باشگاه خبرنگاران-"سهراب سپهری" در شعر "قیرشب" مسائل‌اجتماعی از قبیل خفقان، افسردگی و دلمردگی مردم را بیان می‌کند در این جامعه مردم به اهداف روزمره خود نیز نمی‌رسندو
"قیرشب" ظلمت وی تاریکی حاکم بر جامعه است با آوردن طرح خاموشی در لب خفقان حاکم بر جامعه را به تصویر می‌کشد در این جامعه سایه غیر‌واقعی رنگ خیال دارد.
اصطلاحات نقاشی مانند طرح، طرح‌افکندن، نقش‌کشیدن و عبارات کنایی مانند در به روی غم بستن و پا در چیزی بودن را به کار برده است درو دیوار به هم پیوسته نشانه آمیخته‌شدن همه چیز با یکدیگر است.
کلمه قدیمی اندرون را به کار برده و خوش نشسته است شعر با بیان خفقان آغاز و با اسیر بودن آدمی در ظلمت جامعه به پایان می‌رسد.
تشبیهات خیالی مانند نقش و هم ، رنگ خاموشی و اضافه استعاری مانند "گوشه پژمرده هوا"، "دست جادویی شب" به کار برده است تصویر‌آفرینی‌ها به وسیله تشبیه، استعاره و جان بخشی صورت گرفته است./ص
يادداشت از: محدثه محمدپور