به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، حکایت مرگ و خانه ابدی داستانی است که همه ما حداقل یکبار شنیده ایم ،آخرش همه در یک وجب می‌خوابیم، اما این یک وجب و قصه امروزیش سیر تا پیاز با دیروز تفاوت دارد که بعضی ها بابت خانه آرامششان کمترین هزینه را می‌پردازند و بعضی دیگر ساکن متری بیست و حتی چهل میلیونی آن می‌شوند.
مراسم تدفینی که از صبح مزار مرحوم شروع میشود و ظهر در رستوران های لوکس و تالارهای اسم و رسم دار بالا شهر به پایان میرسد و به قولی باید در خور و مناسب آن مرحوم باشد.
*مراسم دف زنی و نوازندگی برای مردگان!
آنچه امروزه به چشم می‌خورد مراسمی مبتکرانه و پر از ایده های جذابی است که در آن مداحان دیروز جایشان را به خوانندگانی داده‌اند که " شب به گلستان تنها " و ترانه هایی از این قبیل را می خوانند و دف و تار می‌زنند و شب شعر و مراسمی امروزی و بیاد ماندنی برای حضار برگزار می‌کنند.
خواندن و پخش چند سوره از قرآن و ذکر صلوات برای روح تازه درگشته از اوجب واجبات بوده تا شاید روح آن مرحوم را قرین آرامش خود قرار دهد اما امروز با خواندن چند بیت شعر و همنوازی با دف ، تار و سازهایی از این قبیل مانوس شده است.
*از تاج گل های افراطی تا لباس های مشکی آنچنانی
وقتی صحبت از دارندگی و برازندگی و حفظ حرمت بازماندگان و مرحوم مغفور می شود باید انتظار تاج گل‌های بزرگی داشت که با ربان‌های مشکی مزین شده و در سرتاسر مراسم برای گرامی داشت مرحوم خودنمایی می‌کنند و شرکت کنندگان در مراسم قیمت های گزافی را بابت آنها پرداخت می‌کنند.
*تالارهایی با منوهای بسیار جذاب و متنوع
پرسنل هایی که با لباس های یک شکل و پارچه های مشکی که مزین تالار شده، پذیرایی مهمانانی هستند که میزبانی اصلی آن در جایی دیگر مشغول به کار خودش است و تنها خواندن فاتحه و ذکر چند صلوات را برای آرامش روحش خواستار است.
*مراسم هایی که باید فکری به حال آنها کرد!
مردمی که هرچه ساده‌تر مشکی به تن می کردند بری دلداری بازماندگان راهی مراسم می‌شدند، سفره هایی که پای تنها نگذاشتن بازماندگان پهن می‌شد و هرکس یک گوشه آن را می‌گرفت و خانه ای که تا یک هفته اول خالی نمی ماند و هرکس جزئی از قرآن را نثار شادی روح تازه گذشته می‌کرد.به برخی مراسم های عجیب و غریب امروزی رسیده است ،حال باید خود ما فکری به حال این وضعیت بکنیم تا رفتگان ما، بیشتر دعای خیرشان را بدرقه راه ما کنند.
گزارش از مهسا گل محمدی
انتهای پیام/
دیگری برای هزار تومن نان میمیرد ...
عجب حکایتی است این تقسیم پول ها ...