به گزارش خبرنگار
احزاب باشگاه خبرنگاران،
عظمت و شخصیت حضرت امام(ره) به سان کوهی بود بسیار بزرگ که قله رفیعش در
ورای ابرهای طبیعت سر به آسمان معنویت و عبودیت حق ساییده و با پیوند
سرچشمه لایزال هستی، وجودش از زلال معرفت سیراب گردیده بود و از گستره
پیرامونش، چشمه سارهای حکمت، جاری شده بود و تشنه کامان آب حیات را سرمست
شوق وصال می‌نمود.
عظمت شخصیت امام(ره) و عمق و گستردگی آن حتی برای نزدیک ترین افراد و
برجسته ترین شاگردان ایشان قابل دسترسی و شناخت دقیق نبود و کسی را هم
یارای چنین ادعایی نیست، با این همه هر کس متناسب با درک و ظرفیت خویش و از
بعد ظاهری و اثباتی، قطره ای از دریای حکمت و فرزانگی امام(ره) را چشیده
است و با جمع آوری این قطره‌هاست که جویبارهایی از آن دریای فضیلت برای
تشنه کامان تاریخ و نسل‌های آینده، جاری می‌شود.
"محمد حسین
رحیمیان" نویسنده کتاب "یادها و یادداشت‌هایی از زندگی امام خمینی قدس سره"
می‌نویسد: این بنده ناچیز بیش از نیمی از عمرم را به سان خاری، در کنار
گل بی خار وجودش سر کردم، ولی به دلیل قابلیت، کمتر از طراوت و زیبایی
ملکوتیش بهره مند شدم و بی گمان آنچه از او نصیبم شد، قطره ای بود از دریا و
در عین حال آنچه از درک احساسم با قلم شکسته در قالب الفاظ ناقص می‌آید
باز هم قطره ای است از دریا!
آنچه در زیر می‌آید هرگز نمی‌تواند
معرف شخصیت والای حضرت امام(ره) باشد، بلکه فقط گوشه‌ای است از داستان
آشنایی "محمد حسن رحیمیان" و خاطراتی چند از آنچه مستقیما شاهد و مرتبط با
آن بوده است و البته در چند موردی که نقل صدها خاطره‌ای است که از دیگران
شنیده است.
علاقه مندان به خواندن خاطرات می‌توانند هر روز راس ساعت 6 صبح با مراجعه به سایت باشگاه خبرنگاران،
چند مورد از این خاطرات را مطالعه کنند و البته روند نقل این خاطرات در
رسانه مذکور تا زمان رحلت جانگداز بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ادامه
خواهد داشت.روز نوروزقابل ذکر است که امام(ره) معمولا هر روز، ساعت هشت صبح، در اتاق کارشان حضور داشتند. در ضمن استماع خلاصه اخبار، زنگ مخصوصی در کنارشان بود که به صدا در می‌آورند. با شنیدن صدای آن، در زمانی کمتر از یک دقیقه به خدمتشان مشرف می‌شدیم و معمولا ورود ما هم زمان با پایان خلاصه اخبار بود. خلاصه اخبار که تمام می‌شد، رادیو را خاموش می‌کردند. ابتدا پزشک، فشار خون معظم له را می‌گرفت و پس از خروج پزشک، ما مشغول کارمان می‌شدیم.
روز بیست و نهم اسفند 1361 فرمودند:
من فردا صبح، ساعت نه الی نه و ربع می‌آیم.به هر دلیلی تاخیرهای استثنائیشان هم روی نظم و حساب بود. ایشان مقید بودند که خبر دهند تا در یک مورد استثنایی هم بی‌نظمی و بدقولی به وجود نیاید. به هر حال، ما روز نوروز- یعنی فردای آن روز - ساعت نه و چند دقیقه به اتاق حضرت امام(ره) وارد شدیم. امام(ره) هنوز نیامده بودند، ولی طبق قرار روز قبل، هنوز ساعت نه و ربع نشده بود که تشریف آوردند؛ با نشاط تر از روزهای گذشته و متبسم و با قبای نو وارد شدند و به افراد حاضر که در مجموع با دکترها پنج نفر بودیم، چند بار «
مبارک باشد» گفتند. سپس خودشان سراغ سکه‌های یک ریالی را گرفتند و کف دست قرار دادند. افراد حاضر نیز بعد از دست‌بوسی هر کدام چند عدد برداشتند. مشابه این برنامه در نوروز سالهای دیگر نیز تکرار می‌شد.
تعطیل غیر انحلال استدر اوایل مرداد ماه 1362 بعد از سخنرانی حضرت امام(ره) که در آن، بدون ذکر نام، «انجمن حجتیه» را مورد حمله قرار دادند، مضمون نامه‌ای که از سوی این تشکیلات فرستاده شده بود، مبنی بر اعلام تعطیلی فعالیت‌ها و جلسه‌هایشان، به عرض حضرت امام(ره) رسید. قبل از قرائت متن، به عرض رسید که انجمن حجتیه اعلام انحلال کرده است. وقتی متن قرائت شد که در آن، تعبیر «تعطیل» به کار رفته بود، با تبسم فرمودند:
تعطیل غیر از انحلال است. اینکه فایده ندارد. اگر فکر می‌کنند، منظور (اشاره به آنچه حضرت امام در صحبتشان گفته بودند) آنها هستند، این کار اثری ندارد. آنها که فاسد هستند، کار خودشان را می‌کنند و آنها که سالم بوده‌اند،قبلا هم...تازه اسکناسهایی با عکس مرحوم مدرس چاپ شده بود. چند بسته از آنها برای تبرک به محضر امام(ره) ارائه شد. حضرت امام(ره) همین که چشمشان به آنها افتاد با انبساط خاطر فرمودند:
اینها، همانهاست؟
حضرت امام(ره) از طرح و چاپ این اسکناس جدید مطلع بودند و قبلا نکته‌ای درباره آن، در محضرشان مطرح شده بود. آقای رسولی یک برگ از آنها را جدا کرد و به دست حضرت امام(ره) داد. همین که خواست درباره نکته مودر اشاره توضیح دهد، فرمودند:
می‌دانم.
عینک زدند و دقیق به آن نگاه کردند و سپس مجموع آنها را تبرک فرمودند.
اهتمام بر نتیجه آرا و نمایندگان منتخبحضرت امام(ره) بعد از خلاصه اخبار ساعت هشت صبح، زنگ مخصوص احضار را به صدا در می‌آورند ولی در روز بیست و هفتم و بیست و هشتم فروردین ماه 1363 که نتیجه رأی گیری و انتخابات مجلس شورای اسلامی اعلام می‌شد، حضرت امام(ره) در این دو روز با چند دقیقه تاخیر و دقیقا همزمان با اعلام آخرین نتایج آرا و اسامی نمایندگان، زنگ را به صدا درآوردند که این استثنا نشان اهتمام موکد آن حضرت به مسئله انتخابات و نمایندگان منتخب بود.
انتهای پیام/