این بنا از مخزن ، استخر ، حصار ، چاله یخ ، پلان یخ و گنبد تشکیل شده که باید به این نکته نیز توجه کرد که قنات از مهمترین عناصر به وجود آورنده یخچالها بوده است.
معماران کرمانی پس از آنکه با حفر قنات از کیلومترها دورتر و رگه رگه آب مورد نیاز شهر را تامین کردند به فکر ذخیره آن افتادند و با استفاده از سنگ ساروج ، سرب و خشت در اعماق زمین آب انبارهای شهر را بنا کردند بطوریکه قنات ها به آب انبارها راه می یافتند و در نهایت در ذخایر این بناها زیر زمینی بزرگ با کمترین تبخیر و هدر رفت آب جمع آوری می شدند که در نهایت بتوان از آنها در فصول گرم سال برای تامین نیاز مردم استفاده کرد.
آب قناتها از چندین متر زیر زمین به درون ذخایر آب انبارها که آنها نیز زیر زمین ساخته شده بودند راه می یافت و عملا ضمن دوری از هرگونه آلودگی کمترین هدر رفت آب را به همراه داشت که از آن می توان به عنوان یکی از شگفت آورترین راه کارهای انتقال و نگهداری آب نام برد.
از سوی دیگر در کنار سیستم های ذخیره آب یخدان ها شکل گرفته اند که در واقع کار یخچال های کنونی را برای مردم شهر کرمان انجام می دادند.
در اینجا نبوغ معماران بار دیگر به کار آمد و این بناها به گونه ای بنا شدند که ضمن جذب کمترین میزان حرارت خورشید با استفاده از تولید باد و سرما آب را به صورت یخ نگاه دارند و مردم کرمان به این ترتیب در طول سال همیشه از نعمت وجود یخ در گرمای طاقت فرسای کویر برخوردار بودند.
این بنا به ثبت ملی رسیده است.