در حال حاضر 200 بازی محلی در استان کرمانشاه وجود دارد که در ادامه به معرفی برخی از آنها می‌پردازیم.
بازی محلی خلورتانی: در این بازی از مخروط‌های چوبی استفاده می‌کردند و دور آن را نخ محکمی می‌پیچانند و به نوک آنها یک میخ فلزی ته گرد که بیشتر در نعل اسب و قاطر استفاده می‌گردد می‌زنند. سپس با کشیدن نخ مخروط شروع به چرخیدن روی زمین می‌کرد و با چنان سرعتی می‌چرخید که صدایی نیز ایجاد می‌شد. برای به حرکت درآوردن مخروط‌ها می‌بایست سربالایی نخ را به صورت حلقه‌ای در آورند و انگشت اشاره را در آن قرار دهند سپس مخروط‌ها را که در دست بود محکم به طرف زمین پرتاب می‌کردند و نخ را می‌کشیدند و گاهی اوقات مخروط خود را به مخروط افراد دیگری که در حال چرخش بودند می‌زدند که به این حرکت خلورتانی یا مخروط شکستن می‌گفتند. اگر مخروط کسی بدون ترک برداشتن موفق می‌شد مخروط دیگران را بشکند یا ترک اندازد، مخروط او بهترین مخروط محسوب می‌گردید.
هه ملوقوانی یا گوره کانی: این بازی را بیشتر دختران انجام می‌دادند و به این صورت بود که پنج قطعه سنگ به اندازه بزرگ‌تر از حبه قند انتخاب می‌کردند و هر کدام از بازیکنان به نوبت با آنها به بازی می‌پرداختند.
برای شروع این بازی بازیکن ابتدا با یک دست سنگ‌ها را روی زمین پخش می‌کرد و سپس یکی از آنها را برمی‌داشت و ضمن اینکه آن را به هوا پرتاب می‌کرد، سنگی را از زمین برمی‌داشت و می‌بایست قبل از اینکه سنگ به هوا پرتاب شده به زمین برسد او سنگ خود را برداشته باشد و با همان دست سنگ هوا شده را نیز بگیرد. این بازی چندین مرحله مختلف داشت ابتدا سنگ‌ها را تک تک برمی‌داشتند، سپس دو تا دو تا و مرحله بعد یک تکی و یک سه تایی و به همین ترتیب تا پایان مراحل ادامه می‌دادند.
اگر در حین بازی سنگ هوا شده به زمین می‌خورد، بازیکن دیگر بازی را شروع می‌کرد و به همین ترتیب بازی دور می‌زد و هر بار بازیکن بازی را از مرحله‌ای شروع می‌کرد که در نوبت قبلی نتوانسته بود در آن موفق شود. کسی که زودتر از همه به مرحله پایانی می‌رسید برنده بازی محسوب می‌گردید.
کلا و ریزان: در این بازی فردی کلاهی را پر از سنگ ریزه می‌نمود و آن را به صورت وارونه روی سطحی قرار می‌داد، سپس می‌بایست کلاه را طوری از زمین بردارد که سنگ ریزه‌ای بر جای نماند و اگر موفق نمی‌شد می‌بایست سنگ ریزه‌های باقی مانده در روی زمین را تک تک طوری بردارد که بقیه سنگ‌ریزه‌‌های موجود در سطح تکان نخورند در غیر این صورت بازنده اعلام می‌گردید و هر شخصی که در این بازی می‌توانست کلاه را پر از سنگ‌ریزه برگرداند یا اینکه سنگ‌ریزه‌ها را تک تک بردارد به طوری که بقیه آنها تکان نخورد برنده اعلام می‌شد. در این بازی دقت زیادی لازم بود و کسی که اعصاب آرامی داشت می‌توانست در این بازی موفق شود.
هیلکه مارانی(تخم‌مرغ شکستن): این بازی به صورت برد و باخت انجام می‌گرفت و به صورتی بود که در هر مرحله دو نفر روبروی هم قرار می‌گرفتند و هر کدام از طرفین تخم‌مرغی را محکم در دستش نگه می‌داشت به صورتی که یک سر تخم‌مرغ به سمت بالا باشد و دیده شود سپس فرد دیگری تخم‌مرغ خود را از طرف سر به تخم مرغ طرف مقابل می‌زد اگر تخم مرغ یکی از آنها ترک برمی‌داشت صاحب این تخم‌مرغ بازنده محسوب می‌شد و می‌بایست تخم‌مرغ خود را به طرف مقابل می‌داد و اگر هر دو تخم‌مرغ ترک برمی‌داشتند، آن شخصی که تخم‌مرغش بیشتر شکسته بود بازنده بازی محسوب می‌گردید.
به این طریق یک فرد ممکن بود در روز چند تخم‌مرغ صاحب شود.
انتهای پیام/