مطالبات آمریکا از احمدزی/ نظام پارلمانی برای تحقق دموکراسی در "افغانستان" مطلوبتر است

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ،سید آقا موسوی نژاد کارشناس مسائل افغانستان در ادامه این نشست در رابطه با اهداف و دلایل اصلی حمایت غربیها از اشرف غنی احمدزی گفت: هر دو نامزد دور دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان حمایت خود را از کشورهای مختلف داشتند اما واقعیت امر این است که ایالات متحده اعتماد چندانی به مجاهدین ندارد؛ اساساً طالبان را این کشور و هم پیمانان منطقه ای اش، بوجود آورد و موجب اسقاط دولت مجاهدین شد؛ پس از تسلط طالبان بر افغانستان نیز، کشورهای مختلف از جمله آمریکا از طالبان حمایت کردند.

وی افزود: پندار آمریکایی ها این است که احمدزی مسیری را که آنها می خواهند دنبال می کند اما این نامزد دور دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، از شخصیت های بزرگ  و صاحب فکر و وطندوست بوده و قطعاً مصالح مردم و کشور را بر منافع کشورهای دیگر ترجیح خواهد داد.

محمد حسن جعفری دبیرکل حزب رفاه ملی و رئیس مجمع فرهنگی انقلاب اسلامی افغانستان نیز تاکید کرد احمدزی رئیس جمهوری افغانستان است و باید مصالح را به همه چیز ترجیح دهد. معتقدم که احمدزی علاقه مند به خدمت به مردم بوده و دلیل نامزد شدن وی نیز این بوده که بتواند به مردم افغانستان خدمت کند.

آنچه که مردم دنیا از نظامی گری آمریکا شاهد آن بوده اند، این است که کاخ سفید سیاست تنش آفرینی و بی ثباتی را دنبال می کند و هیچ گاه به دنبال ثبات در خاورمیانه نبوده است

وی افزود اشرف غنی احمدزی در نهایت این توفیق را پیدا کرد که آرای مردم افغانستان را کسب کند. احمدزی مصالح افغان ها را به منافع کشورهای دیگر ترجیح می دهد و مراسم سوگند نیز بدین معنا است که رئیس جمهور وفادار به مردم است.

سید آقا موسوی نژاد نیز در پاسخ به این پرسش که "آیا انتقال مسالمت آمیز قدرت در افغانستان گامی به سوی صلح و ثبات واقعی در این کشور بوده و چشم انداز روشنی برای این توافق وجود دارد یا خیر؟" گفت: در متن توافقنامه تمهیدات خوبی اندیشیده شده و اگر براساس مفاد آن عمل شود، یک گام بزرگ به سمت دموکراسی بوده و شاهد دموکراسی قابل قبول در افغانستان خواهیم بود.

وی افزود: مردم افغانستان در حال تجربه یک دموکراسی نوپاست و دورنمای دولت فعلی با همین ساختار و تیم انتخاباتی نوید می دهد که در آینده شاهد افغانستانی یکپارچه و با هویت ملی واحد باشیم و امیدواریم که با این موافقتنامه و سازوکار های تعبیه شده در آن، بسیاری از تبعیض ها و نقایص حکومت و نظام های گذشته، مرفوع گردد. نظام نخست وزیری می تواند تا حد زیادی قدرت را  در برابر ملت پاسخگو سازد و نظام را دموکراتیک تر ساخته و اهداف دموکراسی را محقق نماید.

جعفری دیگر کارشناس مسائل افغانستان نیز در این رابطه گفت: قطعا این اقدام دو تیم انتخاباتی گام ارزشمندی بود که برداشته شد و انتظار افغان ها نیز این بود که این اقدام زودتر انجام می شد و جلوی تنش ها و حنگ داخلی گرفته می شد که امیدوارم با مدیریت دو تیم انتخاباتی حکومت واقعی در افغانستان ایجاد شود.

سید آقا موسوی نژاد در پاسخ به این پرسش که "اینکه گفته می شود عبدالله عبدالله و اشرف غنی احمدزی مواضع مشترکی را در خصوص پیمان امنیتی دارند، تا چه حد صحت دارد؟" گفت: آنچه که عبدالله و احمدزی را به سمت امضای پیمان امنیتی واشنگتن-کابل کشاند، نیازها و انتظاراتی است که دولت افغانستان دارد و  تصور می شود که با عقد این پیمان محقق خواهد شد؛ معتقدم که متن توافقنامه امنیتی از اشکالات ماهوی قابل توجهی رنج می برد و وعده های نظامی و مالی داده شده، نامشخص و درعین حال مشروط است و این اهداف دولت افغانستان را نمی تواند تامین کند، بنا براین، این سند باید مورد بازنگری قرار گیرد، از جمله  در خصوص اعطای مصونیت قضایی به نظامیان آمریکایی که برخلاف قانون اساسی و حاکمیت ملی و ارزشها و باورهای دینی مردم افغانستان است.

وی تاکید کرد آمریکا با امضای این پیمان اهداف دیگری را دنبال می کند زیرا در متن این توافقنامه مواردی آمده که درچهارچوب نیازها و مقتضیات چالش های ناشی از تروریسم نیست. پایگاهها متعدد در طول نوار مرزهای افغانستان و معابر ورود و خروج خارج از کنترل و اشراف امنیتی دولت افغانستان و نظایر آن بویژه مصونیت قضایی می توان به عنوان امتیازات بزرگ برای امریکا یاد کرد اما می تواند برای مردم افغانستان چالش زا باشد. بنابراین باید اصلاحات و ملاحظات و دغدغه هایی را لحاظ کرد تا منافع متقابل تامین شده، به ارزشهای ملی افغانستان حرمت نهاده شود و اصل احترام متقابل و روابط مسالمت آمیز رعایت گردد و به حسن همجواری ما با همسایگان لطمه نزند؛ زیرا در غیر این صورت، این پیمان خود تهدیدی علیه استقلال سیاسی، حاکمیت ملی و منافع  و مصالح کلان ملی ما خواهد بود.

جعفری نیز در پاسخ به این پرسش که "موضع گروههای مسلح همچون طالبان در قبال پیمان امنیتی و واکنش آنها را چگونه ارزیابی می کنید؟" گفت: اگرچه سرکردگان طالبان شیوه های مختلفی را در حملات تروریستی خود دارند اما دست پرورده خود خارجی ها بوده که هیچ گاه به دنبال تامین منافع مردم افغانستان نبوده و در این میان شبه نظامیان اراده ای از خود ندارند.

سید آقا موسوی نژاد در پاسخ به این پرسش که "آیا افغانستان می تواند بر اساس استراتژی و سیاست های اوباما به آرامش برسد؟" گفت: آنچه که مردم دنیا از نظامی گری دولت های مختلف آمریکا شاهد آن بوده اند، این است که کاخ سفید سیاست تنش آفرینی و بی ثباتی را دنبال می کند و هیچ گاه به دنبال ثبات در خاورمیانه نبوده است بلکه با خلق جریان های تروریستی، بستر حضور خود را فراهم و سپس برای تحقق اهدف بعدی خود، به نام مبارزه "سیاست نا آرامی مدیریت شده" را  تعقیب می کند.

وی افزود ایالات متحده به دنبال برقراری ثبات و امنیت در جهان نبوده بلکه در پی گسترش حضور نظامی خود در خاورمیانه است و افغانستان نیز از این قاعده مثتثنی نیست. دولتمردان افغانستان متوجه این مسئله هستند که اهداف آمریکاییها در افغانستان مبارزه با طالبان نیست و باید مکانیزم هایی را طراحی کنند که نه تنها در دام " ناآرامی های مدیریت شده" نیفتند که با راهبرد ها و راهکار های جدید، موجب کاهش تروریسم شوند.

جعفری نیز در پاسخ به این پرسش که "تاثیرات امضای پیمان امنیتی بر کشورهای همسایه و روابط افغانستان با این کشورها چیست؟" گفت: آمریکایی ها وعده هایی را به دولت افغانستان داده بودند اما این وعده ها عملی نشد و ارتش کشورمان تجهیز نشد.

دبیرکل حزب رفاه ملی افغانستان گفت: آمریکا با امضای پیمان امنیتی واشنگتن-کابل مطالبات خود را دنبال می کند و کشورهای همسایه نیز به دنبال تامین منافع ملی خود بوده که امضای این پیمان مشکل ساز است زیرا غربیها درصدد کوچک کردن کشورهای اسلامی هستند.

وی افزود: داعش ساخته و پرداخته غرب است؛ این گروه تروریستی از سوریه به عراق آمد و پنج استان این کشور را اشغال کرد. کشورهای عربی همچون عربستان سعودی و قطر نیز عامل به وجود آمدن این گروه تروریستی بوده و هزینه زیادی را صرف داعش می کنند.