سیما فردوسی، روانشناس در گفتگو با خبرنگار کلینیک باشگاه خبرنگاران، در خصوص نگهداری از حیوانات اهلی و تأثیر آن بر کودک چنین گفت: همان طور که می دانیم حیوانات، بیماری هایی دارند که قابل انتقال به انسان نیز هست و نگهداری از حیوانات علاوه بر به خطر انداختن سلامت جسمی کودکانمان، بهداشت روانی آنها را نیز تهدید می کند.
وی افزود: نگهداری از حیوانات اهلی با رعایت نکات بهداشتی و در نظر گرفتن جنبه سرگرمی آن در مدت زمانی محدود مشکل ساز نخواهد بود اما امروزه، خانواده ها از حیوانات به عنوان یک همراه برای لحظات تنهایی و فراغت کودکانشان استفاده می کنند و این در رفتار و روحیات کودک اثرات منفی خواهد گذاشت.
تعامل کودکان با یکدیگر
وی تصریح کرد: کودک در تعامل با همسالان خود نحوه ارتباط برقرار کردن را می آموزد و رفتارهایی همچون محبت کردن، رقابت کردن ارتباط متقابل را می آموزد، در واقع در یک فرآیند و ارتباط دوسویه تکامل رفتاری پیدا می کند اما یک کودک حین ارتباط با حیوانات درگیر یک ارتباط یک سویه است و هیچ یک از این مهارت ها را نمی آموزد.
وی ادامه داد: هر چند کودکانی که حس حمایت از حیوانات را دارند، تحسین برانگیز هستند و باید به این مهارتشان ارج نهاد اما محبت انسانی بسیار والاتر و اندیشمندتر است که صرفا در بستر ارتباط با یک حیوان صرف شود.
این کودکان در آینده چه مشکلاتی در پیش خواهند داشت؟
دکتر فردوسی در پاسخ به این سؤال گفت: ضعف ارتباط با همسالان و ارتباطات دوسویه، انزوا و تأثیر گرفتن از خلق و خوی حیوانی که با آن بزرگ شده اند، از مواردی است که در سلامت روانی کودک مشکلاتی به وجود خواهد آورد.
وی تصریح کرد: این کودکان در سن ازدواج نیز بدلیل عدم شناخت کافی، انتخابی مناسب نخواهند داشت و همچنین از همسر خود توقع تبعیت و مطیع بودن را دارند و نمی توانند فضای ارتباطی صمیمی با همسر خود داشته باشند.
دکتر فردوسی در انتها افزودند: کودک نیاز دارد که با همنوع خود در ارتباط باشد تا ارتباط کلامی او نیز به طور صحیح رشد کند، داشتن خواهر یا برادر یک فرصت است که به فرزندانمان هنر زندگی کردن را می آموزد./ح