به گزارش
خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، در مناقشه بین تیم ملی بزرگسالان و امید بر سر جهانبخش و آزمون حق راهم از لحاظ فنی و هم از لحاظ عقلانی به کی‌روش باید بدهیم، اما در مسائل ملی با توجه به ناکامی 40 ساله تیم امید در راهیابی به المپیک باید از تمام داشته‌هایمان برای موفقیت این تیم استفاده کنیم.
به هر حال در مناقشه بین تیم ملی بزرگسالان و امید بر سر در اختیار قرار دادن آموزن و جهانبخش تیم ملی امید چند نکته ظریف وجود دارد که حق دارد که حق راهم از لحاظ فنی و هم از لحاظ عقلانی به کی‌روش می‌دهد.
آنجایی که کی‌روش معتقد است بازیکنی که توانست خود را از این بازیکنان امید جدا کند و پیراهن تیم بزرگسالان را بپوشد دیگر بازیکن تیم ملی بزرگسالان محسوب می شود و اگر از بازیکن بخواهیم هم برای تیم ملی امید بازی کند و هم خود را بازی کن تیم ملی بزرگسالان بداند قضیه صحیحی نیست زیرا چنین بازیکنی هزینه‌های کلانی برایش صرف شده است.
علاوه بر بازهای تدارکاتی، اردوهای تیم ملی و حضور در جام جهانی و جام ملت‌های آسیا و سلسله مراتبی که کی‌روش برای به خدمت گرفتن آزمون و جهانبخش در تیم ملی انجام داده است، همه و همه برای تولید یک بازیکن جایگزین در تیم ملی شده است.
به هر حال این دو بازیکن پس از طی این پروسه طولانی حال که به این نتیجه رسیده اند که می‌توانند یکی از ده‌ها مشکل تیم بزرگسالان را برای لحظاتی پوشش دهند با قرار گرفتن در تیم ملی امید علاوه بر اینکه در مسیر آسیب دیدگی قرار می‌گیرند با بازیهای با کیفیت پایین تیم ملی امید هم مواجه می‌شوند که هر لحظه ممکن است در زحمات چهار ساله کی‌روش را برای معماری تیم ملی لااقل برای مدت کوتاهی وقفه ایجاد کند. به هر حال خود بازیکن نیز از لحاظ روحی و روانی و هم از نظر فنی لطمه خواهد خورد. اول: ممکن است وظایفی از بازیکن در تیم ملی امید بخواهند که با ذهنیتی که کی‌روش از آن بازیکن می‌خواهد کاملا متفاوت باشد.
همچنین ما دیدیم که حتی یک آسیب دیدگی جزئی و یک برخورد بدنی عادی چطور سردار آزمون را به گریه انداخته بود. حال چگونه از آزمون می‌خواهیم که در دو جناح امید و بزرگسالان بازی کند.
از طرف دیگر وقتی یک بازیکن مدارج ترقی را طی کرد و در اندازه های ملی قرار گرفت برگرداندن او از نظر فنی نیز نمی‌تواند منطقی باشد.
امید، مزرعه تولید بازیکن است، نباید خود را وابسته به انتقال بازیکن کند. امید، خود باید سازنده بازیکن و تقدیم آن به تیم ملی باشد. بدین ترتیب حق با کی‌روش است، ضمن اینکه همه ما تیم ملی امید که در سال 1992 با سرمربیگری حسن حبیبی تشکیل شده بود را به خاطر داریم که چطور در آن سال شش بازیکن تیم ملی امید را به تیم ملی فوتبال ارتش‌ها داد تا در این مسابقات شرکت کنند و ان تیم بدون شش بازیکن امید در ازبکستان بازی کرد. آن زمان استدلال این بود که امید نباید وابسته به بازیکن خارج از چارچوب باشد، حال نیز استدلال همین است.
از بیش از 200 بازیکن که در سطح امید در حال بازی کردن هستند به طور حتم مسئولان می‌توانند دو جایگزین برای دو پستی که امید احساس خلاء می‌کند پیدا کنند، پس حفق با کی‌روش است.
گفتنی است چند وقتی است بین کادر فنی تیم ملی امید و کی‌روش بر سر در اختیار گرفتن جهانبخش و آزمون اختلافی ایجاد شده است و هم اکنون این دو بازیکن در لیست نفرات هر دو تیم ملی هستند. به هرحال باید دید مسئولان فوتبال در نهایت چه تصمیمی در این خصوص می‌گیرند.
انتهای پیام/