در فروردین ماه این سال سریال «فوق سری» به کارگردانی مهدی فخیم زاده و با مضمونی اجتماعی به روی آنتن شبکه یک سیما رفت. سریال «فوق سری» با وجود اینکه در بعضی از صحنه‌ها به نقد بعضی از مسائل می‌پرداخت در دل خود لحظات کمدی داشت که مخاطب را دل زده نمی‌کرد.
اگر با نگاهی موشکافانه «فوق سری» را بررسی می‌کردیم متوجه می شدیم که کارگردان در این سریال مسائلی چون تعهد، مسئولیت، قضاوت و اعتماد به نفس را به شکل مطلوبی مطرح و گاهی با زبان طنز به بوته‌ی نقد کشانده است و دیدن این سریال ذهن یک مخاطب دقیق را درگیر می‌کرد.
بعد از «فوق سری» نوبت به «میکائیل» سیروس مقدم رسید که پس از سالها از جعبه‌ی جادویی به نمایش درآمد. «میکائیل» اتفاق جدیدی در تلویزیون بود و از زاویه‌ای جدید به زندگی پلیس نگاه کرده بود.
مقدم و نعمت الله در هر همکاری مشترک خود حرف‌هایی تازه برای گفتن داشته‌‌اند و در سریال «میکائیل» هم بررسی عشق‌های افراطی و تأثیر عمیق گذشته‌ی افراد در اخلاق، رفتار و زندگی آینده شان توسط زوج نعمت الله و مقدم به خوبی انجام شد و مخاطب سریال را لحظه به لحظه با خود همراه کرد.
پس از این دو سریال ایرانی مجموعه‌ی تلویزیونی «بی عدالتی» در ژانر درام جنایی روی آنتن شبکه یک رفت. این سریال 5 قسمتی یک پرونده‌ی قضایی که به نوعی از چنگ عدالت فرار کرده بود را به چالش می‌کشاند و فکر مخاطب را به سلسله اتفاقات به هم پیوسته‌اش مشغول می‌کند. از 31 اردیبهشت 94 سریال «جاده قدیم» در قالبی طنز مهمان شبکه یک سیما شد.
«جاده قدیم: بهرام بهرامیان به نوعی آرامش پس از طوفان شبکه یک بود و بعد از سه سریالی که به طرح مسائل اجتماعی از نگاه پلیسی می‌پرداخت با مضمونی طنز لبخند را به لب مخاطب می‌آورد.
باید منتظر ماند و دید بازگشت یکتا ناصر پس از سالها به تلویزیون و گریم‌های حرفه‌ای عبدالله اسکندری در کنار کارگردانی بهرام بهرامیان می‌تواند شعار اصلی فیلم که صرفه جویی در مصرف سوخت است را در ذهن مخاطب تثبیت کند.
انتهای پیام/