332 هستم.
*به نظر شما بنیه‌ی ادبی ما در حال حاضر چگونه است؟
به نظر من ما باید یک فرهنگ همگانی را در جهت حفظ ادبیاتمان تدوین کنیم چون گاهی در برنامه‌های سازمان صدا و سیما اصطلاحاتی به کار می‌روند که شاید اگر کمی عامیانه‌تر و قابل درک‌تر باشند بهتر است.
بنیه‌ی ادبیات باید در آموزش و پرورش و دانشگاه‌ها تقویت بشود و روشنفکرها نیز درک مناسبی از روحیه‌ی همگانی مردم که روحیه‌ای متکی بر عقاید شیعی است به دست آورند چرا که امروزه زبان نگارش این قشر فاصله‌ی زیادی با زبان عقیدتی مردم دارد.
*به نظر شما شخصیت امام خمینی (ره) و انقلاب چه تاثیری بر روی ادبیات ایران داشته‌اند؟
انقلاب فرهنگ جدید و نگرشی دیگر در مردم ما نسبت به مسائل روز ایجاد کرده است، امام خمینی (ره) نیز رهبری مبارز و قوی بود که در کنار مباحث سیاسی گاهی حرف‌هایش را در قالب شعر بیان می‌کرد.
دفاع مقدس و خاطرات رزمندگان زیبایی‌هایی دارند که هنوز نهفته مانده و اگر شاعران در زمینه‌ی آن‌ها شعر بگویند خوب است.
*قلم از نظر شما چه چیزی را دارد؟
«نون ولقلم مایسطرون» و اگر چنین نگاهی داشته باشیم به قول جلال آل احمد قلم حکم سلاحی را پیدا می‌کند که با ترویج صلح تقویت می‌شود.
قلم شی‌ء مقدسی است که خدا به آن قسم می‌خورد و نویسنده، فرد متعهدی که تراوش‌های روحی و روانی‌اش را برای اصلاح جامعه ترویج می‌دهد.
*چه تعریفی از سانسور دارید؟
با توجه به این اصل که انسان را از هرچه منع کنی بیشتر به طرف آن چیز می‌رود سانسور هم در ظاهر معنی منفی دارد و کاربرد مثبتی نمی‌تواند داشته باشد. سانسور ابزاری برای جلوگیری از حقیقت است.
انتهای پیام/
فرد دیگری ا
فرد دیگری ا