؛
باشگاه خبرنگاران سبک نویسندگی اکثر نویسندگان امروز سبک روایی است که در آن راوی روایت می کند این سبک را در کلیله و دمنه هم می توان دید که نصرالله منشی داستان را از زبان حیوانات روایت می کند پس می‌توان نتیجه گرفت سبک چندان جدیدی نیست و در ادبیات ما سابقه دارد.
این سبک با توجه به راوی سوم شخص یا اول شخص نوشته می شود متاسفانه کارهایی که در این سبک صورت گرفته کارهای ضعیفی است در آن شخصیت پردازی به خوبی صورت نمیگیرد توصیف تقریبا به صفر می رسد اطناب رمان در توصیفات ان است که امروزه بخصوص در رمانهای الکترونیک دیده نمی شود رمانهایی که حافظه موبایل را اشغال می کند و عده ای به شدت به دنبال این رمانها می روند ضعف در رمان نویسندگان این رمانها به وفور دیده میشود و متاسفانه اکثرا به سبک روایی می نویسند.
گفتگوهای طولانی میان شخصیت ها ، توصیف ضعیف و نبودن ترتیب ذهنی نویسنده آن سبب میشود احساس کنیم سبک کارآمدی نیست در صورتیکه اینگونه نیست این سبک را در جزیره سرگردانی سیمین دانشور می بینیم و لذت می بریم تفاوت از زمین تا آ‌سمان میان ماه من تا ماه گردون در کنار هم قرار گرفتن جزیره سرگردانی با این رمانها مشهود است.
توصیف ابزار تخیل آفرینی نویسنده است و هنگامیکه در رمانی دیده نشود با رمان روبرو نیستیم آنچه می بینیم دفترچه خاطراتی است که نویسنده آن را منتشر می کند و خواندن دفترچه خاطرات طولانی جذاب نیست بخصوص اگر موضوع دفترچه خاطراتها یکی باشد.
جریان منطقی و توالی حوادث در این رمانها نیست مگر کسی در دفترچه خاطرات خود به دنبال نظم منطقی می گردد بعضا دیده می شود در این رمانها روایت از گذشته به حال یا از حال به گذشته ضعیف صورت میگیرد خواندن بخشی از این رمانها نیازمند تخیل قوی خواننده است که بتواند تصویر مکانی و ظاهر شخصیت را به تصویر بکشد.
از این بابت به این نویسندگان مدیونیم که تخیل ما را تقویت می کنند فضاسازی در این رمانها دیده نمی شود دلیل این اقبال شاید در دسترس بودن این رمانهاست وگرنه هر کسیکه رمانهای سیمین دانشور را خوانده باشد و با آن رمانها انس گرفته باشد به این رمانها تمایبی نشان نمیدهد زیرا ماه خود را به این ماه گردونها ترجیح می‌دهد./ص
يادداشت از: محدثه محمدپور