در بیمارانی که دچار فشار خون ریوی هستند، سرخرگ‌های ریه‌ها منقبض و سبب افزایش فشار کاری سمت راست قلب جهت خون‌رسانی به ریه می‌شود. به مرور زمان، حفره سمت راست قلب که معمولا کوچک است، بزرگ شده و عملکرد آن مختل می‌شود. در حال حاضر هزینه موثرترین داروها برای این بیماری ده‌ها هزار دلار است. فشار خون ریوی، بیماری تقریبا نادری است که توسط صنعت داروسازی هم مورد غفلت قرار گرفته است و به همین خاطر داروهای زیادی در بازار موجود نیست. اولین داروی این بیماری در سال 1995 آزمایش شد، در حالی که این بیماری از اوایل قرن بیستم (یعنی حدود سال 1900) شناخته شده بود. فشار خون به سیستم هورمونی به نامrenin-angiotensin وابسته است که مقدار زیاد هورمون آنژیوتنسین2 می‌تواند فشار خون را افزایش دهد. البته، آنژیوتنسین2 توسط دو هورمون دیگر به نام ACE2 و Ang-(1-7) متعادل می‌شود که به حفظ فشار خون عادی قلب کمک می‌کند. تمام داروهای موجود در بازار برای بیماری‌های فشارخون و قلبی- عروقی مبتنی بر توقف ترشح آنژیوتنسین 2 بوده و با این حال خیلی موثر واقع نشده‌اند. همین امر محققان را با این سوال مواجه کرد که چرا با وجود توقف ترشح این هومورن، آمار بیماری‌های فشارخونی و قلبی- عروقی همچنان به قوت خود باقی است؟ پس این‌بار توجه خود را از توقف ترشح هورمون آنژوتنسین2 به بررسی هورمون‌های تعدیل‌کننده آن معطوف کردند.
محققان با معرفی این دو هورمون تعدیل‌کننده به برگ‌های گیاه تنباکو و سپس کشت آن، پس از خشک کردن به وسیله سرمایش، آنها را به شکل کپسول درآورده و برای آزمایش به موش‌های صحرایی خوراندند. سلول‌های این گیاهان، داروهای پروتئینی را از خطر تخریب و هضم توسط اسیدها و آنزیم‌های معده، محافظت می‌کند ولی ماده مورد نظر را در روده آزاد می‌کند تا جذب خون شود. نکته حائز اهمیت این است که این روش می‌تواند در دیگر درمان‌های خوراکی برای حفظ خواص داروهای پروتئینی نیز به کار گرفته شود. گفتنی است درمان‌های گذشته فشار خون ریوی را تا 10درصد کاهش می‌داده، درحالی که روش نوین از کاهش 32 درصدی فشار خون موش‌های صحرایی مورد آزمایش خبر می‌دهد.
منبع: روزنامه فرهیختگان