آیه ۱۶ - ۱۷ سوره یوسف
وَ جَاؤُواْ أَبَاهُمْ عِشَاء يَبْكُونَ ﴿۱۶) قَالُواْ
يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَ تَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ
مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَ مَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لِّنَا وَ لَوْ
كُنَّا صَادِقِينَ ﴿۱۷﴾
و شب هنگام گریان نزد پدر آمدند ۱۶ .
گفتند ای پدر، قصه این است که ما چون برای مسابقه رفتیم و یوسف را به
نگهبانی بر سر کالا و متاع خود نشاندیم، گرگی یوسف را بخورد و تو هرگز سخن
ما را باور نخواهی کرد، اگرچه از راست گویان باشیم ۱۷
از لطایف دیگر آیه این است که دروغ برداران را داستان پرداز چنان بیان کرده است که همه نشانهای ناراستی و فریب در آن محسوس است همچنان سخن راست نشانی دارد.
و آن آرامش دل است سخن دروغ را نیز نشانهاست که موجب شک و تردید در دل می شود و خود را رسوا می کند.راستگو ایمان دارد که حتماً سخنش را باور خواهند کرد و دیگر آنکه جملۀ «اگر چه از راستگویان باشیم» خود نشان عدم صداقت است.
شگفتا از این همه دروغ که در چند کلمه و نتوانستند پدر را بفریبد.اگر جفت گردد زبان با دروغ نگیرد ز بختِ سپهری فروغ
فردوسی
در تفسیر سورۀ یوسف داستان شیرین دیگری نیز قصۀ دروغ برداران آمده از جمله اینکه یعقوب گفت: بروید آن گرگ که یوسف را دریده بیاورید. گرگ بیچاره ای را یافتند و آوردند. یعقوب پرسید: یوسف را تو خورده ای؟ گفت: معاذالله (پناه بر خدا) که گوشت انبیا بر ما حرام شده است و یعقوب با فرزندان به طعن گفت: این عجب گرگ ماهری بوده است که یوسف را دریده اما مراقب بوده است که هیچ آسیبی به پیرهن نرسد. برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید