به گزارش خبر نگار اقتصادي باشگاه خبرنگاران سيلاب روان آبي است که بعد از بارندگي هاي شديد در اطراف مزارع کشاورزي وروستاها جاري مي شود .مديريت صحيح مصرف آب سيلاب مي تواند اثرات منفي پخش سيلاب را کاهش دهد .
**اثرات اقتصادی و اجتماعی پخش سیلاب
یکی از عوامل اصلی ایجاد فرسایش خاک و تخریب منابع طبیعی منطقه پخش سیلاب، اقتصاد
معیشتی روستایی متکی بر دامداری سنتی و چرای آزاد و وابسته به مراتع می‌باشد، که
این نیاز به تعلیف دام، موجب استفاده بی رویه از مراتع و فقر پوشش گیاهی و تشدید
تخریب مراتع و منابع طبیعی شده است . منابع طبیعی منطقه در اثر استفاده غیراصولی و
عدم انجام عملیات بیولوژیکی و احیاء و اصلاح، به شدت تخریب و باعث ایجاد فرسایش
خاک شده است.
اما در مدت 10 سال با انجام عملیات آبخوانداری، نظیر پخش سیلاب، قرق و احیاء پوشش گیاهی، کاشت درختان مثمر و غیرمثمر، احداث بندهای خاکی، پرورش ماهی در بندهای خاکی و پرورش زنبورعسل رشد و توسعه اقتصادی منطقه فراهم شده است.
در بررسی های انجام گرفته توسط کارشناسان میزان
تاثیرگذاری طرح بر اشتغال و اثرات اقتصادی عملیات آبخوان داری در یک دوره زمانی
10ساله مثبت ارزیابی، و نرخ بازده داخلی با استفاده از روش(NPV) حدود 11درصد و نسبت (فایده به هزینه) 1/24 درصد برآورد شده است.
هم چنین در طی 10 سال، میزان اثرات طرح بر فرصت های شغلی در سطح 3000 هکتار (قابل
توسعه) حدود 450 نفر و در سطح فعلی 1000 هکتار تحت شرایط مساعد منطقه‌ای 150 نفر
با میزان تأثیر بر اشتغال 15درصد پیش‌بینی گردیده است.
**اثرات زیست محیطی
در طراحی و اجرای پروژه‌های آبخوان داری، یکی از اهداف مهم، توجه به محیط زیست و
حفظ چشم‌اندازهای طبیعی و توسعه آنها می‌باشد.
این مهم، با بهبود پوشش گیاهی در عرصه آبخوان، ایجاد بندهای کوتاه خاکی(تورکنست)،
کاشت انواع درختان و درختچه‌ها، افزایش حاصل خیزی خاک و جلوگیری از فرسایش بادی،
حفاظت و قرق منطقه، بوقوع پیوسته و با ایجاد یک میکروکلیمای جدید، اکوسیستم منطقه
متحول و دگرگون شده است. با تبدیل عرصه پخش سیلاب به یک منطقه مشجر و پرآب و علف،
انواع گونه‌های جانوری مانند غاز پیشانی سفید، پلیکان سفید، درنا، انواع اردک ها،
خرگوش به عرصه روی آورده‌اند. به طوری که پس از گذشت 10 سال از اجرای پروژه، عرصه
آبخوان به عنوان پناهگاه حیات وحش و ذخیره‌گاه تنوع بیولوژیکی مطرح گردیده است.
مضافاً مجاورت عرصه پخش با منطقه حفاظت شده مراکان، زمینه را برای زیست گونه‌های
جانوری و افزایش تراکم آنها مساعد ساخته و شرایط لازم برای تفرج و گردشگری مهیا
شده است .
ماهی دار شدن بند های خاکی و آبگیرها نیز بدون اینکه نیازی به تغذیه دستی داشته باشند خود باعث اشتغال زایی و ایجاد درآمد برای تعداد محدودی از ساکنین منطقه گشته و بر جذابیت محیط طبیعی افزوده است.