شهرام وزیری روانشناس بالینی در گفتگو با
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: جدا خوابیدن فرزند کار یا مسئله حیاتی نیست یعنی اینطور نیست که بگوییم اگر کودک شما حاضر به تنها خوابیدن نشد دچار "مشکلات روحی و روانی" می‌شود.
وزیری افزود: ممکن است بعضی از خانواده‌ها بنا به دلایلی دارای اتاق خواب مجزا برای کودک نباشند بنابراین باید در این شرایط کودک در کنار پدر و مادر بخوابد اما برای گروهی که این توانایی و امکانات را دارند ابتدا باید استقلال طلبی کودکان را افزایش دهند اگر فرزند را از سن دو سالگی یعنی زمانی که از خطرها عبود می‌کند عادت به تنها خوابیدن کنید کار برایتان راحت‌تر می‌شود و اگر پدر و مادرها متوجه شدند که با جدا خوابیدن کودک او دچار اضطراب و ناراحتی و مشکلات دیگر نمی‌شود می‌توانند به همین روش ادامه دهند.
وی اذعان داشت: ممکن است کودک به شدت دچار اضطراب و ناراحتی شود و پدر و مادرها باید به این نکته دقت کنند چرا که با ادامه این روند ممکن است کودک دچار شب ادراری، تنش و در موارد شدید "لکنت زبان" شود.
این روانشناس بالینی افزود: پدر و مادرها باید شرایط را برای فرزند خود آماده کنند به این شیوه که ابتدا اتاق کودک را از هر گونه وسیله‌ای که در تاریکی سایه ترسناکی را به جا می‌گذارد پاک کنند و بعد لامپی را در اتاق روشن گذارند و یا می‌توانند در طول روز کودک را بعد از به خواب رفتن در اتاقش بگذارند و این اطمینان را به وی دهند که به او نزدیک‌اند و هر وقت که کودک آنها را صدا کند پدر و مادر صدای او را می شنوند.
انتهای پیام/