سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

امروز در تاریخ؛

از آغاز اسارت دیپلماتهای ایران در لبنان به دست صهیونیستها تا روز قلم

آغاز اسارت دیپلماتهای ایران در لبنان به دست صهیونیستها، روز قلم، تحمیل ولایتعهدی به حضرت امام رضا (ع)، افتتاح اولین خط اتوبوسرانی شرکت واحد در تهران، و ... از مهم‌ترین رخدادهای تاریخی امروز است.

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 14 تیر 1393 خورشیدی برابر با 7 رمضان 1435 هجری و 5 جولای 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:

ربودن دیپلمات‌های ایرانی در لبنان توسط صهیونیست‌ها (1361 ش)
در چهاردهم تیرماه 1361 ش، سه دیپلمات و خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران در بیروت، در چهل کیلومتری شمال این شهر در حالی که عازم محل کار خود در سفارت ایران بودند، توسط نیروهای حزب فالانژ لبنان ربوده شدند. در آن زمان، ارتش رژیم صهیونیستی به لبنان حمله کرده بود و حزب فالانژ، همکاری نزدیکی با این رژیم اشغالگر داشت. اگرچه ابتدا گفته می‌شد که سیدمحسن موسوی کاردار جمهوری اسلامی ایران در بیروت و همراهانش کشته شده‌اند؛ اما شواهد و مدارک موجود، حاکی از آن است که آن‌ها در اسارت رژیم صهیونیستی می‌باشند.

با وجود اقدامات متعدد جمهوری اسلامی، برای آزادسازی دیپلمات‌ها و اتباع خود از چنگال رژیم صهیونیستی، این رژیم هنوز تن به این کار نداده است. برادر پاسدار حاج احمد متوسلیان از فرماندهان سپاه نیز جزو دیپلمات‌ها بوده است.

درگذشت خطاط شهیر، استاد "میرزا طاهر خوشنویس تبریزی" (1355 ش)
میرزا طاهر خوشنویس فرزند عبدالرحمان، خطاط برجسته معاصر، در سال 1267 ش در خانواده‌ای روحانی در تبریز به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را از هفت سالگی نزد پدر آغاز کرد و در محضر او به قرائت قرآن پرداخت. میرزا طاهر سپس صرف و نحو و فقه را فرا گرفت و چون علاقه وافری به هنر خوشنویسی داشت در اثر پشتکار و تمرین بسیار توانست در اصول و قواعد هنر خط به استادی برسد. مرتبه میرزا طاهر خوشنویس در هنر خوشنویسی به درجه‌ای است که استادان این فن به مهارت او در خط نسخ معترف‌اند. این استاد گرانپایه در طول حیات خود کتب فراوانی را خوشنویسی نمود که نهج البلاغه، صحیفه سجادیه، مفاتیح الجنان، منتهی الآمال و قرآن‌های متعدد از آن جمله‌اند. میرزا طاهر خوشنویس سرانجام در هشتاد و هشت سالگی در سال 1355 شمسی درگذشت و به دیدار معبود شتافت.

افتتاح اولین خط اتوبوسرانی شرکت واحد در تهران (1335 ش)

درگذشت دکتر "کریم سنجابی" وزیر امور خارجه دولت موقت (1374 ش)
کریم سنجابی در سال 1283 ش در کرمانشاه به دنیا آمد. در سال 1325 به ریاست دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دست یافت. سنجابی پس از موضوع ملی شدن صنعت نفت و شکل‌گیری جبهه ملی، وارد این حزب شد و در دولت دکتر مصدق به وزارت فرهنگ رسید. وی در طول یک سال وزارت فرهنگ، نه تنها قدمی برای اصلاح فرهنگ برنداشت، بلکه اوضاع آشفته آن وزارتخانه را آشفته‌تر کرد. دکتر سنجابی پس از کودتای 28 مرداد 32، مدت‌ها به حالت اختفا زندگی می‌کرد تا اینکه با وساطت یکی از متنفذین، بار دیگر کرسی استادی گرفت. او پس از پانزده خرداد 42، بار دیگر وارد مبارزات سیاسی شد و چندین بار به زندان افتاد تا اینکه در سال 1357 رهبر جبهه ملی ایران شد و به طور علنی علیه شاه و رژیم مبارزه کرد. کریم سنجابی در آبان 1357 به دیدار شاه رفت ولی به دلیل شرایط زمان، پیشنهاد نخست‌وزیری محمدرضا پهلوی را نپذیرفت. وی پس از پیروزی انقلاب در کابینه مهندس بازرگان به وزارت امور خارجه منصوب شد و پس از چند ماه فعالیت، در اعتراض به اشغال لانه جاسوسی آمریکا به همراه سایر اعضای کابینه استعفا داد. سرانجام دکتر سنجابی پس از سال‌ها اقامت در اروپا و آمریکا در سال 1374 ش در 91 سالگی درگذشت.

روز قلم
«قلم»، حافظ علوم و دانش‌ها، پاسدار افکار اندیشمندان، حلقه اتصال فکری عالمان و پُل ارتباطی گذشته و آینده بشر بوده، و حتی ارتباط آسمان و زمین نیز از راه لوح و قلم به دست آمد. «قلم»، انسان‌هایی را که از نظر زمان و مکان جدا از هم زندگی می‌کنند، پیوند می‌دهد؛ گویی همه متفکران بشر را در تمام طول تاریخ و در تمام نقاط زمین، در یک کتاب خانه بزرگ جمع می‌بینی!

در این کتاب خانه، سخنان آسمانی و زمینی جمع است، از سقراط گرفته تا ابن‌سینا و معاصرانمان. از قرآن و نهج البلاغه تا اَوسْتا و انجیل. همه و همه هستند. «قلم»، رازدار بشر و خزانه دار دانش‌ها و جمع آوری کننده تجربه‌های قرن‌ها و دوران‌هاست و اگر قرآن به آن سوگند یاد می‌کند، به همین دلیل است؛ زیرا همیشه، سوگند به امری بسیار پرارزش و محترم یاد می‌شود.

رحلت عالم بزرگ شیعه آیت اللَّه "محمدتقی نجفی اصفهانی" (1293 ش)
شیخ محمدتقی رازی، معروف به آقا نجفی در حدود سال 1225 ش در اصفهان چشم به جهان گشود. آقا نجفی در جنبش تنباکو از آغازگران مبارزه و دارای نفوذ معنوی فراوانی در منطقه بود. وی در دوران مرجعیت خود، در کمک به مردم و رفع ستم از ایشان اهتمام می‌ورزید و در جهت تأمین وسایل آسایش آنان کوشش می‌کرد. از این عالم بزرگوار بیش از صد اثر باقی مانده است که آداب الصلاة، آداب العارفین، الاجتهادُ والتقلید، اسرارُ آلایات، اسرارُ الاَحْکام، اسرارُ الزیارات، اسرار الشریعه، اصول الدین و الافاضات المَکنوُنَه و انوار العارفین از آن جمله است. این فقیه وارسته سرانجام در چهاردهم تیرماه 1293 ش برابر با 11 شعبان 1331 یا 1332 ق در اصفهان وفات یافت و نزدیک امامزاده احمد بن علی بن امام محمدباقر (ع) مدفون گردید.

ثبت مجموعه تاریخی تخت سلیمان در فهرست آثار فرهنگی میراث جهانی یونسکو (1382 ش)
مجموعه آثار باستانی تخت سلیمان در 42 کیلومتری شمال شرقی شهرستان تکاب در استان آذربایجان غربی قرار دارد. آثار باستانی این مجموعه و دریاچه جوشان آن، روی صفحهای سنگی و طبیعی قرار گرفته که از رسوبات آب دریاچه به وجود آمده است. قدمت این منطقه از لحاظ سکونتگاه انسانی به 3 هزار سال پیش باز می‌گردد؛ و یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی کشور است که به عنوان چهارمین اثر ایران در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این مجموعه چه به لحاظ وجود آثار باستان شناختی و چه به لحاظ ارتباط با مدارک مکتوب تاریخی و اسطورهای در شمال و غرب ایران کاملاً منحصر به فرد است. این مجموعه در سال 1382 به شماره 1077 در فهرست آثار فرهنگی میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

وفات حضرت "ابوطالب" عمو و حامی بزرگ پیامبراکرم در مکه بنا به روایتی (10 بعثت)
پس از وفات عبدالمطلب جد بزرگوار پیامبر اکرم (ص) ابوطالب سرپرستی آن حضرت را به عهده گرفت و در تمام مراحل، همراه برادرزادهٔ خود بود. ابوطالب پس از بعثت پیامبر نیز از یاری حضرت محمد (ص) دست برنداشت و در مقابل مشرکان قریش می‌ایستاد. با رحلت ابوطالب، مشرکان، آزار و اذیت بیشتری به پیامبر اسلام وارد کرده و آن حضرت را تحت فشار زیادتری قرار دادند. مسألهٔ ایمان و اسلام ابوطالب از دیر زمان میان شیعه و اهل سنت مورد اختلاف بوده است. این مسأله کم کم به صورت حادی در آمده، صورت کلامی، عقیدتی و سیاسی به خود گرفت. علمای شیعه با تکیه به روایات امامان و نیز اشعاری که از ابوطالب به جای مانده، حکم به مسلمان بودن او داده‌اند و در این‌باره رساله‌ها نگاشته‌اند که یکی از آن‌ها، کتابِ ایمان ابیطالب اثر شیخ مفید می‌باشد.

تحمیل ولایتعهدی به حضرت امام رضا (ع) توسط مأمون عباسی (201 ق)
وقتی مأمون بر مسند قدرت نشست، از نفوذ امام رضا (ع) در میان مردم آگاه بود و چون می‌خواست هم امام را تحت نظر داشته باشد و هم خود را فردی دوستدار اهل بیت نشان دهد تا اقبال عمومی را به خود جلب کند، دستور داد تا امام رضا (ع) را از مدینه به خراسان آوردند و با اصرار فراوان ولایتعهدی خود را به امام، واگذار کرد. سرانجام روز دوشنبه هفتم ماه رمضان سال 201 ق، منشور ولایتعهدی به خط مأمون نگاشته شد و در پشت همان ورقه، حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) نیز با ذکر مقدمه‌ای پر از اشاره و ایماء، قبولی خود را اعلام فرمود؛ ولی یادآوری کرد که این امر به انجام نمی‌رسد. آن‌گاه در کنار همان مکتوب، بزرگان و فرماندهان کشوری و لشکری، این عهدنامه را گواهی نمودند. از این پس به امام، الرضا من آل محمد (ص) می‌گفتند یعنی کسی که از آل محمد به وی (مأمون) راضی شده است. مأمون دختر خود، ام‌حبیب را به ازدواج آن حضرت درآورد و شعار عباسیان راکه لباس سیاه بود، تبدیل به شعار علویان و لباس سبز نمود.

تولد "ابن زُهره" فقیه و متکلم نامدار مسلمان (511 ق)
عِزُّالدین ابوالمکارم حمزة بن علی بن زُهرة الحسینی الحَلَبی معروف به ابن زهره، فقیه و متکلم و از دانشمندان مشهور مسلمان، در حلب از شهرهای سوریه به دنیا آمد. او پس از تکمیل تحصیلاتش در حلب و نجف، به مراتب عالی علمی دست یافت. ابن زهره در فقه، اصول، کلام و ادبیات عرب، مهارت و دانش بسیار اندوخت و دانشمندان مشهوری تربیت کرد. نزدیک به بیست کتاب، رساله و نامه به او نسبَت داده‌اند. تنوع موضوعات این آثار، نشان دهندهٔ وُسعَتِ دامنهٔ دانشِ اوست. مسألةٌ فی نَفی الرُّؤیة، نقضِ شُبهَةُ الفلاسَفه و نیز قَبَسُ الانوار از جملهٔ تالیفات این عالم بزرگ مسلمان است. ابن‌زهره در سال 585 ق در 74 سالگی چشم از جهان فرو بست.

تولد "صفایی ترمذی" مورخ و شاعر قرن دهم هجری (944 ق)
سیدنظام الدین محمد معصوم صفایی ترمذی متخلص به نامی، مورخ و شاعر، در هندوستان به دنیا آمد. اجداد وی از مسلمانان ترمذ بودندو در قندهار افغانستان می‌زیستند، اما چون پدرش به هند مهاجرت کرد، وی نیز پس از اتمام تحصیلاتش در قندهار، به گجرات هند رفت و به مناصب دیوانی پرداخت. "نامی" از دانشمندان پرکارِ زمان خود بود و آثار ارزشمندی چون طِبِّ نامی را به رشتهٔ تحریر درآورد. وی در 1019 ق در 75 سالگی درگذشت.

روز ملی و استقلال "ونزوئلا" از استعمار اسپانیا (1811 م)
جمهوری ونزوئلا در شمال قاره امریکای جنوبی واقع شده است. کاراکاس پایتخت و واحد پول آن بولیوار است. نژاد اکثریت مردم آن دو رگه (سرخ و سفید) و زبان رسمی آن اسپانیایی است. ماراکایبو، والنسیا و کومانا از شهرهای مهم آن‌اند. این سرزمین به همراه مناطق اطراف از اوایل قرن شانزدهم میلادی به مدت سه قرن تحت استعمار اسپانیا بود و در این مدت صدمات فراوانی به مردم بومی این سرزمین وارد آمد. ونزوئلا به معنای ونیز کوچک نامی است که کاشفان اسپانیایی به خاطر شباهت خانه‌های ساحلی این مناطق به شهر ونیز ایتالیا، به آن داده بودند. مبارزات استقلال طلبانه مردم ونزوئلا آغاز شد که با شکست مواجه گردید. با این حال در سال‌های بعد، سیمون بولیوار، آزادی خواه معروف امریکای جنوبی، مبارزاتش را ادامه داد و در 5 ژوئیه 1811 استقلال ونزوئلا را اعلام نمود. اما وی توسط سلطنت‌طلبان که مخالف استقلال ونزوئلا بودند دستگیر گردید. سرانجام بر اثر تلاش‌های بولیوار و جنگ‌های متعدد وی، مقاومت‌سربازان اسپانیایی در فوریه 1819 در هم شکسته شد و بولیوار به ریاست جمهوری ونزوئلا رسید. این امر مقدمه‌ای بود بر تشکیل کلمبیای بزرگ.

درگذشت "ژوزف نی‌پس" مخترع دوربین عکاسی (1833 م)
نخستین بار یک دانشمند فرانسوی به نام ژوزف نیسفور نیپس (joseph Nicephore Niepce) در سال ۱۸۲6 میلادی موفق به ثبت اولین عکس تاریخ شد. او با قرار دادن یک صفحه فلزی قیر اندود در یک جعبه تاریک از جلوی پنجره تصویرپشت بام را ثبت کرد در آن زمان صفحه عکس به مدت ۸ ساعت تحت تابش نور آفتاب قرار داشت.

روز استقلال "الجزایر" از استعمار فرانسه (1962 م)
الجزایر کشوری است در شمال قاره افریقا که بخش اعظم آن را صحرای افریقا تشکیل داده است. پایتخت الجزایر شهر الجزیره نام دارد و قُسَنْطنیه، وَهْران و سطیف از شهرهای مهم آن‌اند. دین رسمی آن، اسلام بوده و مردم آن به زبان عربی صحبت می‌کنند. در سال‌های دهه 1960 م، بسیاری از کشورهای مستعمره و نیمه مستعمره و تحت قیمومیت در قاره‌های آسیا، افریقا و اقیانوسیه و امریکای لاتین استقلال یافتند و به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شدند. در این میان، استقلال کشور افریقایی الجزایر نیز به دنبال جنگ‌های طولانی بین نیروهای فرانسه و استقلال‌طلبان الجزایر که مدت هشت سال از 1954 تا 1962 م به طول انجامید، تحقق یافت و سرانجام با مراجعه به آراء عمومی در الجزایر، درباره استقلال این کشور یا وابستگی آن به فرانسه موافقت کرد. ژنرال‌ها بار دیگر در برابر دوگل سر به شورش برداشتند، ولی این بار سرکوب شدند و با رأی قریب به اتفاق مردم الجزایر به استقلال، دولت فرانسه در روز سوم ژوئیه سال 1962 م استقلال این کشور را به رسمیت شناخت. مقامات الجزایر نیز استقلال کشورشان را دو روز بعد، در روز پنجم ژوئیه آن سال اعلام کردند و آن را جشن گرفتند.

سرنگونی دولت "ذوالفقار علی بوتو" نخست وزیر پاکستان طی یک کودتای خونین (1977 م)
در پنجم ژوئیه 1977 م ژنرال محمدضیاءالحق رئیس ستاد ارتش پاکستان، با استفاده از شرایط بحرانی کشور با یک کودتای خونین، دولت ذوالفقار علی بوتو را سرنگون کرد و قدرت را در دست گرفت. ضیاءالحق سپس سمت‌های نخست وزیری و ریاست جمهوری را بر عهده گرفت و علاوه بر اعدام بوتو در 4 آوریل 1979 م و سرکوب جمعی از مخالفان خود، مجالس پاکستان را تعطیل و فعالیت احزاب و مطبوعات را ممنوع کرد. ژنرال ضیاءالحق بر اثر فشارهای داخلی در سال 1985 م انتخابات را برگزار کرد و حکومت نظامی را لغو نمود.

سرانجام وی در سال 1988 بار دیگر مجالس ملی و ایالتی را منحل کرد و پس از برکناری نخست‌وزیر وقت، وعده برگزاری انتخابات دیگری را داد. علی‌رغم این‌که ضیاءالحق هنگام کودتا وعده داده بود که ظرف سه ماه با انجام انتخابات آزاد، حکومت را به دولت منتخب پارلمان تفویض خواهد کرد، ولی بیش از یازده سال با کمال قدرت و خشونت بر پاکستان حکومت کرد تا این‌که در هفدهم اوت 1988 به همراه تنی چند از سران ارتش پاکستان در انفجار یک هواپیمای نظامی کشته شد.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.