یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیُوتًا غَیْرَ بیوتکم حَتَّی تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلَی أَهْلِهَا ذلکم خَیْرٌ لَّکُمْ لَعَلَّکُمْ تذکّرون
ای کسانی که ایمان آورده‌اید به خانه‌هایی که خانه‌های شما نیست داخل مشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن سلام گویید این برای شما بهتر است باشد که پند گیرید.
گستاخی و بی ادبی و ناموزونی و بانگ زاغ و کلاغ و عربده و هیاهوی دنیاطلبان و مکر صوفیان خرقه باز و زاهدان ریاکار و حاکمانی به ظلمت شب یلدا بدان خانه مبارک وارد می شوند و فوجی از فرشتگان زیبایی و حکمت چون غزلیات حافظ از آن بیرون می آیند.
این خانه شگفت ترین و امن ترین حرم وجود آدمی است که آن خانۀ بیرون را نیز تبدیل به بهشت می کند اگر چه اتاقی کوچک باشد.
این خانه که پیوسته در او چنگ و چغانه است از خواجه بپرسید که این خانه چه خانه است
این خانۀ جان است همینجاست که جان است نه زیر و نه بالا ونه شش سو، نه میانه
خار و خس این خانه همه عنبر و مشک است
بام و در این خانه همه بیت و ترانه است
دیوان شمس
در ادبیات جهان در فضایل خانه سخنها رفته است.
یک ضرب المثل قدیمی انگلیسی گوید خانۀ هر فرد انگلیسی قلعه و حصار اوست.