امیرحسین رستمی در گفتگو با خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون
باشگاه خبرنگاران در خصوص تاثیر در بالا بردن روند کیفی بازیگری در سینما و تلویزیون گفت: بازیگر تئاتری که وارد سینما و تلویزیون می شود روی بیان و بدن کنترل بیشتری دارد اما این کافی نیست چون سینما و تلویزیون احتیاج به تکنیک هم دارد و بازگیر علاوه بر تسلط باید به مسائل تکنیکی هم آماده باشد.
وی ادامه داد: در تئاتر با تدوام حس بازیگر رو به رو هستیم ولی در سینما و تلویزیون بازیگر و کارگردان با بهره گیری از امتداد و هوش خود تداوم حس را ایجاد می کنند.
وی در ادامه تصریح کرد: این خیلی خوب است که یک بازیگر سن تئاتر مدیوم سینما و قاب تلویزیون را در کنار یکریگر رعایت کند.
رستمی در خصوص کارگردان با گروه خاص در سینما و تلویزیون ابراز کرد: این امر باعث می شود که کارگردان و بازیگر به لحن و نگاه مشترک برسد.
من با تمام احترامی که برای اهالی تئاتر قائل هستم این موضوع را مطرح می کنم که چرا وقتی گروه های مختلف تئاتری با بازیگران ثابت خودشان سال های سال نمایش های مختلف را روی صحنه می برند عیب محسوب نمی شود ولی همین موضوع در سینما و تلویزیون بسیار بزرگ جلوه می کند و واز مشکلات محسوب می شود.
وی در ادامه تصریح کرد: رسالت همه بازیگران اعم از سینما و تلویزیون و تئاتر ارائه یک تصویر با کیفیت است و این جزئیات است که باعث تفاوت میان آنها می شود.
این بازیگر در مورد میزان استفاده از بداهه گویی در کار گفت: من زیاد با بداهه گویی در کار موافق نیستم چون هر فیلم نامه ای صاحبانی به اسم نویسنده کارگردان و تهیه کننده دارد و بداهه گویی در کار را نوعی توهین به صاحبان اصلی اثر می دانم مگر در شرایطی که بازیگر وارد حس شده و چند کلمه به صورت بداهه به ذهن او خطور می کند که بت موافقت کارگردان به دیالوگ های وی اضافه می شود.
امیرحسین رستمی در پایان در خصوص ضبط و پخش همزمان کارهای تلویزیونی خاطرنشان کرد: اگر فیلم به طوری کامل ضبط شود و بعد روی آنتن برود دارای نقاط مثبت و منفی نیز باشد.
از نقاط مثبت آن می توان به این موضوع اشاره کرد که مخاطب با یک قصه کامل طرف است واز بعد منفی آن عدم انعکاس بازخوردهای مخاطب در قسمت های جلوتر است./ص