مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
یَّاءَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَآءَتْکُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبّکُمْ
وَشِفَآءٌ لِّمَا فِی الصُّدُورِوَهُدیً وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ
ای
مردم! همانا از سوی پروردگارتان پند و اندرزی برای شما آمد که مایهٔ شفا
برای آنچه در سینه های شماست و هدایت و رحمتی برای مؤ منان است.
* بخش زیادی از آیات قرآن تمثیلاتی است که در آن موعظه ای نهاده شده است، یعنی عبرتی و پندی که بدون استدلال و برهان شخص را از طریق ارائۀ تصویرها و ترکیب عبارتها و موسیقی کلمات به کاری تشویق می کند یا از عملی باز می دارد.
* شفاعت یعنی دارویی است که می تواند بیماری را علاج کند و اینجا مقصود بیماریهایی است که بر فطرت آدمی عارض می شود چنانکه تلخ را شیرین و شیرین را تلخ می پندارد و بوی خوش و ناخوش را تمییز نمی دهد.
* «موعظه»، بازداشتنِ آمیخته با هشدار و انذار است.(مفردات راغب)
* «شِفاء لما فی الصدور» یعنی مایهٔ پاکی روح وقلب از آفات روحی است. زیرا امراض روحی سخت تر از امراض جسمی است و هنر قرآن نیز در همین شفابخشی به امراض روحی است.
* پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله فرمود: «اذا التبسَتْ علیکم الفِتن کاللّیل المُظلم فعلیکم بالقرآن فانّه شافع مشفّع ...» در هجوم فتنه های تیره و وحشتناک، به قرآن پناه برید که هم موعظه است، هم شفا، هم نور و هم رحمت.(بحار، ج 92، ص 17)
* امام صادق علیه السّلام فرمود: «شفاء لما فی الصدور من الامراض الخواطر و مشبّهات الامور» قرآن، برای تمام امراض روحی و شبهات و افکار شفاست.(تفسیر نورالثقلین)
* گویا آیه اشاره به مراحل چهارگانهٔ تربیت و تکامل دارد، یعنی:
الف: مرحلهٔ موعظه، نسبت به کارهای ظاهری. (موعظة من ربّکم)
ب: مرحلهٔ پاکسازی روح از رذایل. (شفاء لما فی الصدور)
ج: مرحلهٔ راهیابی به سوی مقصود. (هدیً)
د: مرحلهٔ دریافت رحمت الهی. (رحمة للمؤ منین)
پیام ها:
1- نزول کتاب که شامل موعظه و شفابخشی و هدایت و رحمت باشد، از شئون ربوبیّت الهی است. (من ربّکم)
2- قرآن، شفای هر دردی است. درمان دردها را باید از مکتب قرآن گرفت، نه مکاتب شرق و غرب. (شفاء لما فی الصدور)
3- قرآن برای همهٔ مردم موعظه است، ولی تنها گروه حقّپذیر، مشمول هدایت و رحمت الهی می شوند. (یا ایّها الناس ... هدیً ورحمةً للمؤمنین)
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید