مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،آیه ۵۲ سوره آل عمران
فَلَمَّا
أَحَسَّ عِيسَى مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللّهِ
قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللّهِ آمَنَّا بِاللّهِ وَاشْهَدْ
بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿۵۲﴾
چون
عیسی از آنان احساس کفر کرد گفت‌یاران من در راه خدا چه کسانند حواریون
گفتند ما یاران [دین] خداییم به خدا ایمان آورده‌ایم و گواه باش که ما
تسلیم [او] هستیم (۵۲)
*در
داستانهای صوفیان آمده است که بت پرستی از جماعت هندوان پیوسته در کنار
دریا می رفت و برای ماهیان و پرندگان که در ساحل بودند خوراک و غذا می برد.
او را گفتند که تو وقت خود بیهوده تلف می کنی زیرا خداوند به سبب بت پرستی
آن هدایای تو را نخواهد پذیرفت. پرسید اگر خداوند از من نمی پذیرد آیا کا
مرا می بیند یا نمی بیند؟ گفتند می بیند. گفت همان برای رضایت خاطر من کافی
است.
*در این آیه نفرموده است که آنچه انفاق کنید خداوند می پذیرد
بلکه خبر می دهد که خداوند برآنچه انفاق کنید داناست و همین که آدمی
امیدوار باشد که کار او را در عرصه عالم پروردگاری می بیند و به آن نظر می
کند در تحکیم شوق به نیکویی کافی است.
*عارفان گفته اند چون عزیزترین چیز نزد آدمیان جان است پس مصداق اعلای «مما تحبون» ایثار جان در راه خداست:
ندا آمد امشب که جان کیست فدا
بجست جان من از جا که نقد بستانید
دیوان شمس
گر برود جان ما در طلب وصال دوست
حیف نباشد که دوست دوست تر از جان ماست
سعدی
*مقصود
از ایثار و فداکردن جان تنها این نیست که شخص زندگی دنیا را به خاطر معشوق
ترک گوید بلکه بیشتر بدین معناست که جان خود را در راه معشوق خرج کند و
هیچ چیزی حتی جان را بر معشوق مقدم نداند:
چه باشد دل چه باشد جان چه باشد لوءلوء و مرجان
چو نبود صرف دلداری فدای قامت یاری
دیوان شمس
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید