مقدم، سرپرست این تحقیق در این باره می‌گوید: ما همواره فرض را بر این گذاشته‌ایم که وقوع استرس در سنین نوجوانی ناشی از عوامل محیطی است که باعث بروز شرایط پر خطر می‌شود اما تحقیق ما نشان داد که مواد غذایی مصرفی نیز، عامل بزرگی در بروز اضطراب و شرایط مشابه است.
مقدم و همکارانش طی این پژوهش دریافتند که کمبود این ماده در رژیم غذایی می‌تواند بر سلامت روانی نوجوانان تأثیر گذاشته و این امر نه تنها به دلیل فقر رژیم غذایی نوجوانان بوده بلکه رژیم غذایی والدین آنها نیز دچار کمبود بوده است.
این نتایج از این جهت پر اهمیت است که دوره نوجوانی آسیب‌پذیرترین دوره برای ابتلا به اختلالات روانی نظیر اسکیزوفرنی و اعتیاد است.
تیم تحقیقاتی مقدم با بررسی دو نسل از موش‌ها دریافتند در حالی که کمبود امگا 3 در رژیم غذایی، بر رفتار هر دو نسل تاثیر گذار است اما ماهیت این تاثیر در بین گروه‌های سنی نیز متفاوت است. در عین حال آنها متوجه شدند نواحی از مغز که مسؤول تصمیم گیری و تشکیل عادت هستند نیز دچار تغییر می‌شوند.
این تیم اکنون در حال بررسی "اپی ژنتیک‌ها" به عنوان عامل بالقوه این تغییرات است. "اپی ژنتیک" فرآیندی است که طی آن وقایع محیطی، اطلاعات ژنتیکی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
در عین حال پژوهشگران نیز در حال کاوش برای وجود نشانگرهای التهابی در مغز هستند چرا که کمبود امگا 3 باعث افزایش چربی‌های امگا 6 می‌شود
به گفته مقدم نکته قابل توجه این پژوهش آن است که نشان می‌دهد یک تغییر ساده در رژیم غذایی می‌تواند طی یک روند طولانی مدت بر نسل‌های آینده نیز تاثیرگذار باشد.
نتایج پژوهش این محقق ایرانی و همکارانش در مجله "Biological Psychiatry" منتشر شده است.