به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مشهد، روغن زیتون مثل خیلی کالاهای دیگر نوع تقلبی هم دارد و شیوه شناخت اصل و مرغوب آن برای همگان معلوم نیست. در این مطلب نکاتی آمده است که با به کارگیریشان به آسانی می توان روغن اصل و با کیفیت خریداری کرد.
مقداری از آن را روی زبانتان بگذارید و بدون بستن دهان، به مزه و نحوه پخش آن روی زبانتان دقت کنید. اگر به سرعت پخش شد و در انتهای زبانتان مزه‌ای تند حس نکردید، خوب است و در صورت احساس مزه تندی علامت کال و نارس بودن زیتون هنگام برداشت محصول است. البته مزه تلخ هر چه بیشتر باشد، نشانه مرغوبیت و حفظ خواص آنتی‌اکسیدان روغن زیتون است. در بررسی مرغوبیت زیتون به رنگ اعتماد نکنید زیرا عوامل زیادی در رنگ زیتون دخیل‌اند، اما روغن زیتون طبیعی و بکر بیشتر رنگی سبز و مایل به زرد دارد.
اگر شامه خوبی دارید، از بوی روغن زیتون هم می‌توانید پی به کهنگی یا تازگی آن ببرید. بوهایی تند شبیه علف، سبزی، سیب و گوجه‌فرنگی از جمله بوهایی است که افرادی با شامه خوب در توصیف روغن زیتون اصل به کار می‌برند. در صورتی که روغن بوی فلز یا زنگ آهن بدهد نشانه بی‌کیفیتی و تحلیل رفتن خواص یا حتی فاسد شدن آن است. از نگهداری و به ویژه خریداری روغن‌هایی که در شیشه‌های شفاف یا پشت ویترین و در برابر حرارت و پرتو آفتاب بوده است، خودداری کنید . توصیه می شود زیتون را در جای خشک، تاریک و دور از گرما نگهداری کنید و برای مصارف هفتگی به مقدار لازم در ظروف سرامیک یا پلاستیکی تیره بریزید. در آن را حتما محکم کنید تا با اکسیژن هوا تماس زیادی نداشته باشد و اگر نه علاوه بر این که خواص مفید خود را از دست می‌دهد، پس از مدتی کوتاه فاسد خواهد شد./س