باشگاه خبرنگاران،"محمدمهدي سيار" علاوه بر غزل در شعر نو طبع‌آزمايي مي‌كند و شعر "خاطرات جمع، من پريشانم" از غزلهاي اوست، اين شعر، شعري عاشقانه و بيان‌كننده غم و درد‌دل و به‌هم‌ريختگي شاعر است.
با تشبيهي پنهان"چشم‌مست معشوق" را به تصوير كشيده و "نگفته پيدا بودن" بر آشكار بودن احوال‌شاعر دلالت داشته و تكرار اين به هم‌ريختگي نشانه تأكيد وي بر اين به‌هم‌ريختگي است، اختيارات شاعري خدانشانه طنين موسيقي جاري در طبيعت است كه گاه مانند اختيارات شاعري فهميده نمي‌شود.
با خاطرات جمع، اطميناني از عشق خود را به مخاطب داده، پشيمان نبودن و استواري خود را در عشق فرياد مي‌زند با آوردن "عشق سوغات باغهاي بهشت" و "عشق ميراث آدم و حواست" بر ازلي بودن و استواري‌خويش در عشق تأكيد دارد.
شاعر كلمه نامأنوسي در شعر خود بكار نبرده و كلمات به زيبايي و رواني در كنار هم قرار گرفته‌اند، از نظر انسجام‌دروني از انسجام‌بالايي برخوردار است.
يادداشت از: محدثه محمدپور