به گزارش
خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگاران، شادترین پیام آور شنگول و پرجنبش نوروز که دردانه سفره است و سین الفبا را با خود به همراه ندارد، ماهی قرمز تنگ بلورین است که خاطره کودکی است و همراه جوانی و همگام پیری، ماهی قرمز داستانی دل انگیز دارد با تنگ پر راز و رمزی که جهان سخن و پند و اندرز و باید و نباید در شیشه روشن خود حمل می‌کند.
ماهی از درون تنگ به درون تنگ دل شما چشمک می‌زند و زندگی شاد و فعال و پرتکاپو و بی توقف را در آغاز سال نوید می‌دهد که عزم خود، جزم و راه هموار و دیده بیدار و اندیشه هشیار دار تا شادان و ره‌پوی، کلید فصل را در قفل خانه روز به هنگام نوروز بچرخانیم و چرخه زندگی را این گونه آغاز کنیم.
این موجود زنده ی پرتحرک در سفره ی شادی زای هفت سین، نماد چندین موضوع است؛ نخست آن که اسفند، ماه حوت است و حوت ماهی است قابل توجه است که در زبان عربی سمک ( که آغازش سین است) هم به معنای ماهی است.
دیگر آن که در سنت ایرانیان باستان چنین جاری بوده است که مردان با آغاز زمان خوش رنگ و سرخ گون بامداد فلق پای به صحرا می‌نهادند تا شادی آسمان بر روان انسان زمینی تأثیری ناپیدا داشته باشد و او شادگونه پای را در راه نهد و این لحظه از زمان روز مقدس بوده است ؛ چنان که برخی از قهرمانان اساطیری در همین هنگام خدای را ستایش می‌کردند هنگامی که باز هم آسمان دلاویز و رنگین میشود زنگ پایان کار زده میشود تا با آن رنگ شادی آفرین، صحرا بگذارند و راه خانه در پیش گیرند و هنگام شفق آسوده و امیدوار به کاشانه بازگردند.
این فلق و شفق که هر دو یک رنگ را تداعی می‌دارند و آغاز کار و پایان آن را یادآور می شوند و در رنگ ماهی قرمز جای گرفته است.
پویایی، حرکت و جنبش ماهی بی سکون، یادآور آن است که سال را با شادی و کار بی وقفه و پرنشاط آغاز کنیم. علاوه بر انها ماهی حتی در خواب هم برخلاف دیگر موجودات به حرکت می‌پردازد و گوش‌هایش ( آب شش) لحظه‌ای از تحرک باز نمی‌ایستد، به هر سو می‌رود، به هر جا سرک می کشد. حجابی، مانعی، حصاری و دیواری او را محدود نمی‌کند که این تأکید بر کار مستمر و شادی توأم با فعالیت است.
منبع: کتاب " نوروز و فلسفه هفت سین" نوشته سید محمد علی دادخواه
انتهای پیام/