به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از اکونومیست، اتحادیه اروپا به خیرخواه جلوه دادن خود اصرار دارد، در حالی که در 10 روز گذشته 1200 مهاجر عازم اروپا در آب‌های مدیترانه غرق شده‌اند.
تعداد نامشخصی از این مهاجران را اهالی سوریه، «اریتره،» در شمال شرق آفریقا، و «سومالی» تشکیل می داد. مهاجرانی که به دنبال رهایی از جنگ و شکنجه در کشورهای خود بودند، به علت نافرجامی سیاسی – اخلاقی این اتحادیه جان خود را از دست دادند.
رهبران اتحادیه اروپا برای چاره جویی، فراخوانی اضطراری اعلام کردند. پیش تر در این اتحادیه برای پیشبرد عملیات نجات، سرکوب قاچاق انسان و تقسیم مسئولیت پذیرش مهاجر، طرحی 10 مرحله ای پیشنهاد شده بود.
با این حال، حتی اگر رهبران اروپایی از اجرای کامل چنین طرحی استقبال کنند، این مشکل برطرف نخواهد شد.
مقامات اظهار داشتند یک میلیون مهاجر در انتظار آغاز زندگی بهتر در سواحل جنوبی مدیترانه هستند. جهان عرب در جنگی محصور شده که ده ها سال ادامه خواهد یافت، جنگی که همه ملت ها را آواره کرده است. گوشه و کنار آفریقا نیز طعمه جدال قومی و حزبی شده است. اروپا، قاره ای سراسر ثبات و ثروت، در اقیانوسی از خشونت محصور شده است و هنوز راه حل های پیش روی خود را بررسی نکرده است.
توقف موقت کابوس
بحران پناهندگی را نمی توان به سادگی کنترل کرد زیرا چنین بحرانی نشانه ای از جنگ، شکنجه و ناهنجاری است. ساکنان «مدینه فاضله» قادر به تحمیل صلح در لیبی و سوریه یا درخواست تشکیل دولت های شایسته در «اریتره» یا لیبی نیستند و از این رو نمی توانند موج مهاجران را متوقف کنند.
دولت‌های پناهنده پذیر نیز قادر به پذیرش هر مهاجری نیستند زیرا بسیاری از مهاجران افرادی در جستجوی پیشرفت هستند؛ در حالی که دولت ها ترجیح می دهند به جای انتخاب شدن به وسیله مهاجران، خود پناهنده های کشورشان را انتخاب کنند. از طرفی، نمی توان همه را از کشور خود راند زیرا پس از جنگ جهانی دوم کشورهای اروپایی متعهد شدند هنگام جنگ مردم بی گناه را در بحبوحه نزاع و شکنجه تنها نگذارند.
اگر بنا باشد اتحادیه اروپا بر ارزش های خود پایبند بماند، باید همزمان در چندین جبهه از جمله از نجات جان انسان ها در دریا گرفته تا کمک به دیگر کشورهای بحران زده برای کم کردن بار مسئولیت آنها عمل کند. رهبران اتحادیه اروپا حق گسترش مأموریت نجات را دارند، اما این مأموریت باید در سطحی گسترده تر صورت گیرد. اتحادیه اروپا حق دستگیری قاچاقچیان انسان را دارد؛ اما این قاچاق انسان به علت سودآور بودن متوقف نخواهد شد.
اتحادیه اروپا خود را نمونه بارز خیرخواهی و همکاری می پندارند؛ در حالی که غرق شدن هر روزه مهاجران قایق سوار، از نافرجامی مطلق این طرز تفکر حکایت دارد.
انتهای پیام/