به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پايگاه اينترنتي اداره برنامه هاي اطلاعات بين المللي وزارت امور خارجه آمريکا (ipp)، گزيده اي از نشست توجيهي روزانه وزارت امور خارجه با مطبوعات را در ارتباط با ايران منتشر کرد.
پرسش: آيا مي توانيم براي يک دقيقه راجع به ايران صحبت کنيم؟
ماري هارف جانشين سخنگوي وزارت امور خارجه آمريکا: حتماً
پرسش: منندز و کرک لايحه اي ارائه کرده اند که اگر توافق عملي نشود، تحريم‌هاي وسيع تري عليه ايران برقرار گردد. وزارت امور خارجه مْصراً خودداري از چنين اقدامي را توصيه کرده است. آيا اين موضع گيري وزارت امور خارجه به اين معني است که اگر اين لايجه به تصويب برسد توافق منحل مي‌شود؟
هارف: همينطوراست. بگذاريد چند نکته در اين زمينه بگويم ـ من فکرمي کنم اين موضوع مهمي است - و اعلام مي کنم که ما قويا با اقدامي که توسط اين اعضاي کنگره صورت گرفته است مخالفيم. اين به طور مستقيم با تلاش دولت براي فيصله دادن به نگراني‌هاي ناشي از برنامه هسته اي ايران به طور مسالمت آميز در تضاد قرار مي‌گيرد و علاه بر اين، ما فکر مي‌کنيم کار غير لازمي است. اين لايحه قانوني انعطاف مورد نياز را براي رسيدن به توافقي با ايران در اختيار رئيس جمهوري و تيم مذاکره کننده نمي گذارد و اگر کنگره اين لايحه را به تصويب برساند و در اين مرحله چنين اگري وجود دارد، اين به منزله فعاليتي خواهد بود که ديپلماسي آمريکا را تضعيف مي کند و از امکان حل مسالمت آميز اين مسئله مي کاهد. ما حرف هاي زيادي از کنگره داير بر اين که آنها چگونه مي‌خواهند مسئله را به طور مسالمت آميز حل کنند می‌شنويم. آنچه که ما بيشتر از حرف نياز به ديدنش داريم اقداماتي در حمايت از چنين هدفي است. ما فکر نمي‌کنيم که اين يکي از آن گونه اقدامات باشد.
پرسش: بنابراين شما بارها به کنگره رفته ايد که به آنها بگوييد چنين کاري نکنيد. شما به طور مشخص گفته ايد که اگر حتي تحريم مشروطي هم بر قرار شود ـ پشتيباني از اين تحريم‌هاي بين المللي را کاهش خواهد داد. با توجه به اين که شما بارها گفته ايد، خواهش مي کنيم چنين کاري نکنيد، اين اقدام اين شانس را که کاري صورت بگيرد از ميان مي برد، آيا اين علامت بدي براي وزارت امورخارجه در کنگره به شمار مي‌رود؟
هارف: خوب، من چند نکته را خاطرنشان مي‌کنم. ما براي اعضاي سنا و ديگران روشن ساخته‌ايم که چرا فکر مي‌کنيم اين کار به راهبرد مذاکرات آسيب مي‌رساند. چنين به نظر مي‌رسد که با ارائه اين لايحه آنها تصميم گرفته اند ارزيابي‌هاي ما را که گفته است تحريم‌هاي اضافي کار را مشکل‌تر مي‌کند، ناديده بگيرند. من مي توانم لحن دقيقي را که در اين زمينه از طرف جامعه اطلاعاتي به کار برده شده ارائه کنم، يک دقيقه به من فرصت پيدا کردن آن را بدهيد. جامعه اطلاعاتي در ارزيابي 10 دسامبر خود اعلام مي‌کند: "تحريم‌هاي جديد احتمال رسيدن به يک موافقتنامه جامع و موفقيت آميز را با ايران تضعيف مي کند."
با اين همه چند نکته درباره کنگره مي‌گويم. در کنگره پشتيباني وسيعي براي حل اين مسئله از طريق ديپلماسي وجود دارد. شماري از سناتورهاي برجسته دموکرات و مستقل مخالفت خود را با تصويب قانوني در زمينه تحريم ها در حالي که مذاکرات جريان دارد روشن ساخته‌اند، و از ميان آنها مي توان به سناتور کارل لوين، رئيس کميته خدمات مسلح، سناتور جانسون، رئيس کميته بانکداري اشاره کرد. تعدادي ديگري هم به صورت علني در اين مسئله موضع گرفته و گفته‌اند که ما بايد بهترين فرصت را براي توفيق مذاکرات فراهم آوريم. پس من ميل دارم که در اين مورد خاطر نشان کنم که کنگره در اين زمينه با يک صدا صحبت مي‌کند. اعضاي فراواني از کنگره مي‌گويند که اعتقادي به تحميل تحريم هاي جديد در حال حاضر ندارند.
پرسش: آيا به شما هشداري در مورد اين که چنين موضوعي ممکن است پيش آيد داده شد؟
ماري هارف: شکي نيست که طي چندين هفته بحث‌هايي در اين زمينه جريان داشت. از ما درباره اين موضوع طي مدتي سؤال مي‌شد و ما بدون ترديد به طور مداوم با کنگره در باره اين مسئله، نه تنها براي دادن توضيح بلکه براي بحث با آنها هنگام مراجعه‌شان به ما و پيشنهاد ارائه يک لايحه احتمالي، همکاري مي‌کرده‌ايم. ما بي‌شک از مدتها پيش در رابطه با اين موضوع با آنها مشغول بحث بوده ايم و از اين پس هم به اين کار ادامه خواهيم داد.
پرسش: آيا شما دست به کار تنظيم يک برنامه احتياطي در ارتباط با ايران هستيد؟ آيا شما با ايران تماس گرفته و گفته ايد که احتمال وقوع چنين امري وجود دارد؟
هارف: من فکر م کنم ايراني ها مطبوعات ما را مي‌خوانند و مي‌دانند که چنين موضوعي ممکن است اتفاق بيافتد. من خوشحال مي‌شوم که در جستجوي نکات مشخصي در ارتباط با اين موضوع باشم ولي فکر نمي‌کنم که اين امر از چشم کسي پوشيده باشد.
پرسش: استنباط من اين است که اين تحريم ها فقط در صورتي به اجرا گذاشته مي شوند که آنها به توافقي که هم اکنون به نوعي پذيرفته‌اند عمل نکنند و فکر مي‌کنم کري، وزير امورخارجه پيش از اين گفته است که اگر توافق رعايت نشود، او از تحريم‌هاي جديد استقبال خواهد کرد. پس تفاوت موضوع در کجا است؟
هارف: قطعا چنين است. کري، وزير امور خارجه چنين حرفي زده است. در اين ميان تفاوت عمده اي وجود دارد. ما گفته ايم که مادام که مشغول مذاکره هستيم تحريم‌هاي جديدي نبايد وضع شوند. کري، وزير امور خارجه با صراحت گفته است که اگر کار به شکست انجاميد ما اولين کسي خواهيم بود که از کنگره، وضع تحريم هاي جديدي را خواهيم خواست و يکايک کساني که موضوع را دنبال کرده اند مي‌دانند که کنگره اگر بخواهد، مي‌تواند در ظرف 24 ساعت تحريم هاي جديدي تصويب کند. شما احتياجي نداريد يک تهديد به تعويق افتاده را وارد کار کنيد، چون شما در پايان دوره يک ساله شبانه قادر به چنين کاري خواهيد بود. اين کار آساني خواهد بود و ايراني ها از اين موضوع اطلاع دارند. بنابراين ما معتقد نيستيم که بايد براي کاري که در صورت نياز مي تواند يک شبه صورت گيرد به خطر تهديد مذاکرات تن دهيم.
پرسش: آيا وزارت امور خارجه پيشنهاد مي کند که رئيس جمهوري در صورت تصويب لايحه و آمدن آن روي ميز او، آن را وتو کند؟
هارف: من نمي‌خواهم وارد چنين بحث‌هايي بشوم. مي دانم افراد بسياري درباره اين موضوع پرسشهايي دارند. ما با صراحت بسيار گفته ايم که قويا با اين لايحه مخالفيم. من وارد موضوعي که فراتر از اين حد باشد نمي‌شوم.
پرسش: ماري، تنها به خاطر بحث و مطرح کردن يک احتمال، چرا اين لايحه انگيزه اي به وجود خواهد آورد و ايران را وادار خواهد کرد که (الف) از توافقي که با آن کشور در ژنو کرده ايم تبعيت کند (ب) بر يک موافقتنامه نهايي صحه بگذارد؟
خانم هارف: خوب، دو دليل وجود دارد. ما مي‌دانيم که تحريم‌هايي که ما هم از طريق کنگره و هم توسط جامعه بين المللي برقرار کرده ايم ما را به چنين مرحله اي رسانده است. آنها همواره براي تغيير محاسبات طرف ايراني طراحي شده اند تا آنها را به پاي ميز مذاکره و تلاش در جهت يک راه حل ديپلماتيک بياورند. ولي دو دليل وجود دارد که چرا الان زمان مناسبي [براي تحريم هاي جديد] نيست.
نخست، اين کار بين اعضاي جامعه بين المللي تفرقه ايجا مي‌کند. ما دور دنيا گشته و گفته‌ايم تحريم ها را با اين هدف وضع کرده ايم که ما را به يک راه حل ديپلماتيک برساند. اگر ما در چشم شرکاي چنين جلوه کنيم که حقيقت را نمي گوييم، اين به معناي آن است با حسن نيت مذاکره نمي‌کنيم، اين توافقي که ما به اتفاق گروه 1+ 5 آن را امضاء کرده ايم به صراحت مي گويد که ما در حين مذاکرات تحريم هاي جديد وضع نخواهيم کرد، اگر ما خودمان نخواهيم پاي اين موافقتنامه بايستيم، چگونه مي توانيم از ديگران بخواهيم که پاي آن بايستند؟
همچنين، اين کار مي تواند ايرانيان را به اتخاذ موضغ سخت‌تري وادار کند و بدترين سناريوي ممکن پايان يافتن مذاکرات است. پس چرا به خاطر چيزي که هنوز براي اثبات يک ديدگاه اجرا هم نشده است، به استقبال خطر برويم، چون اگر حتي احتمال ضعيفي هم در مورد از هم گسيختن آن باشد، بهترين فرصتي که ما در اختيار داريم حل ديپماتيک اين مسئله است، شما به عنوان يک عضو کنگره که بارها گفته ايد خواستار حل ديپلماتيک مسئله هستيد چرا بايد چنين ريسکي بکنيد؟ اين با منطق جور درنمي آيد.
پرسش: آيا ممکن است شما ـ در توافقي که به آن رسيده ايد- چون اين توافق با تأييد کنگره صورت نگرفته است، اختيار لازم را نداشته ايد؟
هارف:خوب، شاخه اجرايي بدون ترديد موافقتنامه‌هايي را امضاء مي‌کند، کنگره هم، بسته به اين که ما از چه چيزي حرف بزينم، نقشي ايفا مي کند.
پرسش: سؤالي که مطرح مي شود از اين قرار است: آيا شما چيزي را که قادر به انجام آن نيستيد قول داده‌ايد؟
هارف: به هيچ وجه. منظورم اين است، ببينيد، اين آن چيزي است که ما بارها به کنگره گفته‌ايم، ما به آنجا رفته‌ايم و توضيح داده‌ايم که چرا اين موافقتنامه، اين گام نخست سودمند است. اين به همان موضوعاتي که کنگره مدتها در باره آن حرف زده است مي‌پردازد. اين موافقتنامه پيشرفت برنامه را متوقف مي‌کند آن را در حوزه هاي اصلي به عقب برمي گرداند و به ما فرصت مي دهد تا درباره يک راه حل ديپلماتيک که کنگره مي‌گويد خواستار آن است مذاکره کنيم. پس ما به روشني متعقديم که آنها بايد به توصيه هاي مذاکره کنندگان و به جامعه اطلاعاتي و همه کساني که درگير اين کار هستند گوش کنند - اين افراد کساني هستند که در عمل با ايراني ها به گفتگو مشغولند، آنها کساني هستند که با شرکاي ما در گروه 1+ 5 به گفتگو مشغولند، [کنگره] بايد به حرفشان گوش کند و به آنها فرصت دهد که کارشان را به سرانجام برسانند و اگر کار به موفقيت نرسيد ما خوشحال خواهيم بود که از کنگره تقاضا کنيم نقش خود را در وضع تحريم هاي جديد ايفا کند و همانطور که مي دانيم آنها قادرند به سرعت از عهده انجام آن کاربرآيند و بارديگر مي‌گويم، به همين دليل است که ما با کنگره در طي چندين سال اخير همکاري داشته ايم، چون تحريم‌ها ما را به مرحله اي که اکنون در آن قرارداريم رسانده اند. بنابراين ما ارزش اين کار را دست کم نم گيريم، ولي مي گوييم حال موقعش نيست.
انتهای پیام/