سیمرغ، ماهواره‌بری است که برای قراردادن یک ماهواره 100 تا 150 کیلوگرمی در مدار 500 کیلومتری زمین به کار می‌رود.
ماهواره بر سیمرغ از پایگاه جدید پرتاب ماهواره ( پایگاه فضایی امام خمینی) به فضا پرتاب می‌شود.
ساخت موشک ماهواره بر سیمرغ بعد از پرتاب موفق "ماهواره‌بر سفیر" در برنامه کاری سازمان صنایع هوافضا قرار گرفت.
با
عنایت به خواست و تأکید مقام معظم رهبری مبنی بر ضرورت برخورد جهادی در
کسب علوم و فناوری‌های جدید و قطع همه وابستگی‌ها، این کار حاصل تلاش
بی‌وقفه و شبانه‌روزی دانشمندان و متخصصان جوان کشورمان به منظور اجرای
برنامه‌های فضایی کشور و قطع وابستگی به کشورهای صاحب فناوری فضایی است.
ماهواره
بر "سیمرغ"، موشکی دومرحله‌ای با سوخت مایع است که ماموریت اولیه آن قرار
دادن "ماهواره طلوع" به جرم حداقل 100کیلوگرم در مداری با ارتفاع 500
کیلومتر و زاویه میل مداری 55 درجه را داشته و همچنین قادر به تزریق
ماهواره‌هایی با جرمی در حدود 800 کیلوگرم در مدارات نزدیک به زمین یا LEO
است.
ارتفاع این "ماهواره‌بر" حدود 26 متر و قطری در حدود 2.5 متر است. وزن این موشک در لحظه استارت به حدود 100 تن خواهد رسید.
"ماهواره‌بر سیمرغ" با استفاده از نسل جدید و پیشرفته موتورهای "سوخت مایع" قادر خواهد
بود به سرعتی برابر 7500 متر بر ثانیه جهت تزریق "ماهواره" در مدار 500
کیلومتری دست یابد.
ماهواره‌بر
چندمرحله‌ای سیمرغ در راستای دستیابی به بخشی از اهداف برنامه مصوب فضایی
جمهوری اسلامی ایران طراحی و ساخته شده که قادر است با استفاده از نسل جدید
و پیشرفته "موتورهای سوخت مایع"، انرژی لازم برای قرار دادن ماهواره‌هایی تا
وزن 150 کیلوگرم در مدار 500 کیلومتری زمین را تامین کند.
موتور ماهواره‌بر سیمرغ موتور
ماهواره‌بر سیمرغ نیز از دستاوردهای پژوهشگران کشور است که با دستیابی به
این فناوری از این پس کارخانجات ساخت موتور ماهواره‌بر قادر خواهند بود که
موتورهای مورد نیاز حامل ماهواره را تولید کنند. این قابلیت، مرحله نوینی
برای طراحی ماهواره برای آینده است.
"موتور
ماهواره‌بر سیمرغ" از ترکیب چهار موتور اصلی 32 تن تشکیل شده است که با
خوشه‌ای شدن این چهار موتور، فشار ایجاد شده به میزان 128 تن افزایش
می‌یابد.
در مرحله نخست این ماهواره‌بر از موتور 128 تن به همراه
یک موتور کنترلی 15 تن استفاده می‌شود که در مجموع فشار این مرحله
ماهواره‌بر به 143 تن خواهد رسید. این موتور می‌تواند در
ماهواره‌برهایی با قدرت زیادتر نیز در آینده مورد استفاده قرار گیرد و
ماهواره‌هایی با وزن 700 کیلوگرم را در مدار 1000 کیلومتری زمین قرار دهد.
نگرانی اسراییل از پروژه ماهواره‌بر "سیمرغ" ایران توسعه قابلیت‌های هوا و فضای ایران نگرانی مقامات غربی و اسراییلی را برانگیخته است.
مقامات دفاعی و امنیتی اسراییل می‌گویند که پروژه ماهواره‌بر سیمرغ نشان‌دهنده توانمندی بالای ایران در عرصه فناوری‌های هوا و فضا است.
"یوزی رابین" رئیس سابق پروژه موشکی وزارت دفاع اسرائیل موسوم به "هما" درباره پروژه ماهواره بر سیمرغ می‌گوید: "اگر
موشک ماهواره‌بر سیمرغ با موفقیت شلیک شود و ماهواره‌ای با وزن 100
کیلوگرم را در مدار زمین قرار دهد، ایران با یک سنگ دو نشان را زده است ؛
نخست آنکه ایران نخستین ماهواره جاسوسی خود را در مدار زمین مستقر خواهد
کرد و دوم اینکه نشان خواهد داد که قادر است موشک‌های بالستیک قاره‌پیما
شلیک کند".
این
متخصص مسائل دفاعی و موشکی اسراییل که سال‌ها بر روی توانمندی‌های موشکی
ایران تحقیق کرده، با ابراز نگرانی از توسعه قابلیت‌های موشکی ایران اعتراف
کرده که "توان بازدارندگی اصلی ایران در زرادخانه موشکی آن نهفته است و ایران سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی در این حوزه صورت داده است".
وی در گزارش سال گذشته خود که به همایشی درباره تهدیدات موشکی و راکتی علیه اسراییل ارائه داده، نوشته است: " رهبران
ایران گفته‌اند آماده‌اند با تجاوزات دشمنان مقابله کنند و از این رو
تهران 35 هدف دشمن شامل پایگاه‌ها و مراکز نظامی در شعاع 2 هزار کیلومتری
از مرزهای کشور را شناسایی کرده است. "
وی در گزارش خود نوشت: "راکت‌های
ایرانی، اکولایزر (برابرساز) هستند و با توان برتر نیروی هوایی اسرائیل،
برابری می‌کنند... ایران به توان خود برای تولید انبوه موشک‌ها می‌بالد و
از این رو منطقی است که فرض کنیم این کشور سخت در تلاش است تا دست‌کم 100
موشک شهاب را تولید کند."
ماهواره بر سیمرغ 2
این
ماهواره‌بر، ماهواره‌های بالای وزن 80 کیلوگرم را در مدار قرار می‌دهد و
قادر است ماهواره‌های "طلوع" ، "فجر" و "سپهر" را در مدار قرار دهد.
ماهواره "مصباح یک" نیز که مأموریت انتقال داده بین ایستگاه‌های زمینی را برعهده دارد، توسط ماهواره‌بر "سیمرغ 2 " به فضا فرستاده خواهد شد.
این ماهواره دارای 63.5 کیلوگرم وزن بوده و در سال جاری پرتاب می‌شود.
مرکز
تحقیقات مخابرات و سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران از جمله نهادهای
فعال در انجام این پروژه فضایی بودند که با همکاری یک شرکت ایتالیایی به
عنوان مشاور این پروژه انجام شد.
انتهای پیام/