به گزارش سرویس بین‌الملل باشگاه خبرنگاران؛ تد کروز، سناتور جمهوریخواه از ایالت تگزاس، طی مقاله‌ای در روزنامه واشنگتن تایمز تأکید کرد: هرگونه توافقی با ایران باید به وسیله کنگره آمریکا تأیید شود، اما لایحه کورکر به صورت کنونی، قادر به متوقف کردن توافق «بدِ» هسته‌ای رییس جمهور آمریکا با ایران نخواهد بود. پایگاه اینترنتی روزنامه واشنگتن تایمز چاپ آمریکا، روز پنجشنبه در مقاله‌ای به قلم سناتور تد کروز، عضو کمیته نیروهای مسلح سنای آمریکا، که از منتقدان شدیدِ مذاکرات هسته‌ای با ایران است، نوشت: امروزه هیچ خطری بزرگتر از احتمال هسته‌ای (نظامی) شدن ایران برای آمریکا وجود ندارد. ایران تحت حکومت گروهی قرار دارد که قول داده‌اند اسرائیل را نابود کنند و مرتباً شعار مرگ بر آمریکا سر می‌دهند و اگر این کشور به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند، تهدیدی بزرگ و غیرقابل قبول برای ما خواهد بود، زیرا احتمال می‌رود این کشور میلیون‌ها آمریکایی یا میلیون‌ها نفر از شهروندان کشورهای متحد ما را به قتل برساند. به همین علت، اولویت اصلیِ سنا باید متوقف کردن «توافق بد» با ایران باشد.
تد کروز درباره لایحه کورکر افزود: این لایحه با حسن نیت آغاز شد و من از پیشبرد آن در کمیته (سنا)، حمایت کردم. در واقع، من از هر چیزی حمایت می کنم که سرعت حرکت عجولانه و نسنجیده دولت اوباما را برای نهایی کردن توافق ایران که امنیت ملی آمریکا را به مخاطره می‌اندازد، کاهش دهد.
با این حال، من در صحن علنی سنا مجدانه تاکید خواهم کرد تا ماده‌ی اصلاحیِ مهم و حساسی را به این لایحه ملحق سازم. اگر لایحه کورکر پس از پایان تمام مباحثات در سنا تقویت نشده باشد، مشکلات بسیار زیادی در رابطه با حمایت از آن خواهم داشت. در حال حاضر، رییس جمهور آمریکا اختیار قانونی دارد که برخی از تحریمهای ایران را کاهش دهد و همچنین با توجه به قانون اساسی آمریکا، وی اختیار دارد که تلاش کند با کشورهای خارجی در رابطه با هر توافقی که میل داشته باشد، مذاکره کند. با این حال، ما باید به یاد داشته باشیم برای این که هر توافق خارجی به صورت قانون الزام‌آور آمریکا درآید، فقط دو راه برای این کار در قانون اساسی آمریکا لحاظ شده است: اول این‌که وی (اوباما) می‌تواند پیشنهاد خود را به عنوان یک «معاهده» تسلیم سنای آمریکا کند، که برای تصویب آن معاهده در سنا به 67 رأیِ مثبتِ یکصد سناتور آمریکایی نیاز خواهد بود. دومین راه این است که وی می‌تواند آن (توافق) را به عنوان یک لایحه، تسلیم کنگره کند که در این صورت، تصویب آن مستلزم اخذ رأی اکثریت در هر دو مجلس نمایندگان و سنای آمریکا خواهد بود. اگر چنین لایحه‌ای در کنگره تصویب شود، رییس جمهور با توشیح آن لایحه، می‌تواند آن را به قانون الزام‌آور آمریکا تبدیل کند.
رییس جمهور اوباما از تأکید (کنگره) بر مقتضیات مربوط به قانون اساسیِ آمریکا آزرده خاطر می‌شود. توافق کنونی با ایران، از لحاظ ارزش و شایستگی، آنقدر بد است که او (اوباما) خودش می‌داند به هیچیک از دو روش فوق‌الذکر (در سنا یا کنگره) رأی نخواهد آورد. بنا بر این، دولت اوباما اشاره کرده است که در نظر دارد کنگره را دور بزند و شاید بخواهد این کار را با ارجاع توافق هسته‌ای ایران به سازمان ملل برای تصویب آن در شورای امنیت، انجام بدهد. این در حالی است که سازمان ملل نیز (مانند رییس جمهور آمریکا) صلاحیت خلق قانون الزام‌آور در آمریکا را ندارد.
تد کروز تأکید کرد: قطعنامه سازمان ملل، اگر به صورت یک معاهده (مصوب سنا) یا قانون (مصوب کنگره) مدون نشود، نمی‌تواند برای رییس جمهور بعدی آمریکا الزام آور باشد.
تد کروز سپس به مخالفت با لایحه کورکر-کاردین پرداخت و آن را لایحه‌ای ضعیف خواند. وی نوشت: بر اساس این لایحه، این مسئولیت کنگره خواهد بود «عدم توافق خود» را با توافق ایران به صورت یک قطعنامه اعلام کند. اگر چنین شود، اوباما حق وتوی آن را خواهد داشت که درپی آن، سنا به 67 رأی برای ابطال وتوی رییس جمهور نیاز پیدا خواهد کرد. این در حالی است که اگر همه چیز به همان روال عادیِ تصویب سایر معاهدات در سنا برگزار شود، آنگاه اوباما به 67 رأی در سنا برای تصویب یک معاهده (با ایران) نیاز خواهد داشت.
از اینرو، من ماده اصلاحیه‌ای را برای الحاق به لایحه کورکر-کاردین تهیه کرده‌ام که همه چیز را به روال عادی بازخواهد گرداند و قدرت تصویب یا عدم تصویب توافق را به کنگره، و نه رییس جمهور، محول خواهد کرد. اگر لایحه کورکر-کاردین به همین صورت تصویب شود، تقریباً می‌توان گفت که متوقف کردن توافق بد با ایران به وسیله کنگره غیرممکن خواهد شد.
به علاوه، اعضای دمکراتِ کنگره ضمن رأی مثبت دادن به لایحه کورکر چنین وانمود خواهند کرد که آنان نیز مانند جمهوریخواهان با توافق ایران مخالفند، ولی به صورت تلویحی آن توافق را تأیید خواهند کرد، زیرا به لغو وتوی رییس جمهور رأی نخواهند داد. از این رو است که حتی کاخ سفید و دولت اوباما نیز با لایحه پیشنهادی کورکر-کاردین موافقت کرده‌اند. اصولاً علت ضعف شدید این لایحه این است که برای جلب نظر دمکرات‌ها به دادنِ رأی مثبت به آن، محتوای این لایحه به شدت رقیق و ضعیف شده است. جمهوریخواهان این هزینه را پرداخته‌اند تا این لایحه بتواند در کنگره رأی مثبت بیاورد. این در حالی است که این لایحه در نهایت عملاً به تضمین توافق «بدِ» مورد نظر اوباما با ایران منجر خواهد شد، که احتمالاً جان میلیون ها آمریکایی یا شهروندان کشورهای متحد ما را به خطر خواهد انداخت.
تد کروز افزود: اوباما همواره کنگره را تهدید می‌کند که باید توافق هسته‌ای ایران را بپذیرد، یا آماده‌ی جنگ با ایرانِ هسته‌ای شود. این در حالی است که من معتقدم، امضای توافق بد با ایران، رییس جمهور بعدی آمریکا را با مشکلات بزرگی مواجه خواهد ساخت، زیرا در آن زمان (اگر توافق جامع به وسیله اوباما به امضا رسیده باشد)، ایران نه تنها از لغو تحریمهای بین‌المللی که اِعمال مجدد آن‌ها تقریباً غیرممکن است، بهره‌مند خواهد بود، بلکه احتمالاً به تولید سلاح‌های هسته‌ای نیز نزدیک شده یا به این سلاح‌ها دست یافته است. در این صورت، رییس جمهور بعدی آمریکا پس از سال 2017 میلادی، فقط دو راه پیش روی خود خواهد داشت: یا به ایرانِ مجهز به سلاح‌های هسته‌ای از روی بی‌میلی تن در دهد، یا دستور حملات هدفمند به تأسیسات هسته‌ای ایران را صادر کند. از اینرو، می‌بینیم که توافق بد با ایران که بنیامین نتانیاهو، رییس کابینه اسرائیل، نیز به شدت با آن مخالف است، سرانجام ممکن است آمریکا را وارد جنگ با ایران کند.
این سناتور محافظه‌کار آمریکایی در پایان تأکید کرد: به همین دلیل است که سنا باید تمام تلاش خود را برای متوقف کردن توافق بد با ایران بکار برد. تنها راهی که باعث پرهیز آمریکا از ورود جنگ با ایران و همچنین مانع دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای خواهد شد، «صلح از طریق قدرت» (شعار رونالد ریگان، رییس جمهور محافظه کار اسبق آمریکا) است. و دقیقاً به همین علت است که ما به (تصویب) لایحه‌ی نیشدارِ (قدرتمند) تحریمهای (جدید) ایران نیاز داریم.
انتهای پیام/