وی با بیان این که تاندونیت معمولاً با درد همراه است، افزود: خیلی زمان‌ها همراه با تورم نیست و علت مراجعه بیمار به پزشک شکایت از درد است.
این فوق تخصص ارتوپد در خصوص عوامل ایجاد کننده تاندونیت اظهار داشت: عواملی مثل تروما یا ضربه، عفونت، بیماری‌های روماتیسمی، استفاده بیش از حد از بافت‌ها و اندام‌های بدن همگی می‌توانند در بروز بیماری تاندونیت نقش داشته باشند.
پدرام در ادامه افزود: در ورزشکارانی که فعالیت زیادی از بافت دارند، همچنین افرادی که با کامپیوتر کار می‌کنند و کسانی که از دست خود بیش از اندازه کار می‌کشند مثل نویسنده‌ها و خبرنگاران مبتلا به "التهاب تاندون" می‌شوند.
وی به روش تشخیص این بیماری اشاره کرد و گفت: مراجعه به پزشک و انجام عکسبرداری، آزمایش و گاهی موارد MRI در تشخیص مؤثر هستند.
این فوق تخصص ارتوپد تصریح کرد: اگر علت بیماری عفونت باشد درمان با آنتی بیوتیک و در مواردی بستری در بیمارستان لازم است.
وی با اشاره به نحوه درمان در موارد دیگر گفت: اگر علت بیماری تروما و فعالیت بیش از حد یا بیماری‌های التهابی باشد، درمان التهاب با داروهای ضد التهابی، بانداژ کردن که به صورت آتل‌بندی یا گچ‌گیری و کم کردن فعالیت اندام توصیه می‌شود.
پدرام در ادامه افزود: در بعضی اوقات فیزیوتراپی و در عدم درمان با روش‌های ذکر شده تزریق موضعی در محل التهاب و در نهایت جراحی انجام می‌شود.
وی با اشاره به اندام‌هایی که درگیر این بیماری می‌شوند، گفت: بیشتر در ناحیه آشیل، مچ دست، زانو، عضله، چهارسر ران، ناحیه آرنج و به طور معمول در تاندون‌هایی که بیشتر از آنها، کار کشیده می‌شود این بیماری بروز می‌کند و بهبود التهاب زمان لازم دارد و به ندرت مزمن می‌شود.
انتهای پیام/