به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، حوضه ی آبریز زاینده رود با مساحت حدود 41500کیلومتر مربع، حوضه ی کاملا بسته ای است که هیچ خروجی به دریا ندارد، زاینده رود از جمله زیست بوم های آبی مهم کشور است که پایین دست آن طی 10 سال گذشته چند بار در نتیجه ی کمبود بارندگی، برداشت بی رویه، ضعف مدیریت یا کمبود یا قطع جریان آب مواجه شده است.
بهزاد سعیدپور استاد دانشگاه محیط زیست کرج در این خصوص گفت: طی این مدت و در چندین نوبت جریان آب درپایین دست زاینده رود، شهرستان فلاورجان و اصفهان به کلی قطع شده است ضمن اینکه تالاب گاوخونی که یکی از آبگیرهای مهم و ثبت شده در کنوانسیون بین المللی حفاظت از تالاب ها موسوم به رامسر است به طور مستقر قطع شده است که به نتیجه این تالاب به یک نمکزار گسترده تبدیل شده است.
وی بیشترین عامل عامل آلودگی زاینده رود را ورود فاصلاب های خانگی و صنعتی و استفاده بیش از اندازه از کودهای شیمیایی و آبشویی و ورود آنها به داخل زاینده رود داشت و تصریح کرد: تخلیه فاضلاب های شهری، صنعتی و کشاورزی به رودخانه موجب افزایش مواد شیمیایی و کاهش اکسیژن محلول در آب می شود این تغییر باعث بروز مشکلات آلودگی منابع خاک و محصولات کشاورزی می شود که نیاز به یک مدیریت صحیح در منابع آب به توجه به کاهش نزولات، افزایش تقاضای آب در منطقه و پایین بودن کیفیت آب در مناطق پایین دست شهر اصفهان و برخی از عوامل موثر در آلودگی رودخانه زاینده رود می شود.
گفتنی است، زاینده رود حامل بار فاضلاب های خانگی سطحی ناشی از بارندگی، آبهای ناشی از سیستم های خنک کننده استخرها، واحدهای درمانی، مجتمع های مسکونی، هتل ها، مراکز تفریحی، رستوران ها، تخلیه لجن فاضلاب، ضایعات کشتارگاهی، حوضچه های پرورش ماهی، کودهای شیمیایی در مزارع حاشیه ای، مواد غذایی فاسد و فاضلاب خام برخی کارخانجات و ضایعات، واحدهای آموزشی، تعدادی از شهرک های صنعتی و مسکونی است./ز
گزارش از هراتیان