به گزارش
خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران؛ حق العمل در لغت به معنای كارمزد، پولی كه بابت فروش كالایی از صاحب كالا دریافت میشود، است.
حق‌العمل كاری عملی است تجارتی که قانون هیچ گونه شرطی برای مبادرت به حق‌العمل كاری در نظر نگرفته و هر كسی كه توانایی تاجر بودن را دارا باشد، می‌تواند به حق‌العمل كاری مبادرت نماید، علاوه بر آن هیچ گونه پروانه یا اجازه مخصوصی برای اشتغال به حق‌العمل كاری لازم نیست. حق‌العمل كار همانند دلال واسطه ای در معاملات است.
وظایف حق‌العمل كار شامل انجام دستورات آمر، انجام معامله بنام خود، ذینفع نبودن در معامله، اطلاع به آمر، وكالت از طرف آمر و رعایت امانت، بیمه اجناس، منظور كردن منافع معامله در حق آمر و قبول مسوولیت در قبال انجام تعهدات در صورت انجام معاملات اعتباری است.
با توجه به ماده 378 آیین نامه اجرایی حق العمل کاران به دو طبقه تقسیم و از آنان وجه نقدی یا تضمین بانکی به شرح زیر اخذ میشود :
1.کسانی که درآمد غیرخالص حق العمل کاری سالانه آنها تا چهارصد هزار ریال باشد یکصد هزار ریال.
2.کسانی که درآمد غیرخالص حق العمل کاری سالانه آنها از چهارصد هزار ریال به بالا باشد دویست هزار ریال.
تبصره 1 این ماده - وجوهی که به عنوان وجه الضمان اخذ میشود تا موقعی که حق العمل کار در گمرک به شغل خود ادامه می دهد باید در بانک به حساب سپرده ثابت گذارده شود و سود آن عاید صاحب وجه میگردد.
تبصره 2 این ماده - در صورتیکه میزان درآمد حق العمل کار در یک سال طبق دفتر مذکور در ماده 383 این آئین نامه از حد نصاب تجاوز نماید موظف است موقع تمدید پروانه تضمین خود را به تناسب کارکرد سالانه افزایش دهد.
انتهای پیام/