مهربان
من! هرکسی به روشی تو را شناخته است و به زبانی از تو چیزی می خواهد و من
افتخارم این است که تو را نشناختنم شناختم. فهمیده ام که تو فهمیدنی نیستی و
در وهم نمی گنجی . اصلا یک جوری هستی. گاهی اوقات در نهایت ناامیدی به آدم
امید می دهی و گاهی در نهایت امیدواری ، تلنگری می زنی که مواظب باش.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید