به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران یاسوج ، چالشی بزرگ که این روزها در پشت چراغ قرمز های شهرمان نمود می کند ، کودکانی که رنگ های های چراغ های راهنمایی سوت حرکت را برای نان آوری کوچک به صدا در می آورد.
یک شهروند یاسوجی معتقد است: کودکان خیابان، کودکان بی‌سرپرست نیستند بلکه بالعکس،غالبا توسط والدین خود و به خاطر فقر اقتصادی برای امرار معاش،به فروش کالاهای جزئی در خیابان بخصوص هنگام چراغ قرمز هستند.
شهروند دیگری می گوید: کودکانی که در خیابان ها مشغول به کار هستند گاهی اوقات به تکدی گری و انجام کارهای غیر قانونی مثل قاچاق و فحشاء روی می آورند.
از نظر کارشناسان امور اجتماعی و اقتصادی،سوء استفاده‌های متعدد اعم از جنسی،اقتصادی و استثمار کودکان خیابان، بیگاری، فقر، گرسنگی، اعتیاد به مواد مخدر یا به هر نوعی دست داشتن در توزیع مواد مخدر و دیگر کارهای خلاف می شود.
آقای پادیاب روانشناس می گوید: نود درصد از این‌گونه کودکان دارای خانه و خانواده هستند که در هنگام غروب به خانه باز می‌گردند.
وی، سن کودکان خیابانی در ایران را بین 6 تا 18 و اکثرا 12 سال عنوان می کند و می گوید: طبق گزارش صندوق کودکان سازمان ملل متحد(یونسیف)در ایران،متاسفانه از شش سال قبل تاکنون،تعداد کودکان خیابان در ایران،پنج برابر افزایش یافته است.
دو نوجوانی که در کانون اصلاح و تربیت به جرم های سرقت و زروگیری به سر می برند می گویند: کاش هیچ وقت برای کار در این سن به خیابان ها نمی آمدیم.
یکی از آنها می گوید: در ابتدا بر سر چهار راه ها مشغول به کار و فروش سی دی بودم که بعد از مدتی با گروهی آشنا شدم و کم کم از من بعنوان فروشنده مواد مخدر استفاده کردند.
وی با ابراز تاسف از کار خود می گوید : با اینکه فروشنده مواد مخدر شده بودم ، خودم نیز معتاد شدم و برای اینکه بتوانم مخارج خود را تامین کنم علاوه بر فروش مواد مخدر به سرقت و زورگیری روی آوردم که بعد از مدتی دستگیر و در زندان به سر می برم .
نوجوان دیگر عامل روی آوردن به کار را در سن کم ، جدایی پدر و مادرش عنوان می کند و می گوید: برای تامین مخارج زندگی ام به کارهای خلاف روی آوردم و بهترین ثانیه های زندگی ام را در حال حاضر کانون اصلاح تربیت به سر می برم.
مدیر کل بهزیستی کهگیلویه و بویراحمد می گوید:در شهرهای بزرگ طبق آمار موجود به ترتیب در تهران،شیراز،اصفهان،تبریز و مشهد بیشترین تعداد کودکان خیابان وجود دارد و علت اصلی آن نیز،مهاجرت این کودکان به تنهایی یا همراه با خانواده‌های خود به شهرهای بزرگ جهت کسب درآمد و امرار معاش اقتصادی است.
موسوی امجد آمار کودکان خیابانی در کهگیلویه و بویراحمد را حدود 170 نفر عنوان می کند و می افزاید: این کودکان اغلب دارای خانه و خانواده هستند ولی به دلیل فقر و مشکلات اقتصادی به کار در خیابان ها روی آورند.
حجت الاسلام اندرزیان می گوید: پدیده کار کودکان ، علت های عمده و زیر بنایی دارد که از آن جمله می‌توان به فقر اقتصادی ، فقر فرهنگی ، عدم تعادل اقتصادی، رشد ناکامی اقتصادی ، توزیع ناعادلانه درآمد و اختلاف طبقاتی بسیار در جامعه ، عدم دست‌یابی افراد به کار و شغل مطلوب در شرایط رونق اقتصادی، مهاجرت وسیع روستائیان به شهرها ، گسترش فقر و افزایش هزینه‌های زندگی ، رکورد اقتصادی و بیکاری بخصوص در کشورهای صنعتی یا در حال توسعه ، قوانین و مقررات ناکافی برای پیشگیری سوء استفاده از کودکان و یا مقابله با آن و فقدان آموزش و آگاهی عمومی اشاره نمود.
شهروند یاسوجی می گوید: مسولان ذی ربط باید این کودکان را جمع آوری و ساماندهی کنند تا به جای کار کردن به درس و مشق خود مشغول باشند
موسوی امجد مدیر کل بهزیستی استان می گوید: طرح و برنامه هایی در این زمینه در نظر گرفته شده است و همکاران ما در 123 این کودکان را جمع آوری و به آنها مشاوره های لازم را می دهند.
کار در خیابان علاوه بر اینکه گریبانگیر هزاران کودک این سرزمین است نشان دهنده ناکارآمدی سیاست های اتخاذ شده در خصوص مسائل و معضلات اجتماعی است و شاید به همین سبب است که انواع و اقسام طرح های ضربتی و غیرضربتی برای جمع آوری این کودکان اجرا شده است.
انتهای پیام/ش