فاطمه منفردپوریا روان شناس در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: تحقیقات روان شناختی نشان داده است که پرخاشگری یکی از جلوه‌های غریزی انسان است و براساس نظریه تکاملی پرخاشگری، زمینه دفاع محسوب می‌شود به این علت که در زمان خشم، مغز آدرنالین ترشح می کند و به ارزیابی اولیه و ثانویه می‌پردازد. در ارزیابی اولیه مغز بررسی می‌کند که خطر چه میزان تهدید محسوب می‌شود و در ارزیابی ثانویه پردازش می‌کند چه منابعی برای دفاع داریم و اگر منابع دفاعی بیشتری داشته باشیم احساس خطر کمتر و به تبع پرخاشگری کمتری در پی خواهد داشت.
وی افزود: الگوپذیری از والدین و تماشای فیلم‌های خشونتی، تاثیرات مخرب فزاینده‌ای نسبت به دیگر فاکتورها بر شخصیت فرد دارد و اگر در زمان مناسب پیشگیری نکنیم به بیماری تبدیل می‌شود اما از آنجایی که پرخاشگری جز اختلالات محسوب نمی‌شود و جز بیماری‌هایی واکنشی دسته بندی می‌شود و در هر سنی می‌توان به درمان آن پرداخت
وی در ادامه بیان کرد: پرخاشگری در جنسیت پسر و دختر واکنش‌های متفاوتی دارد به طوری که در پسران به صورت واکنش‌های فیزیکی و در دختران به صورت واکنش‌های کلامی بروز می کند.
وی تصریح کرد: از جمله آسیب‌های پرخاشگری احساس گناه می‌کند و درصد جبران رفتار خویش برمی‌آید که هر طریقی رفتار خود را جبران کند و این مسئله در بعضی اوقات، زمینه باج خواهی از فرد پر‌خاشگر را در دیگران تقویت می‌کند.
این روانشناس متذکر شد: کمیت حضور پدر و مادر در کنار فرزندان در کاهش خشم و پرخاشگری اهمیت چندانی ندارد بلکه نکته قابل توجه در این مورد کیفیت حضور پدر و مادر در کنار فرزندان است که با دانش و آگاهی لازم در همان مدت زمان کوتاه به شکل گیری رفت و مناسب در فرزند خود کمک کند.
منفرد پویا در پایان خاطر نشان کرد: برای جلوگیری از پیشرفت چنین رفتارهایی در فرزندان در صورت مشاهده باید به ریشه یابی رفتار پرداخت و بعد از آن باید به فرد مهارتهای رفتاری را آموزش داد.
انتهای پیام/