به گزارش
خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگاران، برخی از محققان بر این باورند که پس از هفتمین سین سفره هفت سین سکه را بر آن اضافه می‌کنند؛ زیرا ثروت، از آروزهای دیرین بشر بوده است از این رو سعدی درگلستان می گوید بزرگی را گفتند از شجاعت و سخاوت کدام بهتر است؟ گفت کسی را که سخاوت است نیاز به شجاعت نیست.
این بخشش نیاز به اندوخته و قدرت اقتصادی دارد؛ ولی دیگر اشیائی موجود بر سفره هفت‌سین به ما می‌آموزند داشتن ثروت در صورتی موجب رشد و تعالی انسان می‌شود که خردمندانه با شکیبایی و بدون تجاوز به حقوق دیگران و از راه حسن خلق و درست کاری به دست آمده باشد. پس چنین سکه فرخنده‌ای در کنار دیگر عوامل پیشرفت زندگی جای دارد و ای کاش همه ثروت‌ها و مکنت‌ها و اندوخته‌های مادی ما بدین سان باشد.
این سفره، سفره‌ای خالی ؛ پوچ و بی‌معنا نیست؛ بلکه نشانه‌ای از آن است که درآغاز سال که روز و ماه و سال، نو می‌شود ما نیز نفس خویش را آراسته داریم و ارج نهیم تا خداوندی که هفت آسمان را آفریده و هفت دریا در زیر آن نشانیده و بدین وسیله هفت نما را فرا روی ما قرار داده به ما هشدار دهد چگونه و به چه روی از خود پاسداری نماییم و چگونه با مردم رو به رو شویم و بر دامن جهان زندگی خویش را سپری کنیم و اگر خواهان ثروت و دولتیم از کدامین طریق آن را به دست آوریم.
تردید نکنیم ثروتی که همراه با پاکی و شادی باشد شایسته است.
این تاثیر پاکی وجدان در شادی زندگی به گونه‌ای است که چینی‌ها در یکی از ضرب‌المثلهای معروف خود می‌گوید کسی که وجدانش پاک باشد همیشه شادمان است.
منبع : کتاب « نوروز و فلسفه هفت‌سین» نوشته سید محمد علی دادخواه
انتهای پیام/