به گفته او سوء تغذیه با افزایش مراجعه به پزشک و مراکز درمانی، تشدید علایم بیماری‌های موجود، افزایش مدت بستری و همچنین افزایش احتمال ابتلا به عفونت همراه است و بر بار مالی تحمیل شده به فرد سالمند و سیستم بهداشتی نیز می‌افزاید.
تغییرات فیزیولوژیک فرد سالمند را در معرض سوء تغذیه پروتئین و کمبود مواد
مغذی از قبیل اسیدهای چرب طولانی زنجیره مانند امگا3، ویتامین D، منیزیم،
کلسیم، فولیک اسید، B12، سلنیوم، روی و کروم قرار می‌دهد که باید توجه
ویژه‌ای به دریافت آن شود.