باشگاه خبرنگاران- مدير برنامه‌ام بود كه سال گذشته در دوران برگزاري جشنواره‌كن، اين نمايشنامه را برايم آورد و گفت كه «انگ خودته». من هم كه كار مهمي نداشتم،به اتاق رفتم و شروع كردم به خواندن اين نمايشنامه و بعد ديدم كه آره، واقعا انگ خودم است. متن آن قدر بامزه بود كه من در تنهايي مي‌خنديدم؛ چيزي كه كم پيش مي‌آيد... فورا دلم خواست كه براساس آن فيلمي بسازم؛ مخصوصا كه نقشي فوق‌العاده هم براي امانوئل (سينيه) در آن بود و ما مدت‌ها بود كه مي‌خواستيم فيلمي ديگر را با هم كار كنيم.
*درباره‌ي اين كه چرا دو فيلم اخيرش اقتباس از دو نمايشنامه بود
من به اين چيزها كاري ندارم؛ داستان اين نمايشنامه بود كه من را جذب كرد... و البته اين موضوع كه اين نمايشنامه فقط دو كاراكتر دارد. از زمان ساخت اولين فيلم چاقو در آب،كه فقط سه كاراكتر در آن حضور داشتند،به خودم مي‌گفتم كه «يك روز فيلمي خواهم ساخت كه فقط دو بازيگر در آن حضور داشته باشند» اين يك مبارزه طلبي واقعي بود، اما من به چالشي احتياج داشتم كه هيجان‌زده‌ام كند، به يك سختي كه بر آن غلبه كنم... اگر اين طور نباشد، حوصله‌ام سر مي‌رود./ي2
منبع: مجله سينمايي بيست و چهار.