اگر چه در اکتبر سال گذشته در نهایت تیم ملی جوان این کشور در اولین تورنمنت بین المللی برای خود جا رزرو کرد، این تیم با پیروزی یک بر صفر برابر لیتوانی حضورش در جام جهانی 2014 را رقم زد.
بازیکن سابق تیم ملی یوگسلاوی و هافبک تهاجمی افسانه‌ای تیم پاری‌سن ژرمن از نیرو و آرمان‌هایش در فاصله چند ماه مانده به این رویداد تاریخی بزرگ فوتبالی سخن گفت. سافت تیم بوسنی قرار است در اولین جام جهانی حضور داشته باشد.
**در لحظه‌ی سوت پایان مقابل لیتوانی چه احساسی داشتید؟
بیشتر از همه احساس رهایی داشتم، این احساس به من دست داده چون هدف ما اول شدن در گروهمان بود تا از بازی‌های پلی-آف که در گذشته باعث حذف ما در این مرحله شده بود راحت شویم. بعد از احساس رهایی، احساس خوشحالی بسیار زیاد به من دست داد.
**شما حدود چهار سال مربی بوسنی هستید فکر می‌کنید که تیم شما به تمام آرزوهایش رسیده است؟
نمی‌دانم حتی نمی‌توانم بگویم تا چه اندازه به جلو خواهیم رفت. ما در مقابل تیم‌های کوچک بسیار خوب بازی می‌کنیم اما تا حالا تیم‌های بزرگی مثل فرانسه، برزیل، پرتغال را نبرده‌ایم.من فکر می‌کنم برای اینکه تیم خوبی باشید باید در هر دو قسمت زمین توانایی داشته باشید.
ما 10 بازیکن خوب در اختیار داریم. اما بازیکنان روی نیمکت در سطح بازیکنان اصلی نیستند.من ترجیح می‌دهم تیم‌های من بیشتر از یک گل به تیم مقابل بزند. این فلسفه‌ی فوتبال من است. سافت سوسیچ مربی بوسنی و هرزگوین رویکرد تهاجمی دارد.
**تیم شما بسیار باریک بازی می‌کند، شما اغلب می‌گویید که آنها نمی‌دانند چگونه عقب نمانند؟
من دوست دارم تیمم تهاجمی بازی کند. توپ را نگه دارند و از بیرون محوطه جریمه گل بزنند.
گاهی اوقات ما در دفاع کم کاری می‌کنیم و گل می‌خوریم، اما ما منابعی در اختیار نداریم تا به روشی دیگر بازی کنیم، اما این دقیقاً در برابر تیم‌های بزرگ برای ما مشکل‌ساز می‌شود.
**دقیقاً این شکل بازی تهاجمی کلید شما برای راهیابی به جام جهانی بود، همان‌طور که در طول این رقابت 30 گل به ثمر رساندید نظرتان در این باره چیست؟
مطمئناً گل‌های زیادی زدیم. ما در حال حاضر تجربه‌های مهمی قبل از بازی‌های مقدماتی کسب کردیم، زمانیکه داشتیم تمرین می‌کردیم باید یک راهی را برای برگشت پیدا می‌کردیم.
ما این اعتماد به نفس را حفظ می‌کنیم و همیشه باور داریم که می‌توانیم امتیاز کسب کنیم و لیدر باشیم حتی زمانیکه بازی را واگذار می‌کنیم. در بازی فینال دور مقدماتی زمانیکه، محکوم به برد بودیم، در واقع بدون هافبک دفاعی بازی می‌کردیم.
**تقریباً رو به جلو بازی کردن و قابل رؤیت بودن، این موضوع کاملاً به تصور شما از فوتبال نزدیک است، لطفاً درباره‌ی فلسفه‌ی فوتبالتان بیشتر به ما بگویید؟
من واقعاً نمی‌دانم اگر مربی‌ها فوتبال دفاعی را ترجیح می‌دهند، چه کار می‌کنند، شخصاً فوتبال دفاعی را ترجیح نمی‌دهم و به این گونه فوتبال اعتقاد ندارم. همان‌طور که قبلاً گفتم، من ترجیح می‌دهم تیمم با بیش از یک گل به پیروزی برسد این فلسفه‌ی فوتبال من است و حداقل در حال حاضر این نوع تکنیک خوب جواب می‌دهد. ما می‌توانیم به راحتی سه یا چهار گل بزنیم.
**آیا فکری می‌کنید این جایگاه تهاجمی در آوردگاه جام جهانی موثر است؟
کاملاً مشکل این است که اولین مسابقه‌ی ما در مقابل آرژانتین لیونل مسی است آنها با 2 یا 3 گلزن و هافبک بسیار تهاجمیبازی خواهند کرد اما می‌توانم یک هافبک تهاجمی را با یکتدافعی عوض کنم ولی می‌خواهم با هر دور گلزنم دیدار ایبیسویچ وادین ژکو بازی کنم حتی اگر ریسک بزرگی را پذیرا شوم.
**بجز آرژانتین در مورد تیم‌های دیگر گروه f نیجریه و ایران چه فکری می‌کنید؟
ما مطمئناً می‌توانستیم در گروه‌های بسیار سخت‌تری قرار بگیریم، پس نباید زیاد شکایت کنیم یک طرف بسیار بزرگ وجود دارد که بدون شک با جایگاه اولی به اتمام خواهد رساند.
نیجریه که همیشه به جام جهانی راه یافته و ایران که کاملاً برای ما ناشناخته است اما در دوره مقدماتی اول گروه خود شد پس مطمئناً تیم بزرگی است به طور قطع ما در بازی دوم مقابل نیجریه برای انتخاب شدن بازی خواهیم کرد من نمی‌خواهم بازیکنانم را با سخنرانی‌های افسانه‌ای خسته کنم بخصوص که از روی نیجریه می‌دانم که اگر با بازیکنان زیاد صحبت کنی گوش نخواهند کرد.
**آرزو‌های بوسنی برای برزیل چیست؟
هیچ مربی یا تیمی که می‌خواهد به جام جهانی برود وجود ندارد که بگوید ما می‌رویم تا ببینیم چه پیش می‌آید، هدف این است که به مرحله دوم راه بیابیم این چیزی است که ما می‌خواهیم انجام دهیم اما به این معنی نیست که ما موفق خواهیم شد.
**آیا لذت بازی کردن با دیدن بازی بازیکنان تان قابل مقایسه است؟
لذت یکسانی به شما دست می‌دهد اما وقتی شما بیرون زمین هستید کمی بیشتر عذاب می‌کشید فشار بسیار زیادی وجود دارد و زمانیکه اشتباهی رخ می‌دهد مربی مسئول آن است اما مشکلی نیست من به اندازه‌ی کافی تجربه دارم که بدانم چگونه با این مشکلات برخورد کنم وقتی ما در یک بازی بازنده می‌شویم ارزش ندارد که دنبال بهانه بگردیم بهترین کار این است که روزنامه‌ها را مطالعه نکنیم و در مورد آن زیاد صحبت نکینم و البته آن را توجیه نکنیم در نهایت این کارها اثر می‌کند.
**آیا از مربی یا سبک بازی خاصی پیروی می‌کنید؟ چه کسی الهام بخش شماست؟
من الگوی خاصی ندارم اما مربیان بسیاری وجود دارند که من سبک آنها را نگاه کرده و آنها را تحسین می‌کنم.
ایوان اوسیم کسی که مربی من در تیم یوگسلاوی در پایان بازی حرفه‌ای من بود بیشتر از همه مورد توجه من است او واقعاً مربی خوبی بود و زیاد صحبت نمی‌کرد در مسابقه قبلی تیمش او حدود 10 دقیقه صحبت کرد و من نیز مانند او هستم من نمی‌خواهم بازیکنانم را با سخنرانی افسانه‌ای خسته کنم به خصوص اینکه من این تجربه را دارم که بازیکنان گوش نخواهند کرد من همچنین ویسنته دل‌بوسکه و آرسن ونگر را دوست دارم اما من هرگز تلاش نکردم که از آنها تقلید کنم.
انتهای پیام/