سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

کارگردان کاندیدای 7 بخش سیمرغ جشنواره در گفتگو با باشگاه خبرنگاران:

امیدوارم «سعید آقاخانی» سیمرغ را بگیرد / به «رضا داد» تبریک می‌گویم

مؤتمن گفت: ما به یک بازیگر حدود ۵۰ ساله احتیاج داشتیم که هم تلخی داشته باشد و هم لباس کارگری به او بیاید و از آنجایی که انتخاب در این مقطع سنی کم است ناامید شدیم و امیدوارم سیمرغ را بگیرد.

«فرزاد موتمن» که امسال با فیلم خداحافظی طولانی در 7 بخش کاندیدای سیمرغ بلورین جشنواره فجر شده است، در خصوص فیلم و محتوای آن در گفتگو خبرنگار سینما باشگاه خبرنگاران گفت: «خداحافظی طولانی» یک فیلم عاشقانه است که در واقع در یک محیط کارگری و صنعتی اتفاق می‌افتد و فضاهای فیلم فضای حومه شهر است.   
 
وی در مورد نقطه عطف داستان گفت: چون همه قصه به نقطه عطف داستان ربط دارد نمی‌توانم در آن مورد توضیح دهم، چون کل فیلم لو می‌رود، ولی این فیلم داستان مردی است که یکسال به جرم قتل در زندان بوده و الان آزاد می‌شود و تصمیم می‌گیرد کارش را از کارخانه‌ای که در آن کار می‌کرده، پس بگیرد، در این میان درگیر یک ماجرای عاطفی می‌شود.   
 
این کارگردان افزود: مرد قصه ما در ابتدا درگیر مسائل خودش مربوط به زنی که می‌خواهد با او ازدواج کند می‌شود و بعد درگیر افکار جامعه‌ای که به عنوان یک قاتل به او نگاه می‌کنند.   
 
وی در خصوص اینکه فیلم خداحافظی طولانی بدون حاشیه و سر و صدا وارد جشنواره شد گفت: فیلم خداحافظی طولانی یک فیلم می‌نیمال و کوچک است و صلاح ندیدم که برای این فیلم کوچک تیترهای جنجالی درست شود. پس انعکاس خبری در حد و اندازه خودش کافی بود.   
 
موتمن در مورد علل موفقیت فیلم اظهار داشت: اگر هیئت داوران لطف کردند و نظر مثبت به این فیلم نشان دادند، به اجرای فیلم بر می‌گردد چون با کمک همه عوامل سعی بر این شد که کار خوب ارائه شود. این فیلم یک قصه قدیمی و کهنه را به تصویر می‌کشد، فیلمی که مخاطب را یاد دهه ۴۰ و ۵۰ می‌اندازد.   
 
وی افزود:«خداحافظی طولانی» یک قصه آشنا، قدیمی، مدرن و کمی تازه و در عین حال کاملا کلاسیک را تعریف کرده و فیلمی بی‌حاشیه است، نه خط قرمزی دارد و نه جناح خاصی و فقط قصه را به خوبی تعریف می‌کند. این شد که هیئت داوران دیدند و تصمیم گرفتند در بخش های مختلف آن را کاندیدای سیمرغ کنند.   
 
این کارگردان در خصوص احتمال گرفتن سیمرغ در بخش‌های مختلف، گفت: در واقع اظهارنظر کردن درست نیست، چون این مورد غیر قابل پیش بینی است، همانطور که فکر نمی‌کردم در ۷ بخش کاندیدای سیمرغ شوم؛ می‌ترسم پیشگویی‌ام عواقب خوبی به دنبال نداشته باشد و اشتباه از آب دربیاید، پس حرف خاصی نمی‌زنم. 
 
وی در خصوص عملکرد جشنواره امسال نسبت به سال گذشته اظهار داشت: امسال به خاطر بیماری آنچنان درگیر جشنواره نشدم و حرف زیادی برای گفتن ندارم ولی از اخباری که از اطراف به گوشم رسید، امسال جشنواره‌ی بی‌حاشیه‌تر و منضبط‌‌تری داشتیم.   
 
وی افزود: خبر خوبی که از برج میلاد آمد این بود که فیلم‌هایی که با کف و سوت مخاطب روبرو می‌شد، کمتر دیده شده، چیزی که به عنوان یک عادت رایج شده است.
 
موتمن در مورد اینکه چگونه فیلمنامه خداحافظی طولانی را برای ساختن فیلم انتخاب کرده بیان کرد: از آنجایی که اصغر عبداللهی از قدیمی‌ها و کارکشته‌های این رشته است، وقتی فیلمنامه را به من داد و آن‌را خواندم، احساس کردم در عین اینکه قصه پر افت و خیزی نیست، ولی یک آن و فضای خوبی دارد و متریال خوبی است که فیلم عاشقانه خوبی ساخته شود. فیلمنامه‌ی مینی‌مالیزم با فضای شبه وسترن خداحافظی طولانی مرا جذب خود کرد.   
 
این کارگردان در خصوص اینکه چقدر با نقطه اوج فیلمسازی که مدنظر اوست فاصله دارد، گفت: به نظرم فاصله خیلی زیادی مانده هنوز هیچ کاری نکردم و از خودم راضی نیستم و امیدوارم این فاصله را با ساختن فیلم‌های خوب و جذاب و دیدنی از بین ببرم و انتظارات را برآورده سازم.   
 
موتمن در مورد عملکرد رضاداد دبیر جشنواره بیان کرد: جشنواره امسال کم حاشیه‌تر و منضبط‌تر بود و گزارش بی‌انضباطی کمتر به گوش رسید و این به عملکرد خوب آقای رضاداد و تیمش بر می‌گردد از این بابت به آن‌ها تبریک می‌گویم.   
 
وی در خصوص تاثیر برگزاری جشنواره بر روی سینمای ایران، و کمک به رشد آن بیان کرد: سینمای ایران سینمای پر افت و خیزی نیست، در واقع هرسال به همین نحو پیش می‌رود که حدود ۵۰ فیلم ساخته می‌شود، تعدادی رد و تعدادی دیده می‌شود و از بین راه یافتگان به جشنواره حدود ۵ فیلم قابل دیدن است و همین مقدار گیشه را ساپورت می‌کند.   
 
وی افزود: ساختار اقتصادی سینمای ایران جای وقوع اتفاق عجیب و غریبی به فیلم‌ها و سینما نمی‌دهد تا بتوانیم نقش جشنواره در رشد و ترقی آن‌ها را مشخص کنیم.   
 
موتمن در خصوص انتخاب سعید آقاخانی برای بازی در نقش یک مرد جدی و تلخ که برعکس فیلم‌های قبلی او بود، اظهار داشت: ما به یک بازیگر حدود ۵۰ ساله احتیاج داشتیم که هم تلخی داشته باشد و هم لباس کارگری به او بیاید و از آنجایی که انتخاب در این مقطع سنی کم است ناامید شدیم.   
 
وی افزود: در این میان میثم کائد مدیر تولید با ترس از اینکه سعید آقاخانی که یک بازیگر طنز است و ما او را قبول نکنیم وی را به ما معرفی کرد، بعد از گفتگو و از آنجایی که آقاخانی بسیار خوب، غافلگیرکننده، منضبط و حواس جمع بود توانستیم به بهترین نحو نقش او را ارائه دهیم و امیدوارم سیمرغ را بگیرد.   
 
این کارگردان ادامه داد: معتقدم کمدین‌ها و افرادی مثل آقاخانی در تمام دنیا به خاطر تجربه و تمرکز بالا و متکی بودن به بداهه سازی می‌توانند سرصحنه به بهترین نحو بازی کنند.   
 
وی افزود: مسیرهایی که از آن گذشته‌اند را هر بازیگری قدرت عبور از آن‌ها را ندارد و تجربه نکرده است. به این خاطر کمدین‌ها در تمام دنیا خود را به خوبی ثابت کرده‌اند و جزو موفق‌ترین بازیگران هستند.   
 
موتمن ادامه داد: آن‌ها با وجود اینکه کمدین هستند، ولی نقش‌های تلخ را به خوبی بازی کرده و مورد توجه مخاطبان قرار می‌گیرند. در این میان جیم کری، چارلی چاپلین و... مثال خوبی برای این موضوع است.   
 
موتمن در پایان خاطرنشان کرد: امیدوارم جشنواره فجر تا انتها به خوبی و بدون حاشیه برگزار شود و آرزوی ما موفقیت برای اهالی سینما است.


انتهای پیام/
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.