به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، گه گاه مسافرانی از دور و نزدیک راهی می‌شوند تا تنی به آب چشمه بزنند. چشمه‌های آب گرم که درمان خیلی از امراض هستند و داروی بسیاری از بیماری‌های پوست، اعصاب و روان، گوارشی، کم خونی، ریوی، قلبی و... از دور و نزدیک می‌آیند اما تعدادشان زیاد نیست. خیلی‌ها نمی‌دانند این چشمه‌ها چه گنج‌هایی هستند.
خیلی‌ها هم می‌دانند. دلشان می‌خواهد آب چشمه‌های شفابخش را ضماد کنند بر تنشان اما وقتی پرس و جو می‌کنند و می‌فهمند امکاناتی اطراف چشمه نیست و به زور می‌شود یک اقامتگاه آن دور و اطراف پیدا کرد از خیرش می‌گذرند. شاید هم یک بلیت می‌گیرند به کشورهای همسایه و مثلاً راهی ترکیه می‌شوند که چشمه‌های آب گرمش به یک مرکز درمانی تمام عیار تبدیل شده‌اند و نه تنها گردشگران داخلی که گردشگران دیگر کشورها را هم به سوی خود می‌کشند تا از این گنجینه بهره‌مند شوند.
گنجینه‌ای که مردم دنیا برایش ارزش زیادی قائلند و سالانه 45میلیون گردشگر در جهان به سوی چشمه‌های آب گرم راهی می‌شوند و درمان بیماری‌های مختلف‌شان را در این چشمه‌ها جست و جو می‌کنند. گنجینه‌ای که در بسیاری از شهر‌ها و روستا‌های کشورمان به وفور دیده می‌شود و آن‌طور که آمار‌ها می‌گویند، هزار چشمه آب گرم در کشور وجود دارد که شاخص‌ترین آنها در سرعین، دماوند، محلات و بندرعباس است.
هزار چشمه آبگرم که هر کدام به تنهایی قادرند گردشگران زیادی را جذب خود کنند. اما آن‌طور که باید و شاید مورد استفاده قرار نگرفته‌اند و کشور ما در حالی که چشمه‌های آب گرم زیاد دارد هیچ سهمی از گردشگران ندارد و نتوانسته جایگاهی برای خود کسب کند. آن هم در شرایطی که چشمه‌های آب گرم ایران از خاصیت درمانی بالایی برخوردارند و خیلی از این چشمه‌ها در جهان کم نظیر هستند مانند چشمه‌های معدنی رامسر که یکی از چند چشمه رادیو اکتیو جهان است و در کنار چشمه‌های رادیو اکتیو هند، برزیل، آفریقای جنوبی، استرالیا، مالزی و ایالت متحده امریکا قرار می‌گیرد و اگر مورد توجه قرار بگیرد تبدیل می‌شود به یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های توریستی و درآمدزای کشور. چراکه در انواع شاخه‌های گردشگری، گردشگری سلامت و آب درمانی از طرفداران زیادی برخوردار است و کشورهایی که در این زمینه کار کرده‌اند سود زیادی نصیب خود می‌کنند. کشورهایی مانند ایتالیا که سالانه حدود یک میلیون و 250 هزار خارجی از آب‌های معدنی‌اش استفاده می‌کنند. یا کشورهایی مثل آلمان که سالانه یک میلیون و 650 هزار نفر، روسیه حدود 6 میلیون نفر و فرانسه صدها هزار نفر گردشگر را به سوی آب‌های معدنی‌شان می‌کشند.
این کشورها با استفاده از پزشکان متخصص در ایستگاه‌های آب معدنی و ایجاد هتل‌ها و استراحتگاه‌های مجهز گردشگران و بیماران را جذب خود می‌کنند و به سادگی نام خود را در این زمینه تثبیت کرده‌اند. با وجود این در کشور ما تاکنون نه گامی در راه شناساندن خواص بی‌نظیر چشمه‌ها برداشته شده و نه آن‌طور که باید به آنها رسیدگی شده تا اشتیاقی در دل گردشگران پیدا شود. گردشگرانی که نیاز به دیدن دم و دستگاه‌های آنچنانی و باشکوه با خرج‌های چندین میلیاردی ندارند که جذب این چشمه‌ها شوند.
کمی رسیدگی و سرمایه‌گذاری معمولی کافی است. جایی امن و راحت برای خواب و خوراک و البته ایجاد محیطی تمیز و مناسب در کنار چشمه‌ها که به توریست‌ها احساس درمان شدن و بهبودی را القا کند نه اینکه آنها را نگران سرایت امراض جدید از محیطی بی‌سرو سامان کند.