اخیرا خبرنگارانی که برای بازدید از دکل حفاری شماره 51 فتح به میدان اهواز رفته بودند به بسته های بزرگ حاوی پوست گردو در کنار این دکل حفاری برخوردند.
و در واقع در کنار تجهیزات پیچیده نفتی، دیدن گونی های بزرگ حاوی پوست‌های چوبی گردو تعجب‌آور بود.
پس از بالارفتن از دکل غول پیکر 51 فتح که مشغول حفاری در عمق 3000 متری زمین بود،با یکی از مهندسین شاغل بر روی دکل حفاری گفت‌وگو کردیم و ماجرای پوست گردوها را از او جویا شدم.
یکی از مهندسان توضیح داد: برای انجام مراحل مختلف اکتشاف مواد معدنی از جمله نفت و گاز، با توجه به خصوصیات لایه‌های زیرزمینی، در هنگام حفاری از سیالی به عنوان گل حفاری استفاده می شود که در واقع این گل غیر از بالا آوردن تراشه های زمین، کاربردهای دیگری نیز در ته چاه دارد که شامل خنک کردن و روان کردن مته است. به طور ساده تر گلی که خرده سنگها را از چاه بیرون می کشد،داخل صافی مخصوصی که شبیه غربال است هدایت می شود، در آنجا خرده سنگها روی صافی باقی می مانند و گل پس از عبور از صافی در مخزنی جمع آوری و از آنجا مجددا بداخل چاه تلمبه می شود و این فرایند به صورت چرخشی ادامه دار است.
از دیگر خواص به کار بردن گل حفاری این است که مانع از ریزش چاه شده و منافذ چاه را می گیرد تا مواقعی که مته در اعماق زیاد به لایه گاز یا نفت می رسد ستون گل مانع شود گاز یا نفت از منافذ لایه مذکور که ممکن است فشار زیاد هم داشته باشد بروی چاه بیاید.
گل حفاری انواع مختلفی دارد که شامل گل پایه آبی،گل هوا و کف و گل پایه روغنی است که بخش عمده آن گازوئیل و بقیه آن آب نمک و دیگر افزودنیها است. در کنار افزودنی های شیمیایی از پوست گردو و پوست گیاه شکلات در گل حفاری استفاده می شود، زیرا چوب گردو می تواند به راحتی فرورفتگی‌و شکاف ایجاد شده در چاه نفت را پر کند و مانع از ریزش چاه شود.به گفته مهندسان این حجم زیاد پوست گردو از کارخانه‌‌های صنایع غذایی خریداری شده و در بسته‌های بزرگ به محل حفاری چاه‌های نفت منتقل می‌شوند. پوست میوه شکلات نیز که مشخصات فیزیکی مشابه گردو دارد نیز معمولا در چاه‌ها استفاده می شود که البته در ایران مصرف عمده همان پوست نازک و چوبی گردو است.
با این شرایط از این به بعد می توان در کنار خواص فوق العاده گردو خاصیت تزریق به چاه نفت را نیز به ان افزوده کرد و گفت اگر گردو نباشد نفت به سختی استخراج خواهد شد.