به گزارش
خبرنگار سینما باشگاه خبرنگاران، خانه سینما که دو سال پیش بیش از یک سال به روی اهالی خود بسته بود، پس از روی کار آمدن دولت جدید، دولت تدبیر و امید، شهریور ماه سال گذشته به دست دکتر حجت الله ایوبی، معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و همراهی جمعی از چهره‌های صاحب نام ایران بازگشایی شد. پس از این بازگشایی به یمن این خبر خوش، دکتر ایوبی مراسم با شکوه را در همان زمان برپا کرد و تمامی اهالی سینما و به خصوص خانه سینما را دور هم جمع کرد. مراسمی که نزدیک به 2 هزار نفر از هنرمندان و مسئولان و روزنامه نگاران در آن حضور داشتند و پس از صحبت‌های ایوبی، فرشته طلائی پور، همایون اسعدیان و محمد مهدی عسگرپور و شنیدن صدای دلنشین موسیقی راهی ضیافت پایان شب شدند و اسمی که به مذاق برخی‌ها خوش نیامد و گرچه آن شب در کنار هم نشستند، اما بعد از چند روز که اعضای هیات مدیره، گروه‌های زیر شاخه‌ی خانه سینما دوباره فعالیت خود را از سر گرفتند، ساز مخالف خود را کمک کردند تا بار دیگر برای این خانه داستان درست نشود.
گرچه وقتی برای اولین بار و پس از سال‌ها باز بودن درب خانه‌ی سینما بسته شد، همه بر این باور شدند که اگر درب این خانه باز نشود، دیگر نمی‌گذاریم که هیچ مشکلی پیش آید و بارها بیان شد که دولت گذشته و شخص شمقدری باعث بسته شدن درب این خانه بود. اما بعد از چندی که همه چیز به روال عادی خود بازگشت، این بار هیات مدیره و اعضای خانه سینما با هم مشکل خوردند، مهدی فخیم زاده که خود روزی از دلسوزان خانه سینما بود و پا به پای تمامی جنجال‌ها و حرف و حدیث‌ها تا به چندی پیش دم نزده بود، امروز اما با تابه‌ای سرگشاده و دل آزرده از اهالی آن خانه برای دوستان خانه‌ی خودش نامه می‌نویسند و دوستان خود را مورد خطاب و انتقاد قرار می‌دهد و برای اینکه ثابت کند موضوعی که بیان کرده بسیار جدیدی است، آن خانه را ترک می‌کند، در نهایت ابوالحسن داوودی نماینده کانون کارگردانان در نامه‌ای خطاب به مهدی فخیم زاده پاسخ او را با کمی طعنه آمیز می‌دهد. اما آیا به راستی مگر نه اینکه این دو هنرمند و کارگردان با تجربه خود هر کدام صاحب نام هستند و برای باز شدن خانه‌ی سینما دل می‌سوزاندند اما امروز حتی نمی‌توانند به راحتی و در یک گفتمان ساده مشکلشان را حل کنند و هرکدام قلم به دست گرفته و برای دیگری همانند زمان قدیم نامه می‌نویسد، نامه‌ای که وقتی نوشته میشود، و در نهایت رسانه‌ای میشود و به یک ؟؟ نیست، بلکه جمعی را در بر می‌گیرد.
اما پس از این نامه باز‌ی‌ها نوبت به وضعیت انجمن منتقدان و روزنامه نگاران خانه بفروش می‌رسد ،روزنامه نگارانی که هیچکس و هیچ وقت آن‌ها را به رسمیت نشاختند.
گرچه در خانه‌ی سینما اتاقی کوچک را به این انجمن اختصاص دادند، اما روزنامه نگاران بیشمارند و فریاد رس کم نوبت به این انجمن رسید و استعفای طحماسب صلح جو چندی پیش قبل از رسانه‌ای شدن خبر استعفایش با او تماسی داشتم اما او با ناراحتی که در لحن گفته‌هایش بود، بیان کرد که دیگر رئیس انجمن نیست و گویا برای کسی هم مهم نبود تا چه اتفاقی برای این انجمن می‌افتد، او هم رفت و دیگران هم خواهند رفت.
اما گویا امروز خانه سینما مسائل مهم تری دارد تا اینکه به فکر این مشکلات باشد، برگزار کردن مراسم جشن خانه سینما پس از دو سال چنان ذهن این اهالی را درگیر کرده که بسیاری مسائل مهم را از یاد برده‌اند و یا اینکه قفل بودن این خانه را فراموش کرده‌اند. اما می‌دانم از فردای شبی که مراسم جشن خانه سینما که از مدت‌ها پیش خبر تدارک برگزاری مراسم رسانه‌ای شده و در فضاهای مجازی پیچیده دوباره گلایه‌ها و حرف و حدیث افراد فرهنگی مان شروع میشود و ما هم باید همانند مهمانانی ساکت و آرام صرفا در آن مراسم نمادین حضور داشته باشیم.
گزارش:مهدیس مستعد/
انتهای پیام/