به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، پس از چندین ماه کشمکش همان نتیجه ای که در ابتدا اعلام شده بود، تایید شد.
با این تفاوت که این بار نامزد معترض نتیجه انتخابات را پذیرفت به شرطی که
در روندهای آتی قدرت سهم مساوی با فرد پیروز داشته باشد. اتفاقی که
احتمالاً تنها در
افغانستان به وقوع می پیوندد و این پیام را به ملت
افغانستان
می دهد که شرکت و یا عدم حضور آن ها در انتخابات اهمیت چندانی ندارد و
کانون های داخلی قدرت مسیر سپهر سیاسی این کشور را تعیین می کنند. در
شرایطی که عموم شواهد و قرائن از تقلب گسترده و نهادینه شده به نفع اشرف
غنی احمدزی حکایت دارد، عبدالله عبدالله دست کم توانست سهمی برابر با فرد
پیروز به دست آورد. هرچند هنوز هم تردیدهای زیادی بر سر عملی شدن و یا نشدن
آن وجود دارد. پیرمحمد ملازهی معتقد است مشکلات
افغانستان
پیچیده تر و ریشه ای تر از این هاست و نباید در کوتاه مدت امیدی به بهبود
امور داشت. در ادامه مشروح گفتگوی خبر آنلاین با کارشناس مسائل
افغانستان را می خوانید:
بالأخره و پس از چندین و چند بار توافق و کنار زدن آن، بالأخره اشرف غنی احمد زی به عنوان رئیس جمهور جدید
افغانستان معرفی شد. توافق تازه میان عبدالله و احمدزی را چگونه می بینید؟
توافقی
که حاصل شده ابتکار آقای عبدالله عبدالله یا اشرف غنی احمدزی نبوده، بلکه
حاصل فشاری است که آقای جان کری به این دو وارد کرده است و در نهایت دو طرف
مجبور شدند تا با یکدیگر به تفاهم برسند. اگر این توافق شکل نمی گرفت
احتمالاً آقای عبدالله عبدالله دولت موازی تشکیل می داد و کشور در شرایط
بحرانی قرار می گرفت. بر این اساس من فکر می کنم توافق حاصل شده بیشتر از
سر اجبار و ناچاری به امضا رسیده باشد. ضمن اینکه از سوی جریان های داخلی
افغانستان، کشورهای منطقه و همچنین قدرت های بین المللی از آن استقبال کرده اند.
قرار شده عبدالله عبدالله به عنوان ریاست اجرایی به فعالیت بپردازد. اما چنین پستی در قانون اساسی
افغانستان نیامده است. بر این اساس عبدالله دقیقاً قرار است چه کاری انجام دهد؟
ابهامات
در این خصوص زیاد است. همان طور که شما اشاره کردید چنین جایگاهی در قانون
اساسی نیامده است. اما اگر متن توافقی که میان عبدالله و احمدزی منتشر شده
را مطالعه کنید می بینید که قرار است ریاست اجرایی تا دو سال به فعالیت
خود ادامه دهد پس از آن لویه جرگه برگزار شود و در آن نشست موضوع اصلاح
قانون اساسی مورد بررسی و توجه قرار گیرد. پس از اصلاح قانون اساسی هم
عبدالله عبدالله به عنوان نخست وزیر به فعالیت خود ادامه خواهد داد. در آن
جایگاه عبدالله می تواند در یک مقام تعریف شده با حوزه اختیارات مشخص
فعالیت کند.
اما وقتی اعلام چنین نتیجه ای این همه طول کشیده و اشرف
غنی چندین بار زیر میز زده است، چه تضمینی وجود دارد که او این قول و قرار
را هم زیر پا بگذارد و اصلاً قانون اساسی را اصلاح نکند؟
مسئله
اصلاح قانون اساسی که امری اجتناب ناپذیر است و خود اشرف غنی هم این امر را
می پذیرد. در واقع اصلاح جزو ضرورت هاست و نگرانی وجود ندارد که چنین
نشستی برگزار نشود و یا قانون اساسی اصلاح نشود. نگرانی جای دیگری است.
آنجا که با روحیه ای که احمدزی دارد و وضعیتی که پشتون ها در قدرت دارند و
نمی خواهند این قدرت را با کسی تقسیم کنند و نوعی انحصارطلبی نهادینه
دارند، عبدالله عبدالله آن طور که فکر می کند در قدرت سهیم نشود. عبدالله
در حال حاضر فکر می کند و انتظار دارد که قدرت و پست ها 50 - 50 بین او و
احمدزی تقسیم شود، ولی بسیار سخت است که چنین انتظاری محقق شود. 6 ماه طول
کشید که طرفین به این نتیجه برسند آرای مردم را دور بریزند و آن را نادیده
بگیرند. در نتیجه خیلی سخت است که حالا منتظر باشیم قدرت 50 - 50 تقسیم
شود.
صرف نظر از اینکه تقلب نهادینه شده گسترده در انتخابات صورت
گرفته یا خیر، به هر حال اشرف غنی به عنوان رئیس جمهور معرفی شده است، بر
این اساس آیا انتظار زیادی نیست که عبدالله بخواهد مانند اشرف غنی در قدرت
سهم داشته باشد؟
خیر این گونه نیست. توافقی که میان این دو صورت گرفته در حضور کرزی، سفیر آمریکا در
افغانستان
و نماینده سازمان ملل صورت گرفته و ناظران بین المللی این تفاهم را ثبت و
ضبط کرده اند و احمدزی نمی تواند آن را اجرا نکند و فکر نمی کنم آمریکایی
ها هم به اشرف غنی اجازه دهند که رفتاری خلاف توافقنامه انجام دهد و
احتمالاً مسئولیت هایی برای عبدالله و نیروهای او تعریف خواهند کرد که
مشکلات پیش نیاید، اما مشکل اصلی جای دیگری است و آن این است که مشروعیت
قدرت از جایی که باید به دست نیامده است. مشروعیت باید از پارلمان و
نهادهای مدنی و مردم کسب شود اما شاهدیم که این اتفاق نیفتاده است و با
میانجیگری بین المللی و در نهایت با حضور و دخالت لویه جرگه حاصل خواهد شد.
لویه جرگه ای که خود نهادی سنتی است. در نتیجه این روند نشان داد که آرای
مردم به هیچ انگاشته شد و باز هم ساز و کارها و روندهایی که به صورت سنتی
در
افغانستان نهادینه شده است حرف اصلی را زده اند. در نتیجه من فکر می کنم مشکلات اساسی و ریشه ای در
افغانستان همچنان باقی خواهند ماند و نمی توان انتظار تحولی اساسی در این کشور داشت.
/انتهای پیام
منبع:ایرنا