امروز در تاریخ؛
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 11 مهر 1393 خورشیدی برابر با 8 ذی الحجه 1435 هجری و 3 اکتبر 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
آغاز هفته مبارزه با سرطان (11 تا 17 مهر)
همه
ساله یک هفته با عنوان هفته مبارزه با سرطان (11 تا 17 مهر) در کشور به
بیماران سرطانی اختصاص یافته است. با توجه به اهمیت این بیماری لازم است در
خصوص پیشگیری از آن به افراد مختلف جامعه اطلاعات لازم داده شود. در این
بیماری معمولاً برخی از سلولهای بدن بصورت نامنظم و بدون تدبیر خاص شروع به
تکثیر کرده و میزان مرگ آن سلولها کاهش قابل ملاحظه ای می یابد.
پزشکان
برای جلوگیری از ابتلای افراد به سرطان شیوه های مختلفی را پیشنهاد می
کنند که از آن جمله می توان به مواردی از قبیل نکشیدن سیگار، پرهیز از رژیم
غذایی کم چربی همراه با استفاده از مواد گیاهی فراوان، معاینه مرتب توسط
پزشک و دندانپزشک، توجه به هر برآمدگی و یا زخمی که تمایل به التیام ندارد و
به هر نوع تغییری در اعمال طبیعی بدن حساس باشد، پرهیز از ایستادن در
مقابل تابش مستقیم و شدید نور خورشید، شناخت مواد سرطان زا و عدم استفاده
از آنها در محیط کار و خانه و توجه به بهداشت و سلامت روان اشاره کرد. هر
ساله بیش از ۱۰ میلیون نفر مبتلا به سرطان تشخیص داده می شوند.
ادامه پیشروی دشمن تا 15 کیلومتری اهواز و اشغال منطقه غرب کارون (1359 ش)
چند روز پس از تجاوز دشمن بعث به جمهوری اسلامی ایران، ارتش عراق با پیشروی در جبهههای جنوب، قصد تصرف شهرهای دزفول، شوش، خرمشهر، آبادان و اهواز را نمود ولی مقاومتهای شدید مردمی، مانع این امر گردید. دشمن پس از چند روز پیشروی در جبهههای جنوب، از اشغال این شهرها مأیوس شده و ناجوانمردانه این منطقه را زیر آتش سنگین توپخانه و حملات موشکی خود قرار داد که به شهید و زخمی شدن تعدادی از مردم مظلوم و بیپناه جنوب منجر شد. رژیم عراق در ادامه این تجاوزات، تمام تلاش خود را برای تصرف پایگاه هوایی دزفول به کار گرفت ولی از اشغال آن به خاطر مقاومتهای مردمی بازماند و وحشیانه، شهر دزفول را زیر ضربات سهمگین موشکهای دور برد خود قرار داد. شهر شوش هم گرچه هرگز به تصرف دشمن درنیامد، اماهمواره با توپخانه دشمن مورد حمله قرار گرفت که در این حملات به مقبره حضرت دانیال نبی (ع) خساراتی وارد گردید.
قطع کامل روابط دیپلماتیک ایران و عراق در اوج جنگ تحمیلی (1366 ش)
روابط سیاسی ایران و عراق که پس از امضای قرارداد 1353 ش (1975 م) الجزایر، رو به بهبودی میرفت با وقوع انقلاب اسلامی به سردی گرایید و در فاصله یک سال و نیم بعد از پیروزی انقلاب، وقوع حوادث متعدد و درگیریهای پراکنده، باعث ایجاد تنش در روابط دو کشور شد. شروع جنگ تحمیلی و حمله سراسری ارتش بعث عراق، از نقاط عطف روابط بین دو کشور به شمار میآید و از دیدگاه روابط بینالملل، منشاء اثر در ارتباطات دیپلماتیک محسوب میگردد. حمله عراق به جمهوری اسلامی ایران در 31 شهریور 1359، اگر چه نقطه اوج این تنشها به حساب میآمد، اما روابط رسمی دیپلماتیک همچنان برقرار بود و دیپلماتهای دو کشور، در طول سالهای جنگ، در سفارت دو طرف باقی ماندند، هر چند این حضور در پایینترین ردهها بود. با این حال در پایان هفتمین سال از جنگ هشت ساله، دو کشور، روابط سیاسی و دیپلماتیک خود را قطع کردند و دیپلماتهای ایران و عراق، عازم کشورهای خود شدند.
روز تَرویه
روز هشتم ذیالحجه، روز ترویه است. علت نامگذاری این روز به این جهت بود که در زمان حضرت ابراهیم (ع)، درصحرای عرفات آب یافت نمیشد به این جهت مردم برای رفع نیاز آبِ روز نهم، در روز هشتم، آب را ازمکه به سرزمین عرفات حمل مینمودند. به همین جهت عدهای به هم میگفتند تَرَوَیتُم تَرَوَیتُم؟ آیا سیراب شدید؟
حرکت امام حسین (ع) از مکه به سوی عراق (60 ق)
امام حسین (ع) در پی خودداری از بیعت با یزید بن معاویه، مکه را به قصد کوفه در عراق ترک کرد. آن حضرت، چهار ماه قبل از آن، از مدینه زادگاه و محل زندگی خود به همراه جمعی از خاندانش به مکه آمده بود. درمدتی که امام حسین (ع) در مکه بود، با استفاده از حضور تعداد زیادی از زائران خانهی خدا در این شهر، توانست عدهی زیادی از مسلمانان را از ظلم و فساد حکومت یزید بن معاویه آگاه کند. در عین حال، به دلیل دعوتهای مکرر مردم کوفه از امام و همچنین توطئهی ترور ایشان در مکه توسط عاملان حکومت یزید، آن حضرت رهسپار کوفه شد. ضمن آن که ترک مکه در هشتم ذیالحجه که از ایام حج است، باعث جلب توجه بیشتر همگان به مخالفت امام با حکومت جابرانهی یزید گردید.
شروع به کار تلویزیون در ایران (1337 ش)
با
راهاندازی و بهرهبرداری از نخستین فرستنده تلویزیونی ایران در یازدهم
مهرماه 1337 ش، تلویزیون ایران، پخش برنامههای خود را آغاز کرد. تلویزیون
ایران در ابتدا به صورت یک بخش کاملاً خصوصی اداره میشد که ابتدا در هر
روز چهار ساعت برنامه پخش میکرد. این تلویزیون برای گسترش مناطق تحت پوشش
خود، در سال 1340 ش فرستنده دیگری در آبادان و یک فرستنده تقویتی در اهواز
تأسیس کرد. در اواخر سال 1342 ش، تلویزیون ایران از ساختار یک شرکت خصوصی
به شرکت سهامی تلویزیون ایران تغییر شکل داد تا این که تلویزیون ملی ایران
با امکانات یک استودیو، سه دوربین و دو دستگاه ضبط مغناطیسی در آبان ماه
1345 ش، به صورت تلویزیون دولتی و به طور آزمایشی آغاز به کار کرد. در
نهایت، سازمان تلویزیون ملی ایران در 29 اسفند 1345 ش رسماً افتتاح شد و
کار خود را وسعت بخشید.
با
پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران به صدا و
سیمای جمهوری اسلامی ایران تغییر نام یافت و با گذشت زمان، فعالیتهای این
سازمان به صورت افزایش فرستنده و شبکههای رادیویی و تلویزیونی در تهران و
شهرستانها رو به گسترش نهاد. همچنین طی سالهای اخیر شبکه جهانی جام جم،
بخش وسیعی از دنیا شامل قاره آسیا و اقیانوسیه، قاره اروپا و شمال آفریقا و
قاره آمریکا را تحت پوشش قرار داده و شبکه جهانی سحر نیز به چندین زبان
برنامه پخش میکند. همچنین شبکه خبری و بینالمللی العالم از ابتدای سال
1382 فعالیت خود را آغاز کرد که در سراسر جهان قابل دریافت میباشد.
یورش به مکه و قتل عام حجاج خانه ی خدا توسط حکومت قرمطی بحرین (317 ق)
ابوطاهر، رییس حکومت قرمَطی بحرین در حملهای بیرحمانه به شهر مکه، پس از اشغال این شهر مقدس، حجاج را قتل عام کرد واموال آنها را به غارت بُرد. وی همچنین حَجَرالاسوَد، سنگ مقدسی را که بر کعبه نصب شده بود به همراه اموال و اسیرانِ فراوان به بحرین انتقال داد. سرقت حجرالاسود، دنیای اسلام را در آن روزگار به شدت تکان داد و مسلمانان را خشمگین کرد. حجرالاسود، 22 سال در دست قرمطیانِ بحرین بود تا آن که در سال 339 ق باوساطت خلیفهی فاطمی آن را به مکه باز گرداندند. فرقهی قرمطیان، عقایدی انحرافی و سخت گیرانه داشتند به طوری که قتل مسلمانانِ مخالفِ خود را جایز میدانستند.
آغاز تهاجم استعمار ایتالیا علیه کشور بیدفاع حبشه و تصرف آن (1935 م)
استعمار ایتالیا از سالهای پایانی قرن نوزدهم میلادی، قصد تصرف نواحی شرقی افریقا را دنبال میکرد و با این هدف، ایتالیاییها بارها به خاک حبشه تجاوز کرده و باعث اختلافاتی شده بودند. در سال 1887 م ایتالیا که به خاک حبشه تجاوز کرده بود شکست خورد و وادار به عقب نشینی شد. در سال 1917 م اختلاف میان ایتالیا و حبشه شدت گرفت تا جایی که در سال 1935 به جنگ تبدیل شد. این جنگ که به دستور موسولینی، دیکتاتور فاشیست ایتالیا در سوم اکتبر 1935 م آغاز شده بود. در نهایت، به پیروزی ایتالیا انجامید و حبشه به تصرف ایتالیاییها درآمد. از این زمان دوران استعمار ایتالیا بر حبشه آغاز شد و تا سال 1941 م به درازا کشید. در سال 1941 م و در جریان جنگ جهانی دوم، ارتش انگلستان، ایتالیاییها را از حبشه بیرون راند و امپراتور حبشه که در سال 1935 م کشور راترک کرده بود به میهن بازگشت.
پرتاب اولین موشک ساخت انسان به فضا (1942 م)
وِرْنِر فون براوْنْ، یکی از کارشناسان موشکهای فضایی آلمان بود که در ابتدا درباره ساختن وسیلهای برای دستیابی به فضا و به ویژه ماه تحقیق میکرد. با آغاز جنگ جهانی دوم، ارتش آلمان او را به خدمت گرفت و امکانات لازم برای ساخت موشک را در اختیار او قرار داد. پس از آن تصمیم گرفته شد اراضی مناسب برای آزمایشهای نخستین موشک ارتش آلمان مهیا گردد تا اینکه یک جزیره دور افتاده در دریای بالتیک انتخاب شد. این جزیره مدتی بعد، در سال 1935 م، به صورت نخستین پایگاه موشکی آلمان درآمد و هفت سال بعد تبدیل به مکانی شد که 15 هزار دانشمند آلمانی، روز و شب در آنجا ساخت و تکمیل موشک را دنبال میکردند. در نهایت در تاریخ سوم اکتبر 1942 م، موشکی به طول 14 متر، مرکب از 50 هزار قطعه دقیق و محاسبه شده به وزن تقریبی سیزده تن، با سرعت فوق صوتِ دو هزار متر در ثانیه، در میان شعلههای جهنمی آتش و با صدایی مهیب، آسمان را شکافت. نقطه اوج این موشک، 90 کیلومتر بود و فاصله 180 کیلومتر را تا فراز دریای بالتیک با موفقیت پیمود و سپس به زمین سقوط کرد. این موشک که از همان تاریخ تحت عنوان 04- A معروف شد، محصول کار وِرنِر فون بِراوْنْ بود. هر چند این اختراع، در نظرِ اولِ مخترعِ آنْ برای مقاصد علمی ایجاد شده بود ولی آزمایش موفق آن، سرآغاز استفاده ضد بشری از این موشک و موشکهای بعدی گردید و انسانهای بیشماری را به خاک و خون کشید.
روز ملی و روز وحدت دو آلمان (1990 م)
جمهوری فدرال آلمان، بعد از جنگ جهانی دوم به دو بخش شرقی و غربی تقسیم گشت و هر کدام به بلوک شرق و غرب ملحق شدند. آلمان شرقی حکومت کمونیستی را پذیرفت و آلمان غربی، دارای حکومت جمهوری فدرال گردید. اما مهمترین تحول اروپا در سال 1990 م، که از دگرگونیهای دنیای کمونیست سرچشمه گرفت، سقوط رژیم کمونیستی آلمان شرقی و وحدت آلمان شرقی و غربی بود که تا اواخر دهه 1980 م رؤیایی تحققناپذیر به نظر میرسید. مقدمات این اتحاد با پیروزی حزب دموکرات مسیحی در نخستین انتخابات آزاد آلمان شرقی فراهم آمد و نخستین مرحله وحدت آلمان شرقی و غربی با وحدت اقتصادی و پولی دو بخش آلمان در اول ژوئیه 1990 م تحقق یافت.
دولت شوروی نیز در ازاء یک رشته تضمینهای سیاسی و امتیازات اقتصادی با وحدت آلمان شرقی و غربی موافقت کرد و حتی ادامه عضویت آلمان واحد در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو، را هم پذیرفت. آلمان واحد سرانجام پس از 45 سال جدایی با قریب هشتاد میلیون نفر جمعیت، در روز سوم اکتبر سال 1990 م پا به عرصه وجود نهاد و در نخستین انتخابات سراسری آلمان که روز دوم دسامبر آن سال برگزار شد، هلموت کهْل صدر اعظم آلمان غربی که قهرمان وحدت این کشور شناخته میشد، با اکثریت عظیمی به پیروزی رسید. از این پس، آلمان به یکی از ناسیونالیستترین دول اروپایی تبدیل گردید که میتواند در سرنوشت و آینده اروپا، ایفاگر نقش تعیین کننده باشد.
انفجار اولین بمب هستهای انگلیس، سومین کشور هستهای جهان (1952 م)
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید