فاجعه زیست محیطی در تالاب 3000 هکتاری

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،بی آبی به خودی خود کم است که یکجا آتش سوزی، جای دیگر شکار و کشتار گونه‌های مختلف و یکجا جمیع بلایا به یاری نابودی محیط زیست آمده‌اند و مسئولان کنار ایستاده و تنها نظاره گر اتفاقات شومی که رقم می‌خورند، هستند!

 هرچقدر خشکسالی و کم آبی زنگ خطر بروز بحران را در بسیاری استان ها و شهرهای کشور به صدا در آورده و موجبات نگرانی مردم را فراهم کرده، اوضاع گونه‌های مختلف جانوری به مراتب بدتر و تلخ تر است؛ از یکسو بی آبی و مشکلات طبیعی گونه‌های جانوری را به سوی مرگ سوق می‌دهند و از سوی دیگر برخی افراد سودجو بلایی بر سر طبیعت می‌آورند که خشکسالی نتوانسته و نمی‌تواند بیاورد.

از جمله نقاطی که بحرانی ترین روزگار خود را سپری می‌کند، تالاب میانگران است؛ تالابی با سه هزار هکتار وسعت در 8 کیلومتری سد کارون 3، در محدوده شهرستان ایذه که خشکسالی دمار از روزگارش درآورده و سوای آن، کمتر از ده روز پیش، توسط عده‌ای به آتش کشیده شد و بیش از 1500 هکتار آن سوخت تا نفس حیات گونه های ساکن آن به شماره بیافتد.









هژیرکیانی، دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست ایذه در این باره می‌گوید: بیش از هر چیز، هزاران پرنده این تالاب روزگار ناخوشی را پشت سر می‌گذارند، چراکه به دلیل خشک شدن بی سابقه تالاب و پیرو آن مرگ یک باره گونه‌های آبزی و ماهیان، پرندگان خوراک اصلی خود را از دست داده‌اند و یکی پس از دیگری می‌میرند یا در انتظار مرگ به سر می‌برند.

وی می‌افزاید: این پرندگان که از انواع مختلف مهاجر و بومی هستند، به دلیل خشک شدن تالاب، مجبور شده‌اند به اندک آب های باقیمانده در تالاب -که در حقیقت لجنزار فاضلاب‌هایی ست در طول سالیان از شهر ایذه به این تالاب سرازیر شده،- پناه بیاورند و در نتیجه بر اثر استفاده از مواد شیمیایی مسمومی که در این آب ها جمع شده، به شدت نحیف و آسیب پذیر شوند.

این فعال محیط زیستی در ادامه می‌گوید: میانگران با همه گونه‌های جانوری و پرندگان زیبایش در حالی در سکوت و بی تفاوتی مسئولان محیط زیست رها شده و روزگار فاجعه باری را پشت سر می‌گذارد که امکان یاری رساندن به آن وجود ندارد، چراکه اطراف نیزارهای باقیمانده باتلاقی است. البته این محدودیت به نوعی مایه خرسندی هم هست چون اوضاع نامطلوب تالاب چشم طمع برخی را به سوی خود متوجه کرده است.

کیانی با اشاره به اینکه برخی هر روز غروب، به محدود پناهگاه های باقیمانده در تالاب حمله و پرندگان را شکار می‌کنند، می‌افزاید: شمار پرندگان تلف شده به دلیل گرمای هوا، نبودن آب و غذای لازم هر لحظه رو به افزایش است، چون ضعف حاکم شده بر این حیوانات آنقدر فزونی یافته که بسیاری از ایشان حتی قادر نیستند پرواز کنند.

او در پایان می‌گوید: همه این اتفاقات دردناک در حالی رخ می‌دهد که تا کنون هیچ واکنشی از سوی مسئولان صورت نگرفته و نه محیط زیست شهرستان و نه نهادهای دیگر حتی به قدر رصد کردن اوضاع فاجعه بار تالاب هم تحرکی نشان نداده‌اند.