به گزارش
حوزه میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران، خرم‌آباد بزرگترین شهر و مرکز استان لرستان است، بر سر شاهراه تهران- خوزستان قرار گرفته و دارای اهمیت ارتباطی و راهبردی فراوانی است.
شهر خرم آباد مرکز لرستان باستانی در دره‌ای باصفا و بر ساحل رودخانه خرم آباد قرار دارد. در اواخر دوره صفوی خرم آباد مقر حکومتی والی لرستان فعلی بود از آبادانی فراوانی برخوردار، اما بر اثر هجوم سپاه عثمانی به ویرانی گرایید.
در دوران قاجار خرم آباد نسبتا توسعه یافت و قلعه گلستان ارم از قلاع معروف خرم آباد به دستور محمد حسین میرزای دولتشاه مرمت شد.
دره خرم‌آباد دارای چشمه‌های آب و هوای دلپذیر می‌باشد و موقعیت طبیعی ممتاز و مواهب خدادادی در این دره سبب سکونت انسان‌های اولیه در غارهای پنج‌گانه پیش از تاریخ، شکل‌گیری شهر قدیمی شاپورخواست (دوره ساسانی) و ایجاد آثار شاخص فرهنگی تاریخی در دوره‌های مختلف در این دره زیبا شده است.
همچنین چشمه‌ها، سرابهای فراوان، دریاچه دل‌انگیز کیو در مرکز شهر و موقعیت ارتباطی آن در گذشته به عنوان راه مواصلاتی غرب به جنوب، این شهر را در زمره یکی از شهرهای توریستی و زیبای ایران قرار داده است.
از جمله دیدنی‌های خرم آباد می‌توان به قلعه فلک الافلاک، مناره اجری، سنگ نوشته گرداب سنگی، پل شکسته، موزه فلک الافلاک، مقبره زیدبن علی، دریاچه کیو، آبشار نوژیان، آبشار سه گانه گریت، بقعه شجاع الدین خورشید، بقعه شاهزاده احمد، مسجد جامع، مقبره بابا طاهر، سراب چنگایی، بازار میرزا سیدرضا، تنگه شبیخون، مناره آجری، غار دوشه و گردشگاه گوشه اشاره کرد.
دریاچه کیو خرم آباد یکی از منحصر به فردترین و زیباترین دریاچه‌های استان لرستان است که در شمال غربی شهرستان خرم آباد و در کنار پارک کیو قرار دارد. این دریاچه از ارزش‌های توریستی درون شهری برخوردار بوده و زیستگاهی مناسبی برای جانوران آبزی و پرندگان بومی و مهاجر است. کیو در گویش لری به معنی کبود رنگ و آبی است و علت نامگذاری آن آب زلال و عمق دریاچه‌است که به رنگ آبی و نیلی دیده می‌شود.
آبشار نوژیان در 30 کیلومتری جنوب خاوری خرم آباد در بخش پایی و در ناحیه‌ای جنگلی به همین نام قرار دارد. این آبشار با ارتفاع 95 کیلومتر، یکی از بلندترین آبشارهای کشور به حساب می‌آید. این آبشار که در نزدیکی گردشگاهی جنگلی به همین نام قرار دارد، یکی از زیبایی‌های طبیعی استان لرستان است و هر ساله، بسیاری از گردشگران را به خود جلب می‌کند. گردشگاه جنگلی نوژیان بالای کوه تاف قرار دارد و در این کوه انواع گیاهان دارویی می‌رویند و طبیعت و آبشار زیبای آن شگفت انگیز و دیدنی است. همواره بسیاری از مردم برای تماشای این آبشار زیبا و همچنین برای جمع‌آوری گیاهان دارویی، به این ناحیه می‌روند و اوقات فراغت خود را در آن جا می‌گذرانند.
قلعه فلک الافلاک معروف‌ترین و پرجاذبه‌ترین اثر تاریخی در شهر خرم‌آباد است به حساب می‌آید. این قلعه که به «دوازده برجی» نیز شهرت دارد، در سده هفتم هجری در دوره اتابکان لر روی خرابه‌های دژی ساخته شده، که برخی آن را از آثار دوره ساسانی می‌‌دانند. قلعه فلک الافلاک در دوره فتحعلیشاه قاجار مرمت شد و برج مرتفعی به آن اضافه شد و از آن به بعد فلک الافلاک نامیده شد. فلک‌الافلاک یا دژ شاپورخواست بر فراز تپه‌ای مشرف به شهر خرم‌آباد و در نزدیکی رودخانه خرم‌آباد قرار دارد و با شماره 883 در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
موزه قلعه فلک‌الافلاک در مجموعه قلعه فلک الافلاک قرار دارد و دو موزه مردم‌شناسی و باستانشناسی در آن دایر است.
بازار میرزا سید رضا در سال ۱۳۰۱ قمری به همت میرزا سید رضا در خرم‌آباد ساخته شد. میرزا سید رضا مقام نایب حکومتی داشته است. این بازار ۲۴ دهنه دکان و محوطه و صحن بارانداز است و به عنوان مرکز خرید و فروش طلا در شهر خرم‌آباد شناخته می‌شود.
گرداب سنگی یا به گویش لری گِردآو بَردینَه، یکی از آثار تاریخی بر جای مانده از دوره ساسانیان است و در بافت قدیمی شهر خرم‌آباد قرار دارد. گرداب سنگی، بنایی مدور متشکل از یک دیواره عظیم سنگی است که به صورت مدور دور تا دور چشمه‌ای فصلی احداث شده. این بنا دارای دریچه‌ای است برای هدایت آب آشامیدنی و توزیع آن در سطح شهر شاپورخواست، مشروب نمودن اراضی و بهره برداری از آسیاب‌های آبی بوده است. مواد و مصالح به کار رفته در آن سنگ‌های لاشه همراه ملات ساروج (آهک و گچ و . . .) است که در ساختمان پل شاپوری و خرابه‌های شهر شاپورخواست مشاهده شده است.
پل شکسته یا پل شاپوری یا به گویش لری طاقِ پیل اِشکِسَه یکی از شاهکارهای معماری دوره ساسانیان محسوب می‌شود و در ضلع جنوبی قلعه فلک افلاک در جنوب شهر خرم‌آباد قرار دارد. پل شاپوری عامل ارتباط غرب استان لرستان (طرهان) با شرق و از آنجا به خوزستان و تیسفون (پایتخت ساسانیان) بوده‌است. این پل که هم‌اکنون ویرانه‌های آن برجا مانده، درجنوب غربی خرم‌آباد قراردارد و در زمان خود از شاهکارهای معماری به حساب می‌آمده. پل شکسته دارای ۲۸ طاق یا دهانه بوده اما امروزه تنها ۶ طاق آن باقی مانده‌است.
مسجد جامع خرم‌آباد در دوره حکومت صفویان ساخته شده است. این مسجد در سال ۹۷۰ هجری قمری و به دستور شاه پرور سلطان ساخته شد و در سال ۱۱۱۰ قمری به دستور شاه سلطان حسین و در دوره کریم خان زند مرمت شد. این مسجد جامع پس از سال ۱۳۲۲ به حوزه علمیه تبدیل شد.
سنگ نبشته که با خط کوفی روی آن حک شده در قسمت جنوبی شهر خرم‌آباد قرار دارد. این سنگ به صورت یک مربع تراشیده‌است و روی آن راجع به سند مالکیت چرای دام‌های موجود در آن زمان حک شده‌است. این سنگ نبشته به گونه‌ای ساخته شده که چهار گوشه آن به سوی آثار باستانی پل شکسته، مناره آجری، فلک الافلاک و حوض موسی نشانه رفته‌است. این سنگ ریشه در کوه دارد و در چند سال اخیر به علت توسعه بلوار شریعتی خرم‌آباد برش داده و جابجا شده‌است.
بوستان های استان لرستان: پارک صخره‌ای، پارک شریعتی (مالگه بهاری)، پارک جنگلی مخمل‌کوه، پارک جنگلی شوراب
غار دوشه در 45 کیلومتری جنوب غربی خرم‌آباد، در منطقه چگنی واقع است. غارهای خرم آباد از نخستین سکونت‌گاه‌های انسان به شمار می‌آیند.
خرم‌آباد از سوی دفتر منطقه‌ای اسکان بشر سازمان ملل متحد به عنوان یک شهر نمونه گردشگری انتخاب شده و علت آن اجرای طرح توسعه پایدار شهری بر مبنای گردشگری است.
محور اجرای این طرح قلعه فلک‌الافلاک است و ساماندهی فضای اطراف این قلعه و همچنین طرح مرمت و حفاظت از سایر آثار باستانی سطح شهر خرم‌آباد.
زیبایی مسحور کننده "گلدشت"
منطقه درختی و سرسبز " گلدشت" بروجرد از جمله تفرجگاههای این شهرستان است که اغلب مسافران و گردشگران با نام و ویژگیهای طبیعی این مکان به خوبی آشنایی دارند.
گلدشت یک دره و جلگه وسیع در دامنه کوههای سر به فلک کشیده زاگرس است که محدوده این منطقه از غرب تپه چغای بروجرد آغاز و تا کپرگه ادامه دارد.
گلدشت مشتمل بر چندین روستا است که روستاهای فیال، شیخ میری، قلعه و کپرگه بخشهای مهم آن هستند. دسترسی به گلدشت از طریق جاده آسفالته به طول 12 کیلومتر از غرب شهر بروجرد امکانپذیر است.
این دره آبرفتی حاوی چشمه ها و سرابهای گوناگون است که آب آن ناشی از ذوب برفهای قلل کوه گرین باعث روان شدن رودخانه‌ای دائمی در این ناحیه شده و به تبع کشاورزی و باغداری در این ناحیه سر سبز از رونق زیادی برخوردار شده است.
دو طرف جاده گلدشت بروجرد مملو از باغ‌های سیب است که در فصل بهار دیدن شکوفه‌های درختان چشم هر رهگذری را به خود خیره کرده و انتهای این باغها نیز به رودخانه پر آب گلرود ختم می‌شود.
امامزاده جعفر(ع)، نمادی از معماری ناب اسلامی
امام زاده جعفر(ع) به عنوان یک بنای مذهبی و تاریخی در قسمت شرقی شهر بروجرد واقع شده است که به استناد کتیبه های موجود امام زاده جعفر(ع) فرزند امام موسی کاظم (ع) است اما برخی از منابع و متون تاریخی با پنج واسطه نسبت این امام زاده را به امام سجاد(ع) مرتبط می سازند.
ساختمان گنبد هرمی شکل این آرامگاه نمونه ای بسیار زیبا از هنر و معماری عهد سلجوقی می باشد. داخل حرم هشت ضلعی است و در وسط آن معجری از چوب و ورشوساخته شده است؛ این معجر روی قبری که شش پله پایینتر از حرم است قرار دارد. طبقات بقعه غیر از مخروط انتهایی 18 طبقه است.
تاریخ وفات امام زاده جعفر 525 هـ .ق است. اندازه کلی زیر بنای مقبره 22*20 و ارتفاع آن 20 متر است. سقف آن روپوش و نمای بیرونی آن هرمی شکل با مصالح آجر و کاشی و داخل بنا آئینه کاری است و برروی درب کنده کاری شده آن آیاتی از قرآن کنده کاری شده است.
این مقبره در سال 1208 به فرمان تقی خان حاکم آن زمان بروجرد تعمیر و مرمت شده است. در محوطه این امامزاده پنجاه اصله درخت موجود است که دو اصله آن چنار و یکی از آنها 380 سال قدمت دارد.
بنای امام زاده جعفر(ع) شهرستان بروجرد مربوط به دوره سلجوقی و به شماره 1855 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
شهرستان بروجرد که به سبب وجود فرهیختگانی چون آیت الله بروجردی، دکتر سید جعفر شهیدی، عبدالحسین زرین کوب و ... به نام "دیار فرزانگان" شهرت دارد یکی از تاریخی ترین و مهم ترین شهرستانهای لرستان محسوب می شود که هر ساله به لحاظ موفعیت جغرافیایی و جاذبه‌های بی بدیل مقصد سفر بسیاری از مسافران و گردشگران داخلی و خارجی قرار می گیرد.
انتهای پیام/