با توجه به جمیع شرایط مصر کمتر کارشناس و ناظری شانسی برای صباحی برای پیروزی در انتخابات قائل است. با این اوصاف محور اصلی بحث درباره مصر به دورانی که این کشور می تواند با ریاست جمهوری السیسی طی کند معطوف می‌شود تا به رقابت این دو نامزد. در این گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، اطلاعاتی را در خصوص این انتخابات ارائه می‌کنیم:
*** چه شد که دولت مرسی سرنگون شد؟
تقریبا هنوز یک سال از به قدرت رسیدن محمد مرسی در مصر نگذشته بود که پخش خبر برکناری وی از سمت ریاست جمهوری تعجب همگان را برانگیخت. نگاهی گذرا به تحولاتی که در دوره زمانی به قدرت رسیدن محمد مرسی تا زمان سرنگونی وی رخ داد حاکی از دخالت برخی از طرف‌های منطقه ای به خصوص در امور داخلی مصر است.
رئیس جمهور مخلوع مصر پس از رسیدن به قدرت در اولین سفر خارجی حتی قبل از تشكیل كابینه عازم ریاض شد. آن هنگام اخوانی ها گمان می کردند كه بتوانند با این اقدام ، روابط محافظه كارانه ای را با آل سعود در پیش بگیرند و در حقیقت از حمایت های سیاسی عربستان در منطقه پر تنش خاورمیانه و همچنین حمایت های اقتصادی برخوردار شوند. این بزرگترین خطای استراتژیک مرسی و دولت اخوان المسلمین بود.
عربستان از طریق گروه های سلفی فعال در مصر توانست در مراکز و دستگاه های تصمیم گیر در این کشور نفوذ کند و جرقه شمارش معکوس برای سرنگونی دولت محمد مرسی را رقم بزند.
عربستان و دیگر کشورهای عربی پرداخت کمک به مصر در دوره حسنی مبارک را به دولت مرسی قطع و کاری کردند که اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم در مصر بسیار وخیم شود و مردم نسبت به مرسی بدبین شوند. طبعا مردم مصر نیز به امید بهبود شرایط بهتر اقتصادی و نجات از نظام دیکتاتوری قیام کرده بودند ولی وقتی که دیدند اوضاع در مقایسه با قبل بدتر شده است تحمل نکردند و علیه دولت مرسی به خیابان ها ریختند. این چنین بود که عربستان با کمک برخی دیگر از کشورهای ضد اخوانی در منطقه مانند امارات علیه مرسی و دولت وی توطئه کردند.
آل سعود از همان آغاز برای کودتا علیه حکومت اخوان المسلمین در مصر برنامه ریزی و توطئه‌چینی کردند. این موضوعی بود که در آن زمان اخوانی ها اصلا به آن فکر نکردند و به توصیه‌های دلسوزانه رهبری ایران حضرت امام خامنه ای ( دام ظله العالی ) گوش ندادند.
مرسی زمانی خنجر خورد که به مثلث "آمریکا، رژیم صهیونیستی و آل سعود" اعتماد کرد. بركناری رئیس جمهوری مصر آن هم با همراهی ارتش نمی تواند نقشه ای باشد كه طی چند روز طراحی شده باشد ، بلكه این اقدام توطئه از پیش طراحی شده بود و در حقیقت به منزله خنجری است كه آل سعود از پشت بر بدنه اخوان المسلمین مصر وارد كرد.
امروز نیز نباید با نگاهی ساده‌لوحانه به انتخابات ریاست جمهوری در مصر نگریست. بدون تردید برای لحظه به لحظه تحولاتی که قرار است در آینده از جمله انتخابات ریاست جمهوری در مصر رخ بدهد برنامه ریزی های دقیقی شده است. در واقع عربستان که تاکنون با دادن رشوه های مالی زیاد از محاکمه حسنی مبارک دیکتاتور سابق مصر جلوگیری کرده است برای پیروزی ژنرال السیسی در انتخابات ریاست جمهوری آینده نیز از هیچ تلاشی دریغ نخواهد ورزید.
عربستان تاکنون تلاش زیادی کرده است تا با حوادث جعلی و ساختگی السیسی را قهرمان ملی مصر و تنها گزینه مورد اعتماد برای نجات مصر و مردم مصر نشان بدهد. آل سعود حکومت اخوانی در مصر را چالش و رقیب جدی برای ادامه نفوذ و موجودیت خود در منطقه می‌داند و به همین علت هرکاری می‌کند که از به قدرت رسیدن مجدد آنان جلوگیری کند.
انتخابات ریاست جمهوری مصر در بیست و ششم و بیست و هفتم مه(پنجم و ششم خرداد) صحنه رقابت عبدالفتاح السیسی رییس سابق ارتش و حمدین صباحی شخصیت سیاسی چپگرای مصر است.
*** نگاهی به سوابق دو کاندید
با توجه به جمیع شرایط مصر کمتر کارشناس و ناظری شانسی برای صباحی برای پیروزی در انتخابات قائل است. با این اوصاف محور اصلی بحث درباره مصر به دورانی که این کشور می تواند با ریاست جمهوری السیسی طی کند معطوف می شود تا به رقابت این دو نامزد.
السیسی در آخرین اظهار نظرات رسمی خود تاکید کرد که برای وی برقراری امنیت در کشور مهم تر از دموکراسی است. وی ضمن اینکه وعده داد اگر همه چیز مرتب باشد مردم مصر شاهد بهبود اوضاع شان ظرف دو سال خواهند بود، ناامنی مزمن در کشور و اقتصاد ویران مصر را دو چالش اصلی پیش روی خود و دولت احتمالی آِینده اش خواند و به روشنی تاکید کرد که دموکراسی در مصر تنها در بیست تا بیست و پنج سال آینده متصور است. السیسی از سوی بخش قابل توجهی از مردم مصر از جمله صوفی ها ، قبطی ها و گروه های سلفی نزدیک به عربستان حمایت می شود و با توجه به شرایط و تبلیغات گسترده رسانه های دیداری این کشور عملا خودش را به مردم مصر به عنوان ناجی کشور از شرایط ناامنی فعلی و بحران اقتصادی معرفی کرده است.
در صحنه بین‌الملل نیز وی بی شک مورد حمایت پشت پرده آمریکا قرار دارد و البته کشوری مانند عربستان سعودی نیز با کمک بیست میلیارد دلاری به مانند خزانه دولت احتمالی وی در آِینده عمل می کند. السیسی در ارتباط با اسراییل نیز از هر جهت تامین کننده خواسته آمریکاست که ادامه اجرای سازشنامه کمپ دیوید و تامین امنیت اسراییل را مدنظر دارد.
حمدین صباحی یک شخصیت سیاسی قدیمی مصری و امیدوار است با حمایت جوانان و ضد ارتشی ها و طرفداران اخوان المسلمین دستکم بتواند رقابت نزدیکی با السیسی داشته باشد. در هر صورت وی در آخرین موضع گیری هایش قطع وابستگی مصر به آمریکا در صورت پیروزی در انتخابات ( قطع کمک های غیر نظامی زیرا به عقیده وی آمریکایی ها با این نوع کمک ها بر سیاست های مصر تاثیر می گذارند) و اصلاح پیمان کمپ دیوید تاکید کرده است.
السیسی بر اساس همه پیش بینی ها رییس جمهور آینده مصر است. رویدادهای چندماهه اخیر مصر که طی آن فقط 1400 نفر در تظاهرات و درگیری ها کشته شده اند و15000 نفر زندانی سیاسی در این کشور به وجود آمده است ( به غیر از احکام اعدام صادر شده) نشان می دهد که نوعی اجماع بین المللی درباره روی کار آمدن السیسی وجود دارد. وقتی السیسی به وضوح از ترجیح امنیت بر دموکراسی و آزادی بیان سخن به میان می آورد، روشن است که وی صدای انقلاب سه سال قبل مصری ها را که به سه دهه حاکمیت دیکتاتوری مبارک پایان داد، نشنیده است. وی در حالی خشونت ارتش علیه معترضان را به عنوان برقراری امنیت ضروری ( مثلا برای رونق گرفتن دوباره جهانگردی در مصر) توجیه می کند که خود این رویه عواقب ناامن کننده اجتناب ناپذیری به دنبال خواهد داشت. در حقیقت السیسی با ادامه رویه حاضر از هم اکنون زمینه انقلاب بعدی در مصر را فراهم می کند و شاید به صورت مقطعی اکثریت مردم از سر ناچاری و به دلیل خسته شدن از شرایط ناامن و بحران اقتصادی فعلی به وی رای بدهند اما در درازمدت مردم مصر قطعا خواستار دموکراسی در کشورشان هستند و این مهم با دیدگاه های امنیتی و نظامی السیسی و دوستان ارتشی وی در اداره کشور همخوانی ندارد.
آری حقیقت هرچند تلخ است ولی باید گفت که انتخابات ریاست جمهوری آینده مصر دموکراتیک نیست و در فضای باز، آزاد، شفاف و سالمی صورت نخواهد گرفت. تقریبا این انتخابات بیشتر به همه پرسی شبیه است تا رای گیریبا توجه به جمیع شرایط مصر کمتر کارشناس و ناظری شانسی برای صباحی برای پیروزی در انتخابات قائل است. با این اوصاف محور اصلی بحث درباره مصر به دورانی که این کشور می تواند با ریاست جمهوری السیسی طی کند معطوف می‌شود تا به رقابت این دو نامزد.
تلاش‌های سودمندانه داخلی و منطقه‌ای برای بزرگ جلوه دادن جایگاه و شخصیت ژنرال السیسی باعث شده است که وی خواسته ناخواسته تحت تبلیغات گسترده رسانه ای به تنها گزینه ای که می تواند مصر را از شرایط کنونی خارج کند تبدیل شود. بنابراین تمایل بسیاری از شخصیت ها و نخبگان سیاسی برای ورود به عرصه رقابت انتخابات و اعلام نامزدی سرد شد و تنها حمدین صباحی تصمیم گرفت در این عرصه ورود پیدا کند. پس باید منتظر ماند و دید که مردم مصر تحت این همه تبلیغات روانی و رسانه ای چه تصمیمی اتخاذ خواهند کرد.
گردآوری: سید محمد مسعودی علوی
انتهای پیام/